czlowiek nie uczy sie na bledach

historia banalna. jakieś 2 lata temu poznalam męzczyzne po kilku miesiach dowiedzialam sie ze jest zonaty. opuscil zonę pozostajać z nia w przyjazni zamieszkalismy razem. bylo idealnie gdyby nie jego wyrzuty sumienia wobec rodziny dziecka ktorym pogorszyl sie standrad zycia. zalamal sie . wrocil na miesiać do nich. nie mogli sie dogadać . zacisnelam zeby przecierpialm pozwolilam wrocic . minal kolejny rok Dowiaduje sie iz wraca do nich bo nie radzi sobie z presja srodowiska zona rodzina maja dlugi za ktore on czuje sie odpowiedzialny.wszyscy go zadreczaja on juz sam nie wie gdzie jego dom i miejsce A ja co slysze ? ja jestem silna niezalezna dam sobie radę .i ze on bardzo cierpi w tej sytuacji, wie ze zaplacze sie z tesknoty za mną lecz nie umie zyc z poczuciem ze wyrzadzil krzywdę rodzinie nauczka jaka? uczmy sie jednak na bledach i nie wchodzmy dwa razy do tej samej rzeki szkoda zycia bo winic mozemy za to wszystko tylko siebie i wlasna glupote

po to są te błędy, żeby się na nich uczyć..

??? z kolesia jest niezły dupek, ale ja nie bardzo rozumiem o co Tobie chodzi. Na co liczyłaś?

Wcale nie jest dupkiem. Poprostu nie radzi sobię z tą sytuacją. Jest rozdarty wewnętrznie. Zostawił rodzinę i dzieci dla osoby którą pokochał. Ale nie dał rady. Do alex - może udałoby się gdybyście wyjechali do innego miasta, nie byłby narażony na opinię innych osób. Wiem, że jest Ci ciężko, ale bądź dobrej myśli. Pozdrawiam

hm...jasne zostawić kobite z dzieciakiem i długami i polecieć do nowej panny to faktycznie oznaka dojrzałości i wspaniałego charakteru

ghg masz duzo racji on nie dal rady na co liczylam? po tych dwoch naprawde udanych latach, liczylam na kolejne teraz nie liczę juz na nic i szczerze mowiać nie bardzo wiem jak mam sie zachować w tej sytuacji

Przecież wrócił do rodziny..gdyby był dupkiem nie interesowałoby go co dzieje się z nimi. Sumienie napewno ma..

zostawil jej mieszkanie i caly dobytek , placil dodatkowe pieniadze, ona narobila dlugow i teraz nie ma co jeść, zostawil jej wszystko , sam nie wzial nic wiem ze sie zakochal i wiem ze nie starczylo mu sily by to udzwignać

sumienie czy presja środowiska? poza tym to że wrócił nie zmienia faktu że przez dwa lata robił na boku i zaniedbywał ludzie powinni umieć rozwodzić sie po ludzku

on juz wrocil raz do nich, wytrzymal miesiac, zycie tylko dla innych nigdy nie ma sensu a tzw. dobro rodziny czasem sprawia ze czlowiek jest nieszczesliwy ten post to przestroga , zeby omijac takie zwiazki, kosztują wiele wiel lez

Alex - a jak możesz sie zachować? Facet wrócił do żony, historia jakich tysiące. Nie masz wyjścia, tylko pogódź się z jego wyborem i żyj dalej. I może jednak wyciągnij z tego nauczkę taką, że jesli (dopóki) facet nie jest wolny, to nie ma prawa wiązać się z kimkolwiek. A Ty nie masz prawa nawet na niego patrzeć. Wtedy nie będzie przynajmniej takiego problemu, jaki masz teraz.

alex, 2 lata to bardzo długo. Nie wystawiam go na piedestał ani nie neguję tego co zrobił. Człowiek przyparty do muru zachowuje się różnie. Wiem, ze teraz bardzi cierpisz i nie wiesz co robić. Piszesz, że nie liczysz na nic, ale chyba w głębi serca chciałabyś żeby wrócił. Tylko, że zacznie się pojawiać błędne koło : chciałabym, żeby wrócił, ale co będzie jeśli znów odejdzie pewnego dnia... Bądź silna i trzymaj się, napewno dasz radę. Czas leczy rany.

nie liczę na nic, przeciwnie podejrzewam ze za jakis czas historia sie powtorzy i bedzie chcial wrocic do mnie tego sie boje

To bardzo prawdopodobne, że będzie chciał wrócić. Myślę, że najwyższy czas zeby dojrzał do bycia mężczyzną a nie dzieckiem. Mógłby podjąć konkretną decyzję z kim chce być, bo przecież nie on jeden jest poszkodowany w tej sytuacji....jesteś Ty, są dzieci, żona... Wiem, też że każdemu z Was jest ciężko, każdy przeżywa to na swój sposób.

zgadzam sie z tym ze czas leczy rany i wszystko mozna przezyc, tylko ze on wcale nie ma zamiaru nie kontaktowac sie ze mna , uwaza mnie za najlepsza przyjaciolkę i podejrzewam ze bylby sciekly gdybym chicala spotykać sie z innymi, on tak naprawde chce byc w moim zyciu wlasnie dlatego ze zdaje sobie sprawe ze tamto zycie beze mnie rowniez moze go przerosnąć tu jest moj dylemat

"podejrzewam" "on tak naprawdę chce"... Szczęsciara z ciebie, skoro wiesz, co naprawdę myśli i czuje drugi człowiek. Bo my, normalni śmiertelnicy, z reguły tego nie wiemy. A temu, że chce się z tobą dalej kontaktować, wcale sie nie dziwie. dzieki tobie ma stabilizacje i wygody (zona, dom etc) i życie kawalera (ty). Co on zyskuje, to widac. Co zyskuje zona, to mozna zgadnac. A co ty zyskujesz? Bedziesz bardzo zaradna - nauczysz sie ze wszystkim radzic sobie sama, bo on ci nie pomoze.