„Metro:
pospieszne mijanie się ludzi. Twarze zamknięte, nieczytelne. Obojętne przepływanie obok siebie milionów ludzkich losów, myśli, uczuć – niewidoczna, a najważniejsza materia świata.”
(Ryszard Kapuściński „Lapidaria”)
(ks. Józef Tischner \"Słowo o ślebodzie. Kazania spod Turbacza\"):
„(...) Hmm, dziś niejedyn cuje sie cołkiem zgubiony. Myśli: ka my som? Cyto gazete - nie miarkuje ka. Jesce barzej zgubiony. Patrzy w telewizje, to samo. Co zrobić, kogo sie spytać? To jest serce zagubione. Jak cujes w sobie takie serce zagubione, to co robić? (...) Co robić, jakeś stracony? Moja rada prosto: siednij se. Siednij se - lepiyj ci wtedy siedzieć jako chodzić! Siedź - a moze cie ludzie nojdom i powiedzom, ka tyn twój skarb jest.”
„W życiu nie da się nic a nic odrobić: ani praca, ani radość, nawet żal nie może przyjść za późno. Każda chwila ma swoje szczególne, nieodparte żądania. Sztuka życia polega na zdolności przekreślania w samą porę resztek przeszłości”. (Fryderyk Hebbel „Dzienniki”)
„A na tym miejscu gdzie miał być mostek, z powodu jego braku utopił się artysta. Miał dopiero dwa lata, ale to był geniusz i jakby wyrósł toby wszystko pojął i opisał. A tak to tylko lata i fosforyzuje”.
(S. Mrożek „Z ciemności”)
