torii

raczej nie. lewatywa dział szybko, a proszki bierze się ok. 12 godzin wczesniej i mogą zaszkodzić, wszak rto farmakologia i skurcze dodatkowe

:) u mnie też śnieg za oknem. pieknie to wygląda :), książki czekają aż się nimi zajmę. swiat za oknem bialutki, czysciutki....a jakosmutno i smutno

nika sanatorium przysługuje, jesli nic się nie zmieniło to bezpłatne gdy jest zalecenie lekarzana wypisie szpitalnym lub platne. Aktualne informacje otrzymasz w NFZ. ja blizny smarowałam cepanem - nic mnie nie bolało.

u mnie w szpitalu przy badaniu kwalifikującym do zabiegu, już po przyjęciu na oddział, jest ich trochę: i lekarzy i stażystów i studentów

Już po Twoje zycie wróci do normy i intymne też :) bywa nawet lepsze, bo nie towarzyszymu obawa przed niechcianą ciążą. Nie smutaj sie - wszystko bedzie dobrze.

wydaje mi się ,ze wszystko samo powoli przychodzi....ja do miesiąca nie robiłam prawie nic. potem to co lekkie i bez potrzeby nadmiernego zginania się. długo nie podnosiłam rzeczy ciężkich, nie robiłam zakupów. na zwolnieniu byłam trzy miesiące. oszczędzalam się. ale potem nie odczuwałam zadnych dolegliwości i wróciłam do dawnego trybu zycia bezboleśmie. wg mnie cierpliwość i przymkniecie oka na wszelkie \"nie tak jak trzeba\" wykonane prace domowe opłaca sie. przy sdłuzszym siedzeniu dośc długo odczuwaalm dyskkomfort i taki cięzki brzuch. teraz też lepiej mi się leży niż siedzi, ale po mału będzie dobrze, choć tym razem miałam maloinwazyjna. pozdrawiam

liro wiem z doswiadczenia, że nalezy się oszczędzac: zadnych cięzarów, sprzatania a szczególnie wieszania prania czy firanek (chodzi o dłuzsze trzymanie rąk w górze i podciaganie się do góry). wszystko powoli wróci na swoje tory i bedzie OK. trzeba trochę cierpliwości i odporności na to, że nie wszystko w domku zrobione jest po naszemu. Małgorzatko ja zostałam z jednym jajnikiem dwa lata temu. nic nie brałam. Owszem, czasmi czujłam pewien dyskomfort, ale nie na tyle by brać hormony. Nie wiem jak bedzie teraz - 6 dni temu usunieto mi drugi jajnik. narazie czuję się dobrze,

brawo liro :) tak trzymaj.......a ponarzekać sobie zawsze mozna - to przynosi ulgę

glosduszy operacja zazwyczaj trwa 2-3 godz. ja obcinalam przed operacja - lzej sie lezy :) Xenna jest zdecydowanie za mocna. nie radze jej brac po operacji. Ja po przyjsciu do domu stosowalam syrop Lactulosum - jest duzo lagodniejszy. co do srodków przeciwbólowych to dostawalam je z urzedu bo bólu nie odcuwalam wcale. dopiero jak zaczęłam chodzic - ale na rozruszanie sie po operacji pomaga tylko ruch.

Peppetti przy ciągłym bólu i krwawieniu seks jest żaden. jest tak samo albo i lepiej - znika lęk przed ciążą, a spokoj daje odpręzenie , a to wieksze zadowolenie. Ale jak zawsze i we wszystkim to sprawa imdywidualna. Nie wspominaas o jajnikach - rozumiem, ze zostaja. Jesli tak to nie bedzie suchości.........a gdy juz wystąpi to trzeba posilkowac sie zelami

Mirabelko pojeździsz na rowerze, popływasz, pobiegasz i co tam tylko zechcesz. brzuch tez bedziesz miała plaski jesli tylko zechcesz. życie wróci do normy, będziesz sprawna i zdrowa. mar pozdrowienia dla małżonki......niezdecydowanie to normalka :) ale Wy umiecie umocnic w nas słuszność decyzji :). a co do operacji - decyzja na pewno słuszna. teraz bedzie już tylko lepiej.

różnie z tym jest. mi najlepiej pomagała setka koniaku bez zapicia - wstretne ale skutkowalo

milego urlopu :) na przekór smutkom i rozterkom dnia milego zyczę :)

Mrabelko wróci do normy. smaruj regularnie bliznę, bedzie bledsza i z czasem zgrubienia znikna. wydaje mi sie ze podjęłąś słuszną decyzje - anemia i krwotoki wyniszczyłyby Cię, i apewne i tak nie uniknęłąbyś zabiegu. sadzę ,że duzych ciężarów trzeba się wystrzegać i pomalutku próbować - organizm sam podpowie co juz mzna a co nie. czas jest tu pomocny i wraz jego uplywem jest coraz lepiej i epiej

i pozyjesz margo. operacja to nie koniec swiata, to przepustka do swiata bez bółu i ktwotoków.

ja usunęłam. nie narzekam. Życie bez macicy jest takie samo, tylko nie boli i nie ma menstruacji. sa więc i jakieś plusy. musisz sobie skalkulowac plusy i minusy...z mego punktu widzenia schody zaczynają się, gdy chce sie miec dzieci......wtedy jest o co walczyć, meczyć się i przechodzic kolejne zabiegi.

niestety Margo - tu jak w kazdej dziedzinie są fachowcy i ci którzy się za takich uwazaja czeto po lyzeczkowaniu trzeba robic nastepne. mala jest szansa że mięśniak sam zniknie. krwawieia, ból.a w rezultacie i tak trafiamy pod nóz. osobiście uniknęłąm tego, ale czytałam sporo takich historii.....co lepsze? nigdy nie wiadomo. decyzja i jej konsekwencja zawsze spadaja na nas. Trzymaj się :)

może dlatego, ze jakby wszystkich i to w tym samym czasie dopadały nieszczęścia świat byłyby straszny. A tak w ogóle to wiemy tylko o swojej biedzie.....zresztą jak to mówią \"każdy nosi swój krzyż\" gdy moje dzieci były małe często chorowały. dużo nachodziłam się po różnych specjalistycznych przychodniach. Myślałam tak jak ty Mała: dlaczego one.....ale jak napatrzyłam się w lekarskich korytarzach na inne chore dzieci to pomyślałam: dzięki Boże, że tylko tak.......teraz już nie zastanawiam się dlaczego ja, dlaczego mój brat. jak mogę to walczę i staram się widzieć tę pełną połowę szklanki. tak jest prościej i chba jednak łatwiej

choroba może rozwinąć się między jednym badaniem a drugim. Dzieki temu, że robi się je regiularnie można draństwo dostrzec wcześnie i rozprawić się z nim. Bywa i tak, że komórki nowotworowe sobie rosną bezobjawowo i to latami. tak było u mego brata. Wyniki też miał w porządku. Jak guz dał znak że istnieje i to wtórny życie skończyło się szybko, mimo superwykonanej operacji mózgu. a co do słuszności wykoanej operacji nie mam wątpliwości. wyszłam z założenia,że skoro medycy podejmują taką decyzję - wiedzą co robią. No jest też pozytywna strona tego zabiegu - życie bez menstruacji i to piekielnie bolesnej jest jednak zdecydowanie przyjemniejsze.

dobrze , ze juz po strachu Kasiek :) skąd twoje rozterki Mirabelko?

spokojnie :) strach zawze ma wielkie oczy, a my spodziewamy sie najgorszego. masz obawy to pojdź do lekarza, on najlepiej i najszybciej rozwieje twoje obawy. jesteś jeszcze niedlugo po operacji więc to i owo ma prawo boleć....glowa do góry. bedzie wszystko dobrze :)

może to zrosty?

oczywiście , jak zreszta po każdej. trzeba troszke czasu by wszystko sie zagoiło i mozna było prowadzic takie zycie jak przed operacją.

dobrze że swietnie sie czujesz, ale na ćwiczenia to jeszcze zbyt wczesnie, jest to jednak spory wysiłek

do margo: operacje miałam dawno, ale żadnych badań przed pojsciem do szpitala nie robiłam. do szpitala przyszlam we wtorek rano. po przyjeciu na oddział pobrli mi krew, spisali grupę krwi, potem ekg, przeswietlenie, rozmowa z anestezjologiem, badanie + usg przez ordynatora oddziału i krotka rozmowa co bedą robić. po południu lewtywa i golenie. wiezorem jaieś lek, chyba na uspokojenie ilepszy sen. nastepnego dnia rano operacja. najpierw lewatywa, potem kapiel, przebranie sie w szpitalną koszulkę, połkniecie malej tableteczki po ktorej nie wolno chodzic. nastepnie przyszla pielegniarka i zabrała mnie do zabiegowego - zalozenie cewnika. tabletka wypita rano była silna - pamietam, ze szlam do zabiegowego, potem że schodzę z fotela, a nastepna migawka to że na wózku wwożą mnie do windy, a potem to obudzilam sie na sali już po operacji. mialam podłączona kroplowke i nie mogłam ię ruszać - uczucie ciężkości od pasa w dół. jakie leki mi dawali nie wiem. Kroplowki przez 4- 5 dni duzo buteleczek jednorazowo, był tez i zastrzyki i wapno - dostalam uczulenia n aszpitalną posciel. cewnik usunieto czwartego dnia. w szpitlu byłam 7 dni. po operacji nie bolalo nic. problem sprawialo podnoszenie się do pionu - zawroty glowy i robilo sie słabo. dobrze jest owoli podnosic główek , co jakis czas po trochu - uniknie sie gwaltownych reakcji organizmu. wstałam trzeciego dnia. bylo troche ciężko, ale wiecej w tym strachu niz bolu, choc one tez jest obecny. Srodków przeciwbólowych i nasennych w pierwszej dobie nie żalowali - dięki temu wyspalam sie i nie odczuwalam bólu. spokojnie dochodziłam do joko takiej formy. na zdjęcie szwów przyjeżdżalam 10 dnia.