marzenie255

Katasha, nie miałam pojęcia, co to ten baby comp, ale poczytałam i w sumie, nawet ciekawe urządzonko. Lepsze to, niż termometr.

Rozmaryna, pisałaś, że dobrze jest myśleć, że się ma dziecko, to wyzwala pozytywne myślenie. Ja wczoraj sobie tak pomyślałam, że całe to bieganie do lekarza,badanie nasienia, kupowanie pojemniczków na próbki, bieganie po wyniki, hormony, monitoringi,śledzenie jajeczek,płacenie za to, to wszystko już teraz , na tym etapie praca nad powstawaniem naszego dziecka, że już ta próbka nasienia oddana do badania, to początek naszego potomka.Tak to sobie starałam wytłumaczyć.

Rozmaryna, jak Ciebie czytam, to naprawdę rodzi się we mnie tyle nadziei, aż łza się w oku kręci, że te wszystkie biedne i dzielne kobitki doczekały się tych upragnionych dzieci. Sama nabieram powera, że muszę walczyć i się coś kiedyś uda.Gratuluję wytrwałości, sukcesu z in vitro i pociecy z wspaniałego syna !

Dodam jeszcze, że jak się czyta o takich lekarzach, co od razu proponują in vitro, to faktycznie człowiek zaczyna po części zgadzać się z Kościołem, który twierdzi, że in vitro nie powinno być dopuszczalne m. in. dlatego, że ludzie zamiast wykorzystać to godnie i za konieczną potrzebą, to będą sobie je robić na życzenie, bez konkretnej potrzeby, z kaprysu,jak zakupy w supermarkecie. Myślę, że 2 partnerów powinno przejść stopniowo całą drogę badań i leczenia, a dopiero na końcu sztuczne metody rozmnażania.

Trochę mnie te opinie specjalistów podbudowały, bo przyznam, że byłam trochę przerażona po 2 nieprawidłowym wyniku męża. Nie znam się jeszcze na tym na tyle, by wiedzieć, co kwalifikuje np. do inseminacji. No ale na szczęście uspokoiłam się po zasięgnięciu tych opinii.

Kazika, no mnie też trochę dziwi takie podejście tych Twoich lekarzy. Zamiast szukać przyczyn, starać się kogoś podleczyć i dać mu szansę zajść naturalnie, to tylko od razu inseminacja albo in vitro. Ja gadałam z moim lekarzem, zasięgnęłam internetowo rady innych specjalistów i wszyscy jak jeden mąż zgodnie stwierdzają, że nie trzeba od razu myśleć o inseminacji czy in vitro, że dużo facetów, którzy mają już swoje dzieci spłodzone naturalnie, mają nieprawidłowości w nasieniu, wcale często o tym nie wiedząc. Zapewniają mnie, że nawet z gorszymi wynikami ludzie zachodzą w ciążę i nie ma co z powodu każdego gorszego wyniku stawiać diagnozę, że nie ma się szans na naturalne poczęcie. Podsumowując, dowiedziałam się, że wiele ludzi, którzy uchodzą za płodnych i doczekali się dzieci, ma nieprawidłowe wyniki.

Klempa,mój mąż brał prawie 3 miesiące Salfazin od ostatniego badania i okazało się właśnie, że parametry się pogorszyły ! Stwierdziłam więc, że w cholerę z tym Salfazinem. Czytałam też opinie o tym leku i jedni właśnie chwalą, że poprawił , a trafiłam też na opinie, że właśnie wyniki po tym specyfiku pogorszyły się u facetów i to znacznie. Odstawili więc Salfazin i przeszli np. na androvit + coś tam jeszcze i wyniki okazały się o niebo lepsze. Widac Salfazin nie dla każdego.

Witam, Rozmaryna, super wiadomości. Widać, że każdy kiedyś doczeka się swego szczęścia. Słuchajcie, jesteśmy po wynikach 2 badania nasienia. Wychodzi na to, że właśnie nasienie jest przyczyną naszych niepowodzeń.Przynajmniej to pierwsza potwierdzona nieprawidłowość, jaką lekarz u nas wykrył po dotychczasowych badaniach. Po raz drugi potwierdziła się zbyt słaba ruchliwość oraz doszła jeszcze tym razem trochę za mała ilość plemników. Skierowali męża na badania hormonalne i z ich wynikami ma się zglosić do mojego lekarza - gina - androloga. Lekarz od początku naszych wizyt u niego najpierw badał mnie, robił mi ten monitoring, pytał o moje cykle i upierał się jeszcze przed badaniami męża, że jego zdaniem u mnie jest raczej ok i będzie coś nie tak z plemnikami męża, no i patrz, potwierdziło się, jest coś nie tak. Na szczęście nie są to duże odchylenia, nie ma takiej sytuacji, że np. plemników są śladowe ilości, czy też tylko 2% ruchu postępowego plemników typu A. Na szczęście :-) Ale wiecie, jestem trochę podłamana. Nie wiem, co teraz dalej, czy leczenie farmakologiczne cokolwiek daje u faceta ? Czy tylko zostaną nam inseminacje i in vitro ?? Przyznam, że mam trochę załamkę. Na pewno w takiej sytuacji nie możemy liczyć na szybkie zaciążenie. Dlaczego akurat nas musiało to dotknąć ? Co tu teraz zrobić, by wzmocnić żołnierzyki mojego kochanego mężula ?:-(

Libra, to postępowanie w przypadku trudności z zajściem w ciążę jest tak złożone i skomplikowane, że nie sposób aż tu wszystkiego wyjaśnić. Wiedza sama przychodzi z czasem, jak zaczynasz chodzić do lekarzy, przekopujesz internet w poszukiwaniu informacji i wchodzisz na rozmaite strony o niepłodności.To wszystko zależy od indywidualnego przypadku. Są standardowe badania, które należy wykonać, ale jak wpiszesz sobie w necie hasło niepłodność i otworzysz pierwszą lepszą stronę, to pokażą Ci się obszerne opisy, jak diagnozuje się i leczy niepłodność. To temat rzeka. A monitoring to zwykłe usg dopochwowe, podobne trochę jak zwykłe badanie ginekologiczne. lekarz wkłada Ci taką podłużną głowicę i na monitorze widzi Twoje jajeczko, jego wielkość w milimetrach i potrafi powiedzieć, kiedy mniej więcej pęknie lub czy już pękło.

A, moleczka, seks bez zabezpieczeń zaraz po okresie ( jakieś 2 dni po ), to był kiedys mój sposób właśnie na zabezpieczenie przed ciążą, no i jak widać i slychać ciążą się to u mnie nie zakończyło:-( Zależy kto ma jak długi cykl. A najlepiej sprawdzić na monitoringu, gdzie jest jajo.

Moleczka, można wiedzieć, czy pęcherzyk pękł czy nie i czy owulacja faktycznie wystąpiła zaraz po okresie. Wystarczy pójść na monitoring cyklu.

mammaaa- to się ciesz z całego serca, że Ci życie oszczędziło takich cierpień. My nie potrafimy sobie wyobrazić, jak można tak łatwo zajść w ciążę ! Dla nas zaciążenie to jak wygrana na loterii.Może masz jakąś skutreczną radę na szybkie zaciążenie :-)

Klempa, jak tam, pozaszywałaś dziury w kieszeniach :-) ? Co do alkoholizmu rodziców, to nie wydaje mi się, by to miało jakiś wpływ na późniejsze starania w dorosłym życiu. Dzieci przecież rodzą się obecnie w tak \"menelowatych, patologicznych\" środowiskach. Pisałyśmy już o tym wcześniej, u pijaków, nałogowych ćpunów i palaczy, u dziewczyn strasznie puszczalskich, chorych na wszystkie możliwe świństwa. Kobiety chore na raka zachodzą w ciążę i rodzą zdrowe dzieci. To naprawdę kwestia przypadku.Nie możemy we wszystkim, co możliwe, szukac winy. Ja też mogłabym się doszukiwać winy w jakiejś blokadzie z dzieciństwa, strachu, przed zrobieniem krzywdy mojemu dziecku, bo ja sama wychowywałam się bez ojca, który po rozwodzie z mamą mnie skrzywdziłm, bo nie chciał mnie znać i został pozbawiony praw rodzicielskich do mnie. Wcale nie mam jakiegoś żalu z tego powodu. Miałam świetne dzieciństwo mimo tego.A czy to mogło się odbić teraz na mnie tak, że boję się, że mój mąż mógłby tak samo skrzywdzić nasze przyszłe dziecko...? Na pewno nie...

Lulu, dzięki, wzajemnie, też wysyłam buziaki. Tak czytam o tej inseminacji i badaniu drożności jajowodów i zastanawiam się, czy to czasem nie niesie za sobą ryzyka uszkodzenia jajowodów bądź innego narządu, czy nie ma czasem takiego ryzyka ? To w końcu sztuczna ingerencja w wewnętrzne, delikatne narządy, nie jest to niebezpieczne ? Wy się znacie, to może rozwiejecie moje obawy. Bo pewnie mnie też kiedyś będzie to czekało. Poza tym słuchajcie, wczoraj oddaliśmy żołnierze do badania. Wiecie, tak się boje, bo trochę mało wyszło nam tego\"materiału\", mało, jak nigdy u mojego męża. Przy ostatnim badaniu byłóo aż 4 ml, a teraz takie małe co nie co.Może to ze stresu nie mógł z siebie więcej \"wydusić\". Dziś po południu odbieramy wyniki. Ale już nie mam takiego stracha, jak przy 1 badaniu, co będzie to będzie.

Vesteros, więc kolejny dowód na to, że najlepszy sposób na sukces, to sobie odpuścić - wtedy samo wyjdzie !To ile czasu w sumie minęło od momentu, kiedy zaczęliście się starać ?

Ja właściwie już po chorobie, ale jestem po niej jakaś taka \"zdechła\". Tak mnie zmęczyło to ciągłe kaszlenie, smarkanie, ból i gorączka, że teraz non stop tylko bym leżała, spała i jadła. Więc po przyjściu z pracy, obiedzie i zrobieniu domowych obowiązków, ładuję się na kanapę pod kocyk z pilotem i objadam się różnymi witaminami - soczkami z marchwi, actimelami, jogurtami itp.a wieczorem to jak tylko poczuję poduszkę, zaraz zasypiam. Mąż coś tam do mnie jeszcze mówi przed snem, a ja już niewiele kontaktuję, tylko odwracam się bokiem i śpię, nawet miał pretensje do mnie o to :-)Chyba nadrabiam w ten sposób energię, która ze mnie uszła podczas choroby. Nawet przez to choróbsko i zmęczenie nie zwracam za bardzo uwagi na objawy przedmiesiączkowe, bo okres już przecież za kilka dni :-

Witam jeszcze raz nowe dziewczyny, no i pozdrawiam \"świstaka\". Podjarałyście mnie tą inseminacją, że normalnie już zaraz bym ją sama dziś przeprowadzała. Ale wiadomo, musiałabym najpierw przejść więcej badań w kierunku niepłodności. Dziś mój mąż oddaje po raz 2 swoje żołnieżyki do badania.Ole ! Ciekawam, co wyjdzie. Wynik będzie pewnie jutro.No i w ogóle mam nadzieję, że nic nam nie przeszkodzi, by dziś zrobić to badanie, np. praca.... Vesteros, daj znać, co dalej z ciążą. Lulu - obiecuję się nie smutać ! Libra, fakt, forum jest niesamowite. Tyle miesięcy i wciąż żyje ! Pozdrawiam !

Kazika, na własne życzenie zrobiłaś tą inseminację, czy lekarz dał takie wskazanie ? Pytam, bo ja się np.zastanawiam, czy można tak zwyczajnie poprosić o przeprowadzenie inseminacji na własne życzenie.Mój mąż miał trochę za małą ruchliwość i to na pewno jest przynajmniej jeden z czynników niepowodzeń u nas,więc też chciałabym dopomóc szczęściu.

No właśnie, klałdynka, nie ma co się nakręcać w Twoim przypadku.Masz dziecko, ciesz się nim, poświęcaj mu czas. Ja to już taki zestresowany babsztyl jestem i starałam się do tej pory na umór, bo kurka życie jeszcze mi żadnego dziecka nie dało jaki na złość. Z perspektywy moich doświadczeń mogę więc powiedzieć, że jak by mi się kiedyś cudem udało zajść, to o drugim bym pewnie już wcale nie myślała, tylko dziękowała do końca życia za jedno, a jak bym już chciala kiedyś spróbować mieć drugie to wzięłabym to zupełnie na luz - będzie to będzie, nie to nie. Z pierwszym dzieckiem jest chyba o wiele trudniej dać sobie taki luz.

No i dodam jeszcze coś, bo jestem raczej szczerą babką i mówię, co myślę - STRAAAAASZNIE CI ZAZDROSZCZĘ :-) BOŻE, JAK MASZ FAJNIE! Nawet nie umiem sobie wyobrazić, by mnie coś takiego spotkało.

Oj vesteros, niektórzy to mają szczęście, czego Ty jesteś dowodem. Nie zdążyłaś dobrze popisać tu na forum, a już ciąża ! No i jak przyjęłaś nową wiadomość ?

A, klaudynka, nie ma się co załamywać.Jestes tak czy tak w dużo lepszej sytuacji niż większość z nas. Masz już dziecko, doświadczyłaś już bycia mamą, więc nie jest źle. My w większości nie mamy kompletnie nic,ani dziecka, ani choćby cienia ciąży lub jedynie poronienia za sobą. Kompletnie nie wiemy, jak to jest być mamą i mimo wielkich chęci, nic się nie udaje. To dopiero ból. Spójrz na to może od tej strony, to może mniej będziesz się smucić. Tak jak właśnie pisałaś,że masz chociaż jednego brzdąca. To nie jest chociaż, ale \"aż\". Naprawdę masz powód do wielkiej radości, nawet jak by z drugim dzieckiem się tak szybko nie udało.

My jutro - mam nadzieję - mamy drugie badanie nasienia. Zobaczymy, co wyjdzie. Dam Wam znać.

Witam Was. Madzix - przykro mi naprawdę. Nie dość, że starania, to jeszcze taki problem, przy którym właściwie starania odchodzą na daleki plan. Oby się kurcze ułożyło.Musi Ci być ciężko. Ech, te chłopy. Zawsze coś odwalą. Szkoda gadać. Miejmy nadzieję, że się mu odmieni. Klempa, żadnych kwiatków, tylko leżenie w łóżku. Ja już prawie dobrze. No jeszcze ten kaszel trochę został. Lulu - Mi kumpela poleciła takie krople na kaszel - pectosol, no i je biorę. Ale też myślałam o Acc max, reklama mnie przekonała w telewizji. Chociaż już tyle tych świństw w siebie nawlewałam, że aż rozwolnienia dostałam od tych leków, więc boję się brać kolejny specyfik. Klempa, apropos leków i ciąży - dowiedziałam się, że we wczesnej ciąży, zaraz po zapłodnieniu a przed zagnieżdżeniem, czyli tak naprawdę w te dni po płodniakach, a przed spodziewanym okresem, zarodek nie ma jeszcze kontaktu z organizmem matki i choroby, czy leki nie mają wpływu na rozwój ciąży. Dopiero później, jak się łożysko wykształci i substancje odżywcze przechodzą do płodu, wtedy jest wpływ. Czytałam też o wielu laskach, które były chore na początku ciąży wcale nie wiedząc o ciąży, a dzieci urodziły się zdrowe.

Witam, ja powoli wracam do żywych. Gorączka ustąpiła. Katar przechodzi i mimo tego, że wciąż jeszcze mam głos jak Kulfon i pokaszluję czasem tak, jakby się ze mnie jakaś plazma czy galareta miała wydobyć, to czuję się wiele lepiej. Wyglądam też lepiej, bo wczoraj to wyglądałam jeszcze jak zdechła miss z czerwonym nosem i szarymi zakolami wokół oczu. Mam nadzieję, że choroba zbliża się ku końcowi. Pocieszyłam się też,bo dowiedziałam się, że nawet jak się zajdzie w ciążę i zachoruje się tuż po zapłodnieniu, to nie ma to z reguły większego wpływu na rozwijającą się ciążę, bo maluch nie ma wtedy jeszcze kontaktu z organizmem matki. Ale to czysto teoretycznie, bo przecież nie nastawiam się, że jakieś zapłodnienie było :-)