bechemoot

Ja Poetko pewnie silna bym była. Matuś i Siostrzyca (porzucona przez męża) teraz przeżywają. On jest za oceanem, ma nowe życie, córkę. Dla moich dzieci to coś nie realne - dręczy żonę i córki:-p

Zuuzik

Zuuziku

skurwiel błękitny -

Poetko, on wysyła listy do Matuś i siostry pełne obelg - takich, jak moi pacjenci :-( - mnie próbuje podejść :-(

Bonito, nu nu! nie wolno palić - paliłam, jestem w tym temacie neofitą, więc grożę!

Poetko, szapo ba! Też tak bym postąpiła! Cudowne, że piszesz! Dar od Boga trzeba wykorzystać!

Dziewczyny, moja Matuś nie odeszła od m, po to żeby dzieci miały ojca. Przepraszam, że brzydko mowię - gówno prawda! - niektórzy nie są warci poświęceń. Ani ojca ani męża - do dziś zmora, wampir emocjonalny, , prześladuje nas. Matuś nie ma męża, my nie mamy ojca, wnuki nie mają dziadka - a on dręczy!!!

Tak, Bonito! Teraz trzeba walczyć (przynajmniej ja tak mam) ze strachem, żeby już nic nas nie zaskoczyło.

Poetko! To nie narkoza, to coś co złapałyśmy, odzyskałyśmy. To pewien rachunek sumienia, jakaś waga - na której szali kładziemy to i to......i wybieramy, już z większą świadomością.

Zuuzik, nie wcięłaś się z kacykiem :-D - to znów był kop do przekazania emocji :-)

Poetko! właśnie to jest to !!!!! Myśl jest natychmiast łapana :-D! Dobrze że jesteśmy razem !!!

Poetko, i właśnie to jest piękne. Jesteś nasza, ale potrafisz powiedzieć to czego my nie potrafimy. My jesteśmy twoje, Ty przekazujesz swoje i nasze myśli :-)

Zuuzik, Niagara to dobra myśl :-) - chociaż w naszym realu ten wodospad będzie w pieczy Poetki:-)

Poetko, nam nie będą potrzebne Campari, likierki, kielonki itp. My wiemy co nas łączy i myślę,że zrozumiemy się w realu jak iskierki :-)

Bonitko, w szarej rzeczywistości jakoś tych poranków nie obserwuję. Ale jeśli tylko będziemy mieć okazję oderwać się od podłogi, to i poranki i zachody będą nasze :-)

Poetko, jeśli spotkamy się w realu, w co nie wątpię - spróbujemy wszystkich wspaniałości :-D

A może jest to wschodzące słońce ?

Campari z pomarańczą ma piękny koloryt, jak słońce zachodzące bajkowo, może na jakiś wyspach - nie widziałam, ale chyba tak jest :-)

Poetko, poczęstuj się mikołajkowym Campari z soczkiem pomarańczowym :-)

Kosmitko :-D

Poetko :-)

:-D a fujjj! Zuuziku, a fuj ! :-D

I tak to jest Bonito, życie samo wymyśla śmichy - chichy :-D

Toż to ładny przydomek - zbereźnice jedne :-) :-p ;-) !