ogromny problem z zachowaniem - 9-cio letnie dziecko

witam wszystkie kobietki. proszę o jakąkolwiek radę, bo nie wiem, co mam zrobić. problem dotyczy mojej 9-cio letniej siostry. przed chwilą z ciekawości czytałam tematy o wybrykach dwu-trzy latków. moja siostra ma lat 9. a KILKANAŚCIE RAZY KAŻDEGO DNIA zdarza jej się atak histerii jak u malucha zupełnego; jak napisała już jakaś pani, przyczyną jest na przykład, że ona chciała zgasić światło czy odebrać telefon, że ktoś siedzi przy komputerze a ona TERAZ chciała grać, że zapomniała o kreskówce a chciała ją obejrzeć. i z tak błahych powodów wybucha potwornym wrzaskiem, który przeradza sie w wycie i histerię. to można zrozumiec u 3latków, ale chyba 9 lat to trochę dużo?? dodam, że takie ataki są w 90% tylko wtedy, kiedy jest przy nich obecna mama. kiedy ja zostaję z siostrą, jest istnym aniołkiem - a w życiu nawet nie podniosłam na nią głosu - nigdy. tylko zawsze byłam strasznie stanowcza, jak mówiłam, to miało być zrobione i jak groziłam jakąś karą, zawsze egzekwowałam. przy ojcu czasem wariuje, ale też nie tak często jak przy matce. mama pozwala jej na wszystko, bo ubzdurała sobie, że ani tata ani ja nie kochamy Kasi:(( co jest bzdurą kompletną. nie pytam jak radzić sobie z siostrą, bo wydaje mi się, ze skoro kiedy zostaje sama ze mną, jest grzeczna, to ja chyba w miarę wiem co trzeba, a czego nie. powiedzcie, jak rozmawiać z moją mamą, jakich użyć argumentów. proszę. jestem zrozpaczona, do niej nic nie trafia. jest sama jak dziecko. ośli upór. ja byłam wychowana inaczej, chodziłam do przedszkola, od małego, a Kasi pilnowała babcia w domu, do 6go roku życia zero kontaktów z grupą rówieśników. Mała jest skrajną egoistką, ciągle uważa, że jej np. dostała sie mniejsza porcja, gorszy kawałek, albo że powinna dostać więcej. Na argumenty taty, ze dziecko trzeba mądrze wychować, ona odpowiada, że dziecko trzeba nie wychowywać, tylko kochać i to wszystko załatwi. dodam, ze mała już zaczyna okładać pięściami, kiedy się złości. co mam powiedzieć mamie, co zasugerować, albo może jaką książkę jej podsunąć? proszę, pomóżcie. wyprowadziłam się już z domu, więc teraz jak wpadam do rodziców, razi mnie to jeszcze bardziej..

to właśnie kilka razy próbowałam zrrobić (zasugerować mamie wizytę u psychologa rodzinnego) i wiesz czym się to skończyło??? totalną głupotą - jak mała wariuje, mama ją straszy, \"że zaprowadzi ją do psychologa, b o on sobie umie dawać radę z takimi niegrzecznymi dziećmi\". jezzzu :( :( :( rozmawiałam z Tatą, on podziela mój punkt widzenia, ale rozmowa Jego z Mamą zaowocowała tylko kłótnią i konkluzją Mamy, że tata nie kocha Kasi, i nie umie kochać i ja też jestem niezdolna do kochania kogokolwiek i ponoć mnie też nikt nie będzie kochał, bo (cytat) \"boga w sercu nie mamy\". dodam, że Tata i ja jesteśmy niepraktykujący, Mama chodzii do kościoła i prowadza siostrę (nawiasem mówiąc, siostra, jak to maluch, niechętnie chodzi:) )

chyba tak właśnie zrobię, powiem, że jakaś moja znajoma miała podobny problem, albo spróbuję porozmawiać z jakąś przyjaciółką mamy, może przekona ją ktoś z zewnątrz... a czy są tu kobietki, których dzieci tak szalały (jak zupełne maluchy) w wieku właśnie jak moja siostra - około 7, 8, 9 lat? jak sobie z tym radziłyście?

Proponuję wprowadzić system nagród za dobre zachowanie. Na zachętę kup jakieś małe zabawki. Produkt dostępny jest na CoZaCena – www.cozacena.pl w niskiej cenie. Za każde dobre zachowanie nagradzaj ją a za złe nagrody nie wręczaj.

Do aaaaa4321 siostra autorki ma już 20 lat a nie 9