marzenie255

Ale to tylko moja prywatna opinia wynikająca z własnych doświadczeń, a wiadomo, każdy musi dopasować sytuację do siebie.

4 mala - moje zdanie jest takie - najważniejszy jest komfort psychiczny w pracy.Ja też miałam takie jazdy i wtedy zaraz szukałam nowej roboty.Mało chętnych nie jest, którzy szukają pracowników. Co tam użerać się z jakimiś debilami, o pracownika trzeba dbać a nie iśc mu pod górę, a jak nie to do widzenia i szukam czegoś lepszego. Walić kasę i kredyty, jakoś się je spłaci.

Listopadowa pogoda to psuje nastrój nawet jak się nie ma żadnych problemów - ja co roku jak kończy się lato, jestem zła, ze znowu tyle miesięcy pluchy i zimna przede mną. Jakoś nie potrafię zdzierżyć takiej pogody.Jestem zdania, że taki szary, zimny i mokry klimat jak u nas,to nie jest normalne i zdrowe środowisko dla człowieka - środowisko właściwe i przyjazne to takie, w którym z domu można wyjść ubranym tak jak się stoi, a nie przedtem zawijać się w tony wełny, kożuchów i grubych majtek..

No właśnie praca często nam przysparza męk i stresów, sama się o tym przekonałam na własnej skórze. Też wiem, co to siedzieć w znienawidzonej pracy ze względu na jakieś zobowiązania. Już o tym pisałam - przez dużą część czasu moich starań o dzidzię miałam okropnie stresującą pracę - byłam w niej rozstrojona i zdruzgotana, a siedziałam tam, bo rozsądek mi mówił - \"Starasz się o dzieko, więc musisz zarabiać, jeśli chcesz je utrzymać, masz kredyt, też trzeba go spłacić\" itd itp I tak siedziałam wykańczając się psychicznie. Kto wie, czy to m.in. nie przyczyniło się do niepowodzeń w staraniach. W końcu powiedziałam \"dość\" i zmieniłam robotę nie patrząc na zobowiązania.I to był najlepszy wybór, jakiego dokonałam, bo odzyskałam spokój w innej pracy, do której chodzę teraz bezstresowo.

Ale przecież z tego siedzenia od rana do późna kasa będzie !

Ja mam to samo, najlepiej zostałabym w domku, pospała trochę dłużej, a potem zrobiła sobie śniadanko i gorącą herbatkę i przed telewizorkiem zjadła śniadanie, a też musiałam wstać o 6.00 i czeka mnie cały dzień roboty - najpierw jedna, potem druga i powrót do domu dopiero koło godz. 18.30.

Witam w ten brzydki, deszczowy i wietrzny dzień - przynajmniej tak jest u mnie.Mnie kurczę dziś jakoś tak smutnawo z rana, aż ściska w serduchu, może to ta pogoda wzmaga taki nastrój u mnie. Nadal twardo żyję w nieświadomości, co do dni płodnych i następnego okresu, ale nie raz korci by policzyć i znów miec wszystko pod ścisłą kontrolą - ale nie, nie ma mowy, nic nie policzę !!! Mieliśmy iść teraz na drugie badanie nasienia i też wcale o tym nie myślimy - bo przez to badanie znów trzeba by było liczyć, kiedy można się kochać, a kiedy ma być wstrzemięźliwość, więc może zrobimy je, jak przyjdzie mója @, wtedy akurat będzie kilka dni na zebranie żołnieży do badania

A ja się niemożliwie obżarłam w pracy, tak że chyba już obiadu nie ruszę......

No, dodam Klempa że ja też byłam taki dziwoląg jeśli chodzi o sprawy damsko męskie - dopiero z mężem i dopiero jak zaczęłam zarabiać własną kasę, nasyciłam się wszystkim tym, czego nie miałam jako nastolatka i studentka - knajpy, dyskoteki, wypady ze znajomymi, wyjazdy i dalekie podróże....

Oj, facetowi podaj dobre żarcie....to się zrobi potulny jak baranek :-)Przez żołądek do serca - to ma 100% pokrycia w rzeczywistości !

Ja kiedyś dawno temu też wpadłam w trudny okres, trochę podobny intensywnością cierpienia do tego, który mam teraz z powodu braku ciąży. Byłam nastolatką, młodą dziewuchą,liceum, studia i te sprawy.Z kasą w domu było krucho, na niewiele było stać moich rodziców, a wiadomo, taka nastolatka czy studentka to i chce się ładnie ubrać, wypaść gdzieś z kumpelami na dyskę czy do knajpy, wyjechać gdzieś. Ja na prawie nic nie miałam. Kasa mogła tylko iść na życie i bieżące, najbardziej konieczne wydatki. Mało więc spotykałam się z rówieśnikami, zakopałam się w książki i stalam się wybitną uczennicą. Chciałam bardzo związać się z facetem, pragnęłam miłości - a tu jak na złość nikt sie przez dłuuuuugi czas nie natrafiał. Strasznie mnie bolało, jak kolejne kumpele, niejedne dużo brzydsze ode mnie pokazywały się ze swoimi nowymi \"menami\", a ja wciąż sama, tylko miałam wybitne stopnie w dzienniku. Aż tu nagle ni stąd ni zowąd wszystko się odwróciło i faceci zaczęli się sypać drzwiami i oknami no i w końcu natrafił się mężuś no i osiągnęłam cel nawet nie wiem kiedy. A dobre stopnie też się opłaciły bo skończyłam dobre szkółki i nie mam teraz problemu z pracą. Morał z tego taki, że może z tym dzieckiem też się kiedyś tak poszczęści...

A poza tym Klempa to właśnie jest piękne w małżeństwie, że można razem przechodzić nie tylko cudne chwile, ale też walczyć z tymi najtrudniejszymi. Nam też nie jest teraz lekko, widzę, że poknociło się przez te niepowodzenia z dzieckiem, nie jest już tak lajtowo i wesoło jak przedtem. Cała ta sytuacja wprowadziła jakiś taki stan ospałości i przygnębienia, które zaczynając ode mnie spływa na cały nasz związek.Trudne to wszystko, nie życzę nikomu, kto będzie kiedyś planował dziecko takich chwil. Ale .....co nas nie zabije, to nas wzmocni !!!

Klempa jesteś mocarna, trzeba przyznać.Nawet smutne wyznania potrafisz tak humorzaście zakończyć, że cały stres i smutek opada:-) Na pocieszenie ja Ci powiem, że u nas, tz. u mnie i mojego mężula jest sytuacja podobna jak u Ciebie tyle że na odwrót - to znaczy - ja w tej parze jestem przybitym ludkiem użalającym się nad sobą i męczącym męża swoim zdołowanym nastrojem i marudzącym co krok, że do niczego się nie nadaje. A on mnie pociesza i widzi wszystko w pozytywnych barwach - tak jak Ty pocieszas swoją połówkę. No i mój mąż też nosi dosyć mocne okulary !Same szkła dla niego są też w niczego sobie cenie !

Ziółko, mnie już pan Okres zostawił na najbliższe dwadzieścia parę dni.....a może tym razem na 9 miesięcy ?? - Marzenie ściętej głowy :-)

Zresztą Ci niektórzy prywatni w klinikach nieźle kasują. U mnie jest taki spec, co za jedną wizytę babki - np. zwykłe badanie,cytologia, usg skasuje sobie tak 350zł, w zależności, co się robi. Teraz tak kilka razy w miesiącu i co miesiąc + jeszcze leki,niezła kasa !!! No ale wiadomo, człowiek dałby wszystkie oszczędności, byle by zajść.

Dzięki za opinie. Tak zapytałam, bo widzę, jak opisujecie swoje badania - cała masa tego. A może faktycznie, skoro nie zauwazył nic niepokojącego, to po co ma mnie monitorować co chwila. On mi zresztą mówił, że jak zobaczy, że nie ma owulacji, zaraz da coś na jej wywołanie, ale widocznie nie musiał. 4mala - tam, gdzie chodzę, to nie jest klinika leczenia niepłodności.To jest gin, który oprócz zwykłych \"usług\" ginekologicznych\" i prowadzenia ciąż też zajmuje się leczeniem niepłodności i jest jeszcze andrologiem.Jest często chwalony przez babki jako dobry ginekolog i spec od niepłodności. Myślałam jednak, ze może w takiej typowej klinice, która tylko niepłodnością się zajmuje, zajęliby się mną lepiej i szybciej doprowadzili do ciąży. Bo ten mój gin przyjmuje na NFZ, więc może za darmo to się nie stara, a jak się wywali kasiorę, to się lepiej zajmą.

Dodam, że po monitoringu nie stwierdzono u mnie żadnych nieprawidłowości w owulacji. U męża, jak może pamiętacie, była za mała ruchliwość, ale zasięgnęłam opinii kilku lekarzy co do wyników męża i wszyscy oni stwierdzili, że nasienie jest całkiem ok i nadaje sie do naturalnego zapłodnienia.

4 mala dystans jest konieczny, ale z drugiej strony nie można się poddać. Ja np. teraz zastanawiam się nad zmianą lekarza. Może Wy mi doradzicie, bo jesteście niektóre bardziej doświadczone w badaniach. Nie wiem, czy mój lekarz robi wszystko ok, czy za mało się mną zajmuje. Jestem u niego od 4 miesięcy, to moj pierwszy lekarz od niepłodności i pierwsze badania. Od tych 4 mies. mam zrobione monitoringi 2 cykli, w tym 1 cykl poszłam na własne życzenie, lekarz zrobił tylko 1 cykl i kazał się starać.No i mąż ma jedno badanie nasienia, które kazali powtórzyć po kilku tygodniach. Poza tym na razie nic, chcą zobaczyć wynik 2 badania nasienia i wtedy myśleć co dalej. Żadnych hormonów nie badali, drożności, przeciwciał na plemniki, nic, tylko monitoring, nasienie i gatka, że powinno nam się udać przy regularnej ocenie jajeczkowania. Ale przecież ja od ponad roku nic innego nie robię jak staram się w dni jajeczkowania i nic nie wychodzi. Czy lekarz nie powinien w przeciągu 4 miesięcy zrobić mi więcej badań?

Teraz chciałabym postarać się skupić uwagę i energię na innych stronach życia, innych niż myślenie o dziecku. Dawno juz zapomniałam, jak to jest cieszyć się z czegokolwiek innego,bo niczego bardziej nie pragnę, niż zajść w ciążę, a ból i smutek z powodu jej ciągłego braku jest czasem tak wielki, że trudno mi niekiedy normalnie funkcjonować w ciągu dnia. Nie można jednak tak wciąż żyć. Życie leci i muszę wreszcie zacząć czerpać z niego radość, a nie traktować go jak poczekalni, w której czeka się na dziecko. Mam nadzieję, że mi się uda skierować tor myślenia gdzie indziej...i zacząć zdrowo myśleć.Bardzo bym tego chciała...I dlatego zaczynam od skończenia ze skupianiem się na dniach płodnych.

Ja również witam po małej przerwie. Byłam na urlopie,na małym wyjeździe, który niestety po części struła mi @. Przyszła jak w zegarku, wtedy, kiedy akurat się jej spodziewałam, w pierwszy dzień urlopu, zaraz gdy przyjechałam w miejsce docelowe i rozpakowałam walizkę. Poszłam do łazienki......i momentalnie wszystkiego mi się odechciało. Ładny początek urlopu. Zaczęłam go od przepłakania kilku minut w łazience i przez pierwszy dzień wyjazdu miałam wisielczy humor. Tylko łzy mi się cisnęły do oczu. Utrafiliśmy w tym cyklu przecież w owulkę, pęcherzyk był wielki i wzorcowy, po przytulaniu pupa w górze przez 30 minut i tak wiele razy w ostatnim cyklu.....i znów NIC! Postanowiłam przestać liczyć dni płodne i się starać. To jak widac kompletnie nic nie pomaga. Nie zanotowałam już jak zawsze daty pierwszego dnia @. Nie chcę nawet wiedzieć, kiedy mam płodniaki, kiedy będzie następna @ i ile dni miał mój cykl - najwyżej może śluz mnie na nie naprowadzi.Będę chodzić do lekarza i robić badania, ale celowanych starań mam po dziurki w nosie, koniec z nimi. Teraz już jestem po @ - następne jajeczko czeka, tylko pewnie się znów zmarnuje...i brzuszek będzie nadal pusty jak bęben. Pozdrawiam Was wszystkie.

I pomyśleć że z takich maciupeńkich jajonów i mikroskopijnych żołnieżyków rozwinie się taka dzidzia ! Słowem coś ( a raczej ktoś ) z niczego ! I cały nasz wysiłek w tym, żeby te 2 drobinki się razem połączyły....

I weź tu jeszcze się przytulaj z takim bólem !

Wam się kotłuje i mierzi w żołądkach i jajnikach, a ja o dziwo jak na dzień lub dwa przed @ kompletnie nic nie czuję w brzuchu. Tylko lekko mnie piersi bolą, jak się przyciśnie. Trochę mnie tam raz kiedyś leciuchno poćmił brzuch kilka dni temu i to wszystko.Teraz cisza.......pewnie przed burzą...Najpóźniej w piątek serdecznie przywitam panią małpę.

Nie wiem, jak to jest z temperaturą, jak się ją zmierzy o innej porze niż zawsze. Tyle wiem, że najlepiej mierzyć rano, zaraz po przebudzeniu, zanim się wstanie z łóżka,najlepiej o stałej porze.Jak po owulacji temperatura przez dlugi czas - chyba dłużej niż kilkanaście dni utrzymuje się na podwyższonym poziomie, to można podejrzewać ciążę. Tak samo z testem ciążowym , podobno powinno się go robić rano, z 1 moczu. No a skąd masz te zasinienia na piersiach ? To też może być od leków ?? Dziwne to wszystko. Najlepiej zrób ten test z krwi, podobno to najwiarygodniejsze badanie - jak wyjdzie na nim że nie ma ciąży, to możesz być wtedy pewna.

Chciałam tam o góry napisać masz cały czas podwyższoną temperaturę.