emce

Musze Wam powiedziec mimo ze to dopiero poczatek ciazy strasznie sie boje porodu, tyle sie naczytalam o tych nacinanych i popekanych kroczach ze sobie tego nie wyobrazam. Mojego syneczka urodzilam przez cesarke bo mu tetno podczas masowania szyjki macicy spadlo a nie mialam rozwarcia ani skurczy po odejsciu saczacych sie wod płodowych. Szczerze mowiac teraz tez bym wolala cesarke bo mam wrazenie ze nie poradzilabym sobie z tym bolem i parciem i jeszcze do tego to rozciecie i szycie krocza mnie przyprawia o ciarki. Do tego wszystkiego mam czarna wizje ze jak bym za słabo wypychala to dziecie z siebie to moglo by dojsc do niedotlenienia. Chodze do publicznej przychodni a z tego co wiem my rodzace nie mamy takiego wyboru czy cesarka czy naturalnie, wiec sama nie wiem. Moze mnie ktoras uspokoi opowiadajac o swoich doswiadczeniach lub niepokojach zwiazanych z porodem

Misha jesteś bardzo dzielną kobietką, jesli uznalas ze ojciec twojego dziecka nie jest odpowiednia osoba na twojego partnera to znaczy ze tak jest i nie ma sie nad czym zastanawiac. W przyszlosci nie raz bedziesz z usmiechem i radoscia wspominac ta decyzje. Masz szanse na nowe fajne zycie ze swoja kruszynka, nie kazdy dostaje taka szanse od zycia. Ja akurat jestem w miare w szczesliwym zwiazku :-) ja kocham jego on mnie, czesto sie klocimy o pierdoly i czasmi go niecierpie ale nie wyobrazam sobie zycia przy kims innym, chyba o to chodzi :-) A jesli chodzi o pierwszy objaw mojej ciazy to w dzien kiedy mialam dostac miesiaczke zapalilam sobie z moimi kolezankami papieroska i cos strasznie ciezko mi wchodzic jak nigdy. Organizm sam sie bronil przed zlym. Oczywiście wtedy zapalila sie czerwona lampka i wieczorem zrobilam test- druga kreseczka bardzo blada ale jednak. Troche sie tego spodziewalam a troche nie, bo staralismy sie z mezem od prawie roku i jak do tej pory nam nie wychodzilo, wiec same wiecie z czasem czlowiek zaczyna powiatpiewac czy jescze kiedys sie uda. Od tego dnia nie pale i nawet nie mam ochoty z czego sie bardzo ciesze :)

Przesąd że tycie juz od poczatku ciazy wskazuje na dziewuszke w brzuszku i bardzo mi sie podoba bo marzy mi sie malutka sliczna ksiezniczka a przybralam 3kg mimo ze do mojego jadłospisu z przed ciazy dodałam tylko owoce, ktore wczesniej jadlam dosc zadko. Na szczescie w polsce, przynajmniej w mojej miejscowosci usg robi sie co wizyte a wizyta jest co 3 tygodnie i to w przychodni publicznej co mnie bardzo pozytywnie zaskoczylo. Wczesniej bylam dwa razy prywatnie u ginka. Za pierwszym razem dzien po wykonaniu testu ginek nastraszyl mnie ze ciaza moze byc pozamaciczna bo cos tam widzial w macicy ale stwierdzil ze moze to byc jakas krwinka wiec woli mnie wczesniej przygotowac jakby cos mialo byc nie tak, co bylo strasznym przezyciem dla mnie bo dwa tygodnie chodzilam cala w nerwach. Na drugiej wizycie u prywaciarza stwierzil ze niby brakuje mu w tej ciazy serduszka i umowil mnie za kolejne trzy tygodnie, tym razem juz przegiał wiec zapisalam sie do przychodni panstwowej na drugi dzien z rana i lekarz bezproblemowo znalazl serduszko ktorego bicie i dla mnie bylo wyraznie widoczne. Malo tego, mimo ze w ciazy leczac sie w przychodni publ wizyta jest co trzy tygodnie to ginek widzac ze bardzo sie martwie o to ze cos moze byc nie tak kazal mi przyjsc po dwoch tygodniach bo stwierdzil ze nie powinnam sie denerwowac. Juz nie moge sie doczekac piatkowej wizyty, zdam wam oczywiscie relacje z tego co bedzie na usg i co lekarz mowil.