poziom zerowy

simi - twoje myślenie jest na poziomie bardzo egzaltowanej nastolatki. Zrób wszystko dla swojego partnera, gorąca, pełna uczuć dziewczynko, i zaakceptuj jego przeszłość i dzieci.

prowokacja jak nic - może mam :D:D problemy. Więc proszę abyś mi wytłumaczyła co masz na myśli ??????????

simi - żal mi Ciebie. To dla Ciebie to hasło jest tylko zlepkiem słów. Obyś nigdy nie musiała się przekonać, że nie ma możliwości abyś zrobiła dla kogoś wszystko. Naprawdę wszystko. Dorośnij, chyba już czas.

simi - a ty jak zwykle bez próby zrozumienia :) Hasło : zrobic dla kogoś wszystko jest tak infantylne, że trzeba mocnych porównań aby dotarły do kogoś kto uzywa takiego zwrotu.

prowokacja jak nic ---a co to znaczy : Jesteś w stanie wszytko dla niej zrobić ? Czyli co takiego ? Czy wyrzeczenie się dzieci to będzie \"to wszystko\" Czy może to troche za malo. A może \"wszystko\" to zabicie innego człowieka? Czy jeszcze za mało? Zastanów sie co piszesz !

simi - obojetność to także uczucie :) Często nie zdajemy sobie sprawy jak bardzo zakłamujące inne uczucia, do których wstydzimy się przyznać. merro - zalezy jak Ci sie samochód popsuje. Są takie awarie, których naprawa pociaga za soba takie koszty, że łatwiej jest kupić nowy. Nie tak samo jest ze związkami pomiedzy ludźmi, tu przy dobrej woli dwóch stron można wiele zdzialać.

moim zdaniem ani czas ani duzo miłości nie wystarczą. Dowodem na to są posty niektórych drugich. Od momentu kiedy poznały swoich facetów z przeszłością minęło sporo czasu, nie narzekają równiez na brak miłości z ich strony a jednak ... nienawidzą dzieci z pierwszych związków.

to ja :) tylko literówka w nicku :)

szkiełko - masz fobię. Jak ktoś napisał i jak sama się przyznałaś. To jest w Tobie - ta zazdrość i nieumiejetność pogodzenie się z tym, że Twój mąż ma córkę. Walcz z tym. Znajdź przyczyny, może pomoc psychologa by się przydała. Nie rozbijaj swojej rodziny z takiego powodu. Dasz radę ją utrzymać i stworzyć szczęśliwy dom sswojej córce ! Z eks się nie kontaktuj i nie pozwalaj na to aby miała jakikolwiek wpływ na zycie Twojej rodziny. Iwona z- niestety nie zgadzam się z Tobą. Skoro nie doczytałaś , że szkiełko przyznała się do zazdrości o córkę to źle. Może Ty takze powinnaś zajrzeć wgłąb siebie i zastanowić się skąd w Tobie niechęć do dziecka Twojego męża. Bo to ze jest nienalepiej wychowane nie powinno wzbudzać w Tobie aż takich negatywnych uczuć jakie prezentowałaś na forum.

To co powiem bedzie dla Was mocno niewygodne. Ale , niestety takie jest moje zdanie. Bywają okropne pierwsze. Kosztem dziecka walczą z eks mężami. Nie dorosły do roli matek albo emocje są tak silne, że nie potrafią ich odsunąć na bok. Lecz niektórzy z waszych partnerów też nie dorośli do roli ojców. ŁAtwo się poddać, nie kontaktować się z dzieckiem, płacic tylko alimenty. Powiedzieć sobie : ma czego chce, myśląc o byłej żonie. Tylko w takim podejściu nie bierze się pod uwagę dziecka. I jego dobra. I jego uczuć. Może warto by było abyście wspierały swoich partnerów w walce o dziecko a nie odpusczały mówiąć - to nie moja sprawa. Czy gdyby w mieszkaniu obok Was rozgrywały się sceny bijatyk i ewidentnie widać by było że dzieci są nieszczęsliwe lub pobite intrerweniowałybyście ? Szukały porady i próbowały ciś zmienić w życiu tych dzieci ? Ja tak. A Wy? Jeśli tak, to potraktujcie dzieci Waszych partnerów jako nieszczęśliwe i starajcie sie coś zmienić w ich życiu.

Niejednokrotnie czytałam o twoich problemach. O twoich rozterkach. I z kazdego twojego postu wypływa empatia. Próba zrozumienia kogoś innego. Próba postawienia sie w jego sytuacji. Wiem, ze to nie latwe. Ale za same podjęcie tych prób nalezy ci się ogromne uznanie. I masz je ode mnie na pewno. Wiele z tych, które tu piszą : simi, megii i inne nawet nie próbują pomyśleć jak się czują te dzieci, bądż co bądź niczemu nie winne. Dzieci, którym rozpadła się rodzina. To nie jest dla nich w ogóle ważne. Duze uznanie dla Ciebie - nie wiem -

kresko - nie wmawiam Ci niczego, podzieliłam sie tylko watpliwościami czy jest tak jak piszesz :). Skoro jednak potwierdziłaś poprzednie swoje zdanie w sposób kategoryczny , to już nie czepiam się :D:D.

a co za bzdury -- świetny nick sobie wybrałeś, pasuje jak ulał :D:D:D Dzieci to nie jest towar, który można oddać do sklepu lub wyrzucić do śmietnika, jak mi sie znudzi albo jak kupię \"nowszy model\". To co piszesz swiadczy o Twojej dojrzałości czyli o NIEDOROSNIIĘCIU do roli ojca. Szkoda, że tylko dzieci na tym cierpią. TWOJE DZIECI, jakbyś miał jakieś wątpliwośći :P

acha ... zeby była jasność - nie zamierzam odpowiadać na posty MEGGI II . Mimo wszystko to ... nie mój poziom :D:D:D

do pierwszych -- na nic się zdadzą Wasze \"krzyki\". Ja sama nie lubie krzykaczy. Obrażanie nic nie da. Ani porozumienia ani satysfakcji zadnej ze stron. Wiec po co to robić? Odpuście sobie. Bez względu na to jak duzy jest Wasz ból po stracie nic nie wróci do stanu \"przed\" rozwodem. do drugich -- przepraszam, ale moim zdaniem, idziecie po najmniejszej linii oporu poprzez głoszenie swojej prawdy o poprzednich małżeństwach Waszych partnerów. Znacie je tylko z tej strony z jakiej przedstawia Wam je Wasz partner i ewentualnie osoby z nim zaprzyjaźnione. To jest dla Was taka \"wygodna prawda\". Ja to nawet rozumiem. Łatwiej jest myśleć, że \"tamto\" małżeństwo to była pomyłka. Dopiero teraz z Wami jest to ... cudowne pozrozumienie i miłość. Przeważnie to nie jest tak. Przeważnie bo śmiem twierdzić, że w 90 na 100 przypadkach w poprzednich związkach też była miłość. Próbujecie kazdej z pierwszych zon przykleić etykietkę \"nieudacznika bez uczuć\" bo rozpadło im sie pierwsze małzeństwo. Czy Waszym partnerom też takie etykietki przyklejacie ? Przeciez im tez sie rozpadło pierwsze małżeństwo, prawda? Co do dzieci - dzieci to nie \"twór\" tylko jednego rodzica. Bywają niegrzeczne, źle wychowane, rozpieszczone i rozwydrzone. Taki jest efekt niewłasciwego wychowania lub zaniedbań w tym wychowaniu. Przewaznie kazda z Was ma dzieci małe. Poczekajcie... Przyjdzie czas, to i Wy zbierzecie owoce swoich metod wychowawczych. I nie zawsze są one słodkie. Możecie być pewne, że nie raz Was zaskoczą Wasze własne dzieci i ich zachowania. Ja wiem, ze łatwo jest tłumaczyc swoje dziecko i wybaczać mu wiele. Jeśli chodzi o cudze to juz nie jest to takie proste, szczególnie kiedy jeszce do tego przenosi sie uczucie niechęci z pierwszej zony na dzieci z pierwszego zwiazku. Naprawdę... pożyjecie... zobaczycie jak wiele miłych niespodzianek i niemiłych rozczrowań spotka Was ze strony Waszych dzieci.

szkiełko - dziękuję . Jestem w stanie zrozumieć, ze to wcale nie łatwe pogodzić sie z tym, ze facet na dzieci czyli jakąś przeszłość.Myślisz, że dla mnie bez znaczenia było to, ze mój eks ma dzieci z obecną zoną. Nie. Ale starałam się te negatywne uczucia zwalczyć. Starłam sie sobie wytłumaczyc to, ze nowe dzieci niczemu nie są winne. I udało mi się. W temacie, który poruszyłyście o stosunku ojca do dzieci z poprzedniego małżeństwa a Waszyzch chyba niewiele mogę powiedzieć. Wiem tylko tyle, ze dzieci ( wszystkie) są dość sprytne. Starają się coś dla siebie wywalczyć w związku z zaistniałą sytuacją i \"próbują swoich sił\" w takiej walce. Obserwują dorosłych i ich reakcje. Ojciec nie może pozwalać dziecku na wszystko. Żadnemu dziecku. Fakt, wydaje się, że czasem te pierwsze dzieci są traktowane bardziej ulgowo. Moze dlatego, że w ojcu wyzwalają poczucie winy. A to nie powinno być tak. Powinniście rozmawiac ze swoimi męzami. To, ze dziecko wychowuje sie bez ojca na codzień nie jest powodem do folgowania mu od święta, wtedy kiedy ojciec jest blisko. Konsekwencja i mądra miłość - czyli kocham cię, ale nie pozwole na to czy na tamto twoje zachowanie. Moja córka, tuż po rozwodzie, także próbowała swoich sił , równiez na mnie. Kiedy została za coś skarcona. Pamietam , że powiedziała mi, że chce być z tatusiem bo ja jestem niedobra. Powiedziałam ; proszę bardzo. Pakuj swoje rzeczy. Dzwonię do taty, że zaraz Cię przywiozę. Odpuściła. Nigdy więcej czegoś takiego nie usłyszałam. Myślę, że postawienie granic co dziecku wolno a czego nie - u Was i w stosunku do Was - to pierwszy krok w kierunku normalizacji stosunków.

eeee tam ... z tym ślubem :D:D Mój eks ma ze mna slub kościelny a ja wcale a wcale nie czuję się jego żoną. I wcale poprzez ślub kościelny nie jestem lepsza od drugiej zony. Jakie to ma znaczenie czy są po ślubie czy bez ?????

iwona - jak czytam to co piszecie to nie mogę \"wyjśc\" z podziwu nad bezczelnościa niektórych pierwszych. Naprawdę. Nie wyobrażam sobie sytuacji, kiedy informuje swojego eks męza że ma mi kupić nowy pilot do telewizora lub pościel dla dziecka. Na to otrzymuję alimenty. Dodam, że niezbyt wysokie, ale on nie ma wysokich dochodów. To co napisałam odnosi sie raczej do starania się ( w miarę mozlwości) o zapewnienie dzieciom poczucia bycia dziećmi swego ojca. Chodzi o kontakt emocjonalny i orientowanie się co dzieje sie w zyciu dziecka.

ja może reprezerntuje poziom zerowy. Ale to co Ty reprezentujesz sobą IWONO to poziom \" mniej niz zero\" . Ty czytasz coś czego nie napisałam. Oceniasz mnie i przypisujesz w dodatku takie postępowanie jakie sama byś chyba zaprezentowała. Obrażasz mnie swoimi insynuacjami. Nie oceniasz tego co napisałam tylko to co bym zrobiła lub zrobiłam wedle twoich jakiś wydumanych wyobrażeń.Wybacz . Nie jesteś dla mnie partnerem do rozmowy.

meggi - ty nie próbowalaś, moim zdaniem, niczego oprócz przekupowania dziecka i pokazywania tej dziewczynce jaka jesteś dobra bo stać cię na drogie prezenty. I postaraj się czytać ze zrozumieniem. NIGDY nie pisałam, ze macie kochać cudze dzieci.

iwona z - bie czytasz ze zrozumieniem. Ja napisałam, żeby drugie postarały się zrozumieć DZIECI a nie pierwsze.:P Właśnie tym sie różnimy - JA NIE MAM W DUPIE dzieci mojego eks męza. Bo to jest przyrodnie rodzeństwo naszych dzieci. I chcę, aby miały ze sobą właściwe, dobre kontakty.

iwona - i odpiwrając atak. TAK - ja nie działam na szkodę JEJ ( drugiej żony eksa) dzieci. Nie robię nikomu \" na złość\" . Nie zabraniam kontaktów z moim dzieciom z przyrodnim rodzeństwem. Moja córka w czasie wakacji, na prośbę swojego ojca, zajmowała się przez parę dni swoim przyrodnim rodzeństwem. Nie widzę w tym nic dziwnego.

iwona z- upraszczasz i spłycasz. Po co ? Nie wymagam szacunku od drugiej żony mojego meza. Nie wymagam aby mnie lubiła. Mało tego - w ogóle mnie nie obchodzi jej stosunek do mnie. Chciałabym tylko, aby pamiętała, ze oprócz ich dzieci są także dzieci z porzedniego związku. Nie musi ich lubić. Ma tylko pamietać, że są i nie działac na ich szkodę. To wszysko.

iwonaz - a jednak nic do ciebie nie dociera. NIC. Nie napisałam nigdzie, ze waszym obowiązkiem jest być czułymi dla dzieci z poprzednich związków. Ale wiedziałyście, że one istnieją, bo zdecydowałyście sie na bycie z facetami z przeszłością. Czyli : chodzi o akceptację ich istnienia. Ja, jak wychodziłam za mąż, jak urodziłam dzieci to nie myślałam, ze bede je chować sama. I do głowy mi nie przyszło, że pojawią się na świecie inne dzieci mojego męża. A ty, Iwono , przychodzi Ci taka myśl do głowy , że może kiedyś się pojawią jeszcze inne dzieci twojego męza, które beda miały inną matkę ? Napewno NIE! Natomiast Wy, wiedziałyście o dzieciach. One już istniały. Widzisz różnicę ?

do iwonyz - kopiuję swoją wypowiedź: 09:03 poziom zerowy pyt. A czy ty nie działasz na szkodę dzieci ???? nowych dzieci męża ??? NIE. Nie działam na szkodę nowych dzieci mojego eks męza. WIĘCEJ POWIEM : potrafiłam odzielić uczucie niechęci jaką zywię do nowej żony mojego eks ( była najpierw kochanką eksa) od jego dzieci. Te NOWE dzieci bywają u mnie w domu. Są rodzeństwem przyrodnim naszych dzieci. Nigdy z mojej strony nie spotkała ich żadna przykrość. Nie jestem w stosunku do nich kochająca i czuła. Ale zachowuję się poprawnie. Kupuje prezenty. Czestuję słodyczami, obiadem. A to, ze wymagam regularnego płacenia alimentów - powiedziałam, eks jest \"duzym chłopcem\" - ponosi odpowiedzialnośc za swoje życie. Tego chciał i to ma. Wystarczy ? A leczyć się faktycznie chyba powinnam. Leczyć z idealizmu, że świat jest taki jaki sami tworzymy i z przekonania, że ludzie to nie wilki.