marzenie255

Witam wszystkich starych i nowych po dłuuuuuuuuuuuuugiej przerwie. Widzę, że sporo nowych dziewczyn tu sobie gaworzy, tak że pewnie nikt mnie nie kojarzy. Swego czasu pisałam tu sporo, nażaliłam się, że nie mogę zajść w ciążę, dzieliłam się wrażeniami, obawami, wynikami badań,potem przeżywałam tu, jak zaszłam, opisywałam pierwszy pozytywny test, a teraz mój "test" ma pół roczku, jest małym chłopczykiem i rośnie w siłę.Wpadam, by dać Wam siłę, abyście wierzyły w to , że Wasze marzenie przeżycia macierzyństwa się spełni. Jak pokonac niepłodność, jak zostać matką ? Nie ma na to według mnie złotej rady, każda musi walczyć po swojemu, jednemu pomaga odpuszczenie, innemu intensywne starania, innemu wspomaganie się medycyną, jeszcze innemu adopcja. Ja akurat zaszłam w ciążę w trakcie intensywnych starań, trwających 2 lata, powiązanych z regularnym chodzeniem do lekarza przeze mnie i męża i któregoś miesiąca nagle zaskoczyło.Życzę wszystkim powodzenia i pozdrawiam.

oofemerydyka, mówisz o sobie prawda ?

Salano, już się tam odezwałam:-)Dzięki za pamięć:-)

Kait, nie wiem, czy już pisałam, ale chyba nie, o moich znajomych. Dziewczyna też miała problem z poronieniami. Jest cały czas z jednym partnerem i naprawdę sporo poronień przeszła. Zanim zaszła w szczęśliwie donoszoną ciążę, to chyba z 3-4 razy poroniła. Jak jej dziecko podrosło, zaszła znów w ciążę i znów poroniła.Dokładnie nawet nie znam liczby tych poronień, ale mówiła kiedyś, że jak by urodziła wszystkie dzieci, które poroniła, to miałaby sporą gromadkę.Jednak jedna ciąża okazała się być szczęśliwa, ma super zdrowe i ładne dziecko, jeśli to może być jakieś pocieszenie czy nadzieja dla Ciebie.

Kait, na razie na pewno musisz i Ty i Twój facet odpocząć psychicznie po tym, co się stało.Trzeba dojść do siebie, by potem móc na trzeźwo i na nowo zacząć działać. Teraz jest ból , emocje, niech one najpierw znikną. To ja pisałam Ci o tej wrogości na plemniki. Wiem, że coś takiego bywa, robią jakiś test z krwi.Czytałam o przypadkach właśnie, że z tego typu wrogością zachodzi się w ciążę, ale są problemy z donoszeniem już na samym początku, z racji właśnie tej odpowiedzi immunologicznej organizmu kobiety na obcą komórkę, jak na intruza, jak np. na wirusa.Ale nie masz co na zapas myśleć, że to masz, bo może wcale nie to jest przyczyną, tylko zupełnie coś innego. Zresztą to też jakoś leczą.Lekarz i jeszcze raz lekarz, który właśnie tę przyczynę postara się znaleźć, a nie tylko będzie mówił "Cóż, tak się zdarza, nie wiadomo, od czego". Gdzieś musi tkwić jakaś konkretna przyczyna, że 3 ciąża z tym samym partnerem ( tak domniemam ) i za każdym razem podobna sytuacja. To o czymś świadczy. Trzeba tę przyczynę kurka znaleźć.

Kait, wielka szkoda i bardzo mi przykro, , że tak się stało, trzymaj się, choć wiem, staram się sobie wyobrazić, jak Ci musi być ciężko i tak naprawdę żadne słowa pocieszenia ani współczucia niewiele dadzą. Może więc odpiszę w tym temacie bardziej od medycznej, biologicznej strony. Zgodzę się z Klempą, że dobrze by było dociec, co jest przyczyną tych powtarzających się o tym czasie poronień. Nie wiem dokładnie, co się bada w takich przypadkach. Może to jakies wady plemników wynikające z ich nieprawidłowej budowy,morfologii, , w wyniku której powstaje wadliwy zarodek.Czytałam też o wrogości na nasienie partnera, ale nie wrogość śluzu, tylko że kobieta może mieć jakieś przeciwciała w krwi przeciw plemnikom partnera, czego wynikiem może być właśnie to, że dochodzi do zapłodnienia, ale ciąża nie może się utrzymac, bo organizm kobiety odrzuca obcą komórkę jak intruza. Nie wiem, dobry lekarz powinien Was zbadać wzdłuż i wszerz.Może mimo tych 10, którszy niewiele powiedzieli, znajdzie się jakiś 11 z dobrej kliniki, który się za Was weźmie. Mam znajomą, która przeszła wiele poronień, chyba nie dociekała nawet u lekarza, skąd to się bierze, ale w końcu po chyba 3 poronieniu doczekała się szczęśliwie donoszonej ciąży i aktualnie ma kilkuletnie dziecko, czego i tobie życzę,byś niebawem tego również doczekała.

Spokojnie kait i tralalala. Musicie przetrwać te początki. Pierwsze tygodnie są stresujące, wiem coś o tym.Też się bałam, co będzie, czy nic złego się nie stanie, sprawdzałam, czy żadne krwawienie się nie pojawia.Też miałam bóle podbrzusza lekkie na początku, takie podobne jak na okres.Jak się bierze duphaston, czy luteinę, to można też być spokojniejszym, że nic się nie stanie, bo te leki zapobiegają właśnie tym przykrym sprawom. Ja nadal co rusz boję się, czy wszystko oby ok. Teraz znów patrzę, żeby ruchy się pojawiły, człowiek ma kolejne schizy, jak ruchów nie czuje, po czym lekarz uspokaja, ze jest ok.Ach, trzeba być dobrej myśli.

I nie myśl kait, że nie ma po co brać zwolnienia, bo nie wiadomo,czy nie będzie tak samo jak wtedy.....Musi być dobrze i tyle.Zresztą racja, najlepiej zapytać gina, czy on widzi potrzebę zwolnienia. Choć jak były wcześniej poronienia, to dają często ginekolodzy coś na podtrzymanie ciąży, luteinę, czy duphaston.

Kait, jeśli pracujesz w szkołach, to zmykaj na L4. Olej to, co pomyślą przełożeni. Starałaś się 4 lata, w tym poroniłaś, a widzisz, co się wkoło dzieje z grypą, w szkole jest dużo większe ryzyko złapania wirusów, no i jeszcze piszesz że stres. W 1 trymestrze ciąży żadne grypska nie są mile widziane, więc śmigaj na moje na zwolnienie.

Druga fala ! Gratulacje dla Kait !

No właśnie,wspaniałej atmosferze grozi nadpsucie. Zawsze było tu miło, profesjonalnie, dojrzale i przyjaźnie, lepiej by tak zostało. I choć już tu niewiele się udzielam, to z czasów gdy się udzielałam pamietam to forum jako wpaniałą przygodę w swym życiu, jako duże wsparcie w niepłodności i niech ta magia zostanie dla tych, którzy tu piszą czy dalej będą pisać.

Ogólnie to rozkminiając jeszcze ten temat, to wiadomo, zawsze wina leży gdzieś pośrodku. Ktoś tam nieświadomie coś palnie, potem ktoś inny zbyt ostro i rozwlekle to skomentuje czy opacznie zrozumie i wiadomo, burza się rozpętuje i człowiek się wtedy niejeden zraża i odechciewa mu się uczestniczyć dalej w całej farsie. Ale ja powtórzę jeszcze raz, to tylko forum, ciężarna nie powinna się denerwować i zawracać sobie głowy tego typu sprawami, tylko cieszyć.

Trolewno, tego maila może być widać:-)

Ja jestem z tych bezobjawowych. Nic wlaściwie nie czuję od początku aż do teraz:-)

Dobra, koniec tych wywodów, było minęło, powiedz lepiej, tralalala, jak się czujesz i jakie masz objawy ciąży.