Związek z nudziarzem - jak to znieść?

Niby taki dobry dla mnie, ale cholernie nuuuudny jak flaki z olejem! Zero spontaniczności, wszystko jak w pudełeczku, zero polotu, pomysłowowści. Ja jestem zupełnym przeciwieństweim

tez tak mam , ale jakos daje rade z moimi kochankami :D inaczej bym padla chyba :O

Ja niemam kochanków, a może to błąd? Moze nie warto być wierna jak pies, skoro życie tak szybko umyka?:)

wierz mi nie warto :( zgnusniejesz z nim, zaraz bedziesz stara,brzydka i zgorzkniala.. i bedziesz sobie pluc w brode ze taka glupia bylas :O

a to po co sie z nim wiązałaś? ja tez byłam pare razy na granicy poodbnych związków, ale zawsze zapalała mi sie czerwona lampka, że ja przeciez z kimś takim NIE WYTRZYMAM!!!! już lepiej być samemu niż z nudziarzem.

Kiedyś był inny, ale najwyrazniej spowazniał :o Teraz niewiele mamy ze soba wspolnego oprócz łoża i codziennych spraw. Ja chce odmiany, chce przezyc w życiu jeszcze cos ekscytującego, chcę aby ktoś o mnie zabiegał, był miły, czuły, a nie :o Z drugiej strony to juz prawie 6 lat i ciężko jest o tak sobie to zakonczyc i szukać kogoś innego. Zreszta jaki miałabym podać mu powód? Znudziłeś mi się? Szukam nowych wrazen i adieu!? Nie chce nikogo skrzywdzić, ale miotam sie. Kiedyś nie oglądałam sie za innymi mężczyznami, ale teraz zdarza i się to coraz częściej. Dostrzegam, że jest wielu interesujących i przystojnych, ale czy ja bym umiała nawiązać z nimi kontakt? Ostatni raz flirtowałam w wieku 18 lat:o

tego sie nie zapomina :D poflirtuj troche odrazu ci sie humor poprawi i szukaj faceta dla siebie.. od dawna wiadomo ze kobietom latwiej odejsc jak maja do kogo.. wiec szukaj.. powodzenia

na bank byc umiała :) z tego, co piszesz wynika, że niestety wasz związek się wypalił. z jednej strony szanujesz swoejgo faceta, jesteś do niego przyzwyczajona (to chyba odpowiednie słowo), żal Ci go opuszczać, ale z drugiej strony on Tobie już nieodpowiada, nie jest to zbyt optymistyczna wizja na przyszłość. przeanalizuj wszystko co was dotyczy, zobacz ile widzisz plusów a ile minusów waszego związku. czasem warto zdecydowac się na drastyczne posunięcie i wywrócić swoje zycie do góry nogami, a nie trwac w stagnacji, któa na dłuższą metę rodzi tylko frustarcję.

Dziękuję Wam za mądre rady, wezmę je z pewnoscia do serca :) Wiecie, tylko ja sie jeszcze zastanawiam, czy może to ja nigdy nie dorosłam w przeciwienstwie do niego i dlatego tak nasz związek wygląda jak wygląda?

jesli zalezy Ci na tym zwiazku, to moze Ty przejmij inicjatywe i wyjdz z propozycja jakiegos ciekawego wyjazdu, wyjscia do kina, niedlugo - zabawy andrzejkowej a wtedy dostarczy Wam to troche rozrywki co bedzie niewatpliwie ucieczka od szarej codziennosci. Poza tym zastanow sie czy jest jeszcze cos innego co Ci sie w nim nie podoba?....i przeanalizuj, czy rzeczywiscie moglabys byc z facetem baaaaaardzo rozrywkowym? Wszystko ma swoje ( + ) i ( - ) :)

czy autorka tego topicu czasem tu zaglada? Mam taka sama sytuacje i nie wiem co ze soba zrobic...

chcecie zeby facet o was zabiegal.A moze najpierw same to robcie.Chcecie tylko brac i nic wiecej

witam , właściwie jestem tu pierwszy raz , temat też jest mi znny ,więc troszkę poczytam, jestem w związku 10 lat mam cudowną córeczkę ,fajną pracę ale mój związek to rutyna, brakuje mi radości, spontaniczności, facet w weekendy przesiaduje w tv lub komp. Mam 31 lat i nie chcę tak spędzać reszty życia-

wiecie przyjaciel,kochanek, znajomy to naprawdę leczy....ja poczułam się dowartościowana, życie mija i nie będziemy wiecznie młode, uważam że zasługujemy na coś więcej

nudene i nijakie.....a co bedzie jak bedziecie miały po 50 lat?

a ja tak mam po roku znajomosci:) nuda,zero wychodzenia,czasami dvd razem. ale zadnych kwiatow,romantycznosci..

st clous nie namawiam cię do poddania się -walcz tylko zastanów się czego tak naprawdę potrzebujesz- w obecnym związku brakuje ci szalonych chwil , , -- ogień zawsze można wnziecić pod warunkiem że jest choć mała iskierka... ja walczyłam przez dwa lata niestety nie udało się ... faceta mam dobrego ale podobnie jak u ciebie nuda... szkoda życia .... hmm ktoś to w końcu mnie zauważył i mam wspaniałego przyjaciela..

co będzie po 50 -tce? Wtedy pewnie będę cieszyć serce wnukami, choć to nie jest wiek by zakładać paputki i siadać w bujanym fotelu. Mam w tym wieku szaloną przyjaciólkę - poprostu to jak będzie wyglądać nasze życie zależy od nas samych. Kobietki najważniejsze bysmy mogły kiedyś powiedzieć nie żałuję , nie marnowałam życia na przesiadywaniu na kanapce ...w milczeniu

marginesowa po roku?? troszkę szybko... zastanów się .. to dziwne..