mam tego dosc!?!?!?!?

odstawiam piguki Yasmin i teraz jest tragicznie wolsy wylaza mi garsciami a tradzik:( zsypalo mnie strasznie teraz do dermatologa chodze i nic. Boje sie ze przez te tabletki mam rozregulowane hormony min prolaktyne. Biore zincas forte i wyciag ze skrzypu polnego ale juz trace nadzieje...dodam ze tradzik mialam juz wczesniej a pigulki bralam bo myslalam ze poprawi mi sie cera a jest teraz jeszcze gorzej a na nogach widze pierwsze oznaki zylakow w wieku 22 latMASAKRA!?!?!?

Współczuję,ale chodz do tego lekarza i niech Ci pomaga!!!Tragedia!!!

A byłas juz u lekarza ostatniego kontaktu ? :-p

Donatien Alphonse de Sade STO DWADZIEŚCIA DNI SODOMY, CZYLI SZKOŁA LIBERTYNIZMU (...) CZĘŚĆ DRUGA STO PIĘĆDZIESIĄT NAMIĘTNOŚCI DRUGIEJ KATEGORII, CZYLI PODWÓJNYCH, SKŁADAJĄCYCH SIĘ NA TRZYDZIEŚCI JEDEN DNI GRUDNIA, WYPEŁNIONYCH OPOWIEŚCIĄ CHAMPVILLE, DO KTÓREJ DOŁĄCZONO DOKŁADNY DZIENNIK SKANDALICZNYCH WYDARZEŃ W ZAMKU W TYM MIESIĄCU. (PLAN) Pierwszy grudnia. Champville podejmuje opowieść i opowiada sto pięćdziesiąt następujących historii. (Cyfry poprzedzają opowieści). 1. Pragnie pozbawiać dziewictwa jedynie dziewczynki między trzecim a siódmym rokiem życia, tylko w pizdę. To on rozdziewiczył Champville, gdy miała pięć lat. 2. On każe związać w kłębek dziewięcioletnią dziewczynkę i rozdziewicza ją en levrette. 3. On pragnie zgwałcić dziewczynkę między dwunastym a trzynastym rokiem życia, a pozbawiając dziewictwa, grozi jej pistoletem. 4. On pragnie brandzlować mężczyznę nad pizda dziewicy; sperma służy mu jako pomada; później mężczyzna ją trzyma, a on rżnie ją w pizdę. 5. On pragnie pozbawiać dziewictwa kolejno trzy dziewczynki, pierwszą w kołysce, drugą w wieku pięciu lat, trzecią siedmiu. Drugi. 6. On pragnie rozdziewiczać tylko między dziewiątym a trzynastym rokiem życia. Ma ogromnego kutasa; cztery kobiety muszą mu trzymać dziewicę. To ten sam z opowieści Martaine, który rżnie w dupę tylko trzylatki, i ten z "piekła". 7. On każe służącemu rozdziewiczać w jego obecności między dziewiątym a dwunastym rokiem życia, a podczas operacji dotyka tylko tyłków; i raz obmacuje tyłek dziewicy, raz służącego; spuszcza się na tyłek służącego. 8. On pragnie rozdziewiczyć dziewczynę, która nazajutrz ma wyjść za mąż. 9. On pragnie, by małżeństwo zostało zawarte, i rozdziewicza pannę młodą między mszą a udaniem się na spoczynek. 10. On pragnie, by jego służący, człowiek bardzo sprytny, poślubiał dziewczęta i je do niego sprowadzał. Pan je pierdoli, a potem odsprzedaje stręczycielkom. Trzeci. 11. On pragnie rozdziewiczać wyłącznie dwie siostry. 12. On poślubia dziewczynę, pozbawia dziewictwa, ale ją oszukał, gdy bowiem rzecz się dokonała, porzucają. 13. On pierdoli dziewczynę wyłącznie w chwilę po mężczyźnie, który na jego oczach ją rozdziewiczył; chce, by całą pizdę miała umazaną spermą. 14. On rozdziewicza za pomocą godmisza i spuszcza się na otwór, jaki zrobił, nie wprowadzając członka. 15. On pragnie tylko wysoko urodzonych dziewic i bardzo dobrze im płaci. Jest to książę, który wyzna, że od trzydziestu lat rozdziewiczył ponad piętnaście setek. Czwarty. 16. On zmusza brata do pierdolenia siostry na jego oczach, a potem sam ją rżnie; wcześniej obojgu każe srać. 17. On zmusza ojca do pierdolenia córki, gdy sam ją już rozdziewiczył. 18. On prowadzi swą dziewięcioletnią córkę do burdelu; stręczycielka ją trzyma, a on ją rozdziewicza. Ma dwanaście córek i wszystkie w ten sposób pozbawił dziewictwa. 19. On pragnie rozdziewiczać wyłącznie między trzydziestym a czterdziestym rokiem życia. 20. On pragnie rozdziewiczać tylko zakonnice i wydaje ogromne pieniądze, by je posiąść - z powodzeniem. Jest czwarty wieczorem i tego wieczora podczas orgii książę rozdziewicza Fanny, którą trzymają cztery staruchy, a pomaga im Duclos. Pierdoli ją dwa razy; ona mdleje; po raz drugi rżnie ją wówczas, gdy ta leży bez zmysłów. Piąty, stosownie do tych opowieści, dla uczczenia piątego tygodnia, tego dnia odbywa się ślub Hiacynta i Fanny, i małżeństwo zostaje skonsumowane na oczach wszystkich. 21. On pragnie, by matka trzymała córkę; najpierw pierdoli matkę, a następnie rozdziewicza dziecko, które trzyma matka. To ten sam, co w opowiadaniu Desgranges z dwudziestego lutego. 22. On lubi tylko dojrzałe; należy dlań wyszukiwać kobiety cnotliwe i zamężne; obrzydza je ich mężom. 23. On pragnie, by mąż sam sprostytuował swą małżonkę i trzymał ją, gdy on ją pierdoli. (Przyjaciele natychmiast to naśladują). 24. On kładzie zamężną kobietę na łóżku, pierdoli ją w pizdę, podczas gdy córka tej kobiety, stojąc nad nim, daje mu swoją do całowania; chwilę później pierdoli w pizdę córkę, całując matce dziurę w dupie. Gdy całuje córkę, każe jej szczać; gdy całuje matkę, każe jej srać. 25. On ma cztery ślubne, zamężne córki; wszystkie chce pierdolić; wszystkim czterem robi dzieci, by pewnego dnia mieć przyjemność rozdziewiczenia dzieci, które zrobił swej córce, a które jej mąż uważa za własne. Książę opowiada o tym, ale nie zostaje to wliczone, gdyż nie mogąc być ponowione, nie stanowi namiętności, opowiada, jak powiedziałem, że znał mężczyznę, który zerżnął troje dzieci, jakie miał ze swą matką, a z nimi miał córkę, którą wydał za swego syna, toteż biorąc ją, pierdolił własną siostrę, własną córkę i własną synową, oraz zmusił syna do pierdolenia swej siostry i teściowej. Curval opowiada inną historią o bracie i siostrze, którzy powzięli zamiar oddania sobie nawzajem swych dzieci. Siostra miała chłopca i dziewczynką, brat tak samo; przemieszali się w taki sposób, że bądź pierdolili się ze swymi kuzynami, bądź ze swymi dziećmi, i bądź pierdolili się kuzyni, bądź bracia i siostry, gdy tymczasem ojcowie i matki, czyli siostra i brat, także się pierdolili. Wieczorem Fanny oddano towarzystwu, ale ponieważ biskup i Durcet nie pierdolą w pizdę, zerżnęli ją tylko Curval i książę. Od tej chwili nosi ona wąską szarfę, a po utracie drugiego dziewictwa, nosić będzie szeroką, różową. Szósty. 26. On każe się brandzlować, podczas gdy brandzlują kobiecie łechtaczkę, i chce się spuścić w tym samym momencie, co ona, a spuszcza się na pośladki mężczyzny, który ją brandzluje. 27. On całuje dziewczynie dziurę w dupie, podczas gdy druga brandzluje mu tyłek, a trzecia kutasa; dziewczyny zmieniają się tak, by każdej wycałował dziurę w dupie, by każda wybrandzlowała mu kutasa i każda dupę. Należy pierdzieć. 28. On liże pizdę, podczas gdy drugą pierdoli w usta, a trzecia liże mu dupę; zmienia je jak wyżej. Dziewczęta muszą się spuścić, a on spija soki. 29. On ssie upaprany gównem tyłek, każe, by jego upaprany gównem tyłek brandzlowano językiem, onanizuje się i spuszcza na tyłek, a potem trójka dziewcząt zamienia się miejscami. 30. On każe dwójce dziewcząt brandzlować się na jego oczach i obie na zmianę pierdoli en levrette, podczas gdy one wciąż się safotyzują. Tego dnia odkrywają, że Zefir i Kupidyn się brandzlują, ale wzajemnie się jeszcze nie zerżnęli; zostają ukarani. Podczas orgii Fanny zostaje kilkakrotnie wypierdolona w pizdę. Siódmy. 31. On pragnie, gdy starsza dziewczyna uwiodła młodszą, niech ją brandzluje, niech jej daje złe rady i niech wreszcie trzyma ją, gdy on ją pierdoli, czy jest dziewicą, czy też nie. 32. On pragnie czterech kobiet; dwie pierdoli w pizdę, a dwie w usta, starając się wkładać kutasa w usta, gdy tylko wyjmie go z pizdy. Cały czas piąta brandzluje mu dupę godmiszem. 33. On pragnie dwunastu kobiet, sześciu młodych i sześciu starych, i jeśli to tylko możliwe, chce, by sześć było matkami, a sześć córkami. Liże im pizdy, dupy i usta; gdy jest przy piździe, chce uryny; gdy jest przy ustach, chce śliny; gdy jest przy tyłku, chce pierdnięć. 34. On używa do brandzlowania ośmiu kobiet, każdej w innej pozycji. Trzeba będzie to odmalować. 35. On chce oglądać trzech mężczyzn i trójkę dziewcząt pierdolących się w różnych pozycjach. Ósmy. 36. On tworzy dwanaście grup składających się z dwójki dziewcząt, ale tak ustawionych, że pokazują tylko tyłki; cała reszta ciała jest zakryta. Onanizuje się, oglądając pośladki. 37. On każe sześciu parom brandzlować się jednocześnie w sali wyłożonej lustrami. Każda para składa się z dwójki dziewcząt brandzlujących się w różnych lubieżnych pozach. On znajduje się pośrodku salonu, ogląda i pary, i ich odbicia w lustrach, i spuszcza się, brandzlowany przez staruchę. Całował pośladki tych dziewcząt. 38. On każe upić i obić na swych oczach cztery ulicznice, i chce, by wówczas, gdy się już mocno upiją, rzygały mu w usta; wybiera jak najstarsze i najbrzydsze. 39. On każe dziewczynie srać mu w usta, ale nie zjada, a w tym czasie druga dziewczyna ssie mu kutasa i brandzluje tyłek; sra, spuszczając się na rękę tej, która go sokratyzuje; dziewczęta zamieniają się miejscami. 40. On każe mężczyźnie srać sobie w usta i zjada kupę, podczas gdy mały chłopiec go brandzluje; później brandzluje go mężczyzna, a chłopcu każe robić kupę. Tego wieczora podczas orgii Curval pozbawia dziewictwa Michettę, którą, zgodnie ze zwyczajem, trzymają cztery staruchy, a pomaga im Duclos. Nie będzie to już powtarzane. Dziewiąty. 41. On pierdoli dziewczynę w usta po tym, jak jej w usta nasrał; druga znajduje się nad tamtą, mając jej głowę między swymi udami, a na twarz tej drugiej trzecia składa kupę, on zaś pierdoląc w ten sposób swą kupę w ustach pierwszej, zjada gówno trzeciej z twarzy drugiej, a następnie dziewczęta zamieniają się miejscami tak, by każda kolejno odegrała trzy role. 42. On spotyka się z trzydziestoma kobietami dziennie i wszystkim każe srać sobie w usta; zjada kupę trzech lub czterech najładniejszych. Ponawia tę rozrywkę pięć razy w tygodniu, co w ciągu roku daje razem siedem tysięcy osiemset dziewcząt. Gdy Champville go spotyka, ma on siedemdziesiąt lat, a proceder ten uprawia od lat pięćdziesięciu. 43. On co rano spotyka się z dwunastoma i zjada dwanaście kup; widuje je wszystkie razem. 44. On wchodzi do wanny, do której naszczało i nasrało trzydzieści kobiet; spuszcza się w kąpieli. 45. On sra na oczach czterech kobiet, żąda, by się przyglądały i pomagały mu robić kupę; następnie pragnie, by ją między siebie rozdzieliły i zjadły, następnie każda z nich robi kupę, on je miesza i wszystko zjada; muszą to być jednak stare kobiety, przynajmniej sześćdziesięcioletnie. Tego wieczora Michetta oddana zostaje towarzystwu, które rżnie ją w pizdę; od tej chwili nosi ona wąską szarfę. Dziesiąty. 46. On każe srać dziewczynie A i drugiej, B; następnie zmusza B do zjedzenia kupy A, natomiast A do zjedzenia kupy B; potem srają obie, a on zjada ich kupy. 47. On pragnie matki i jej trzech córek, i zjada gówno córek z tyłka matki oraz gówno matki z tyłka jednej z dziewcząt. 48. On zmusza dziewczynę do srania matce w usta i do wytarcia sobie tyłka jej cyckami; następnie wyjada kupę z ust matki, a potem każe matce srać córce w usta, z których tak samo wyjada kupę. (Lepiej będzie wziąć syna z matką, by odróżnić od poprzedniej). 49. On pragnie, by ojciec zjadł kupę swego syna, a on zjada kupę ojca. 50. On pragnie, by brat nasrał w pizdę swej siostrze, a on zjada kupę, następnie siostra ma nasrać w usta bratu, a on z nich wyjada kupę. Jedenasty. 51. Ona uprzedza, że będzie mówić o bluźnierstwach i opowiada o mężczyźnie, który pragnie, by brandzlująca go dziwka miotała przerażające bluźnierstwa; sam także okropnie klnie. Jednocześnie zabawia się całowaniem tyłka; robi tylko to. 52. On pragnie, by dziewczyna brandzlowała go wieczorem w kościele, zwłaszcza w chwili wystawienia Najświętszego Sakramentu. Sadowi się jak najbliżej ołtarza i w tym czasie obmacuje jej tyłek. 53. On idzie do spowiedzi wyłącznie po to, by podniecić spowiednika; opowiada mu niegodziwości i brandzluje się przy konfesjonale. 54. On pragnie, by dziewczyna poszła do spowiedzi; czeka aż skończy, by pierdolić ja w usta. 55. On pierdoli dziwkę podczas mszy w kaplicy i spuszcza się w chwili podniesienia. Tego wieczora książę pozbawia dziewictwa pizdę Zofii i straszliwie bluźni. Dwunasty. 56. On opłaca spowiednika, który odstępuje mu miejsce, by mógł spowiadać pensjonarki; wysłuchując ich spowiedzi, daje im jak najgorsze rady. 57. On pragnie, by jego córka poszła do spowiedzi do mnicha, którego opłacił, a sam sadowi się tak, że może wszystko słyszeć; ale mnich żąda, by pokutnica miała podczas spowiedzi zadarte spódnice, a jej tyłek jest tak usytuowany, że ojciec może go widzieć, toteż zarazem słucha spowiedzi swej córki i ogląda jej dupę. 58. Każe odprawiać mszę całkiem nagim dziwkom, a oglądając to, onanizuje się nad pośladkami innej dziewczyny. 59. On każe swej żonie iść do spowiedzi do opłaconego mnicha, który uwodzi ją i pierdoli na oczach ukrytego męża. Jeśli żona odmawia, on wychodzi i pomaga spowiednikowi. Tego dnia siódmy tydzień uczczono małżeństwem Celadona i Zofii, które zostaje skonsumowane, a wieczorem Zofię rżną w pizdę i zakłada ona szarfę. Z powodu tego wydarzenia opowiedziane zostają tylko cztery historie. Trzynasty. 60. Pierdoli dziwki na ołtarzu podczas mszy; dziewczęta mają nagie dupy na świętym kamieniu. 61. On nagą dziewczynę sadza okrakiem na wielkim krucyfiksie; pierdoli ją en livrette w taki sposób, by głowa Chrystusa brandzlowała dziwce łechtaczkę. 62. On pierdzi i każe pierdzieć do kielicha; szcza do niego i każe szczać; sra do niego i każe srać, a w końcu spuszcza się do niego. 63. On każe młodemu chłopcu zrobić kupę na patenę i zjadają, podczas gdy dziecko mu ssie. 64. On każe dwójce dziewcząt srać na krucyfiks; sam sra po nich; brandzlują go, a on się spuszcza na trzy kupy pokrywające oblicze bóstwa. Czternasty. 65. On rozbija krucyfiksy, obrazy Dziewicy i Ojca Wiekuistego, sra na szczątki i wszystko podpala. Ten sam mężczyzna ma manię prowadzenia dziwek na kazanie i każe im się brandzlować podczas głoszenia Słowa Bożego. 66. On przyjmuje komunię, a potem każe czterem dziwkom nasrać sobie w usta. 67. On każe jej iść do komunii, a potem pierdoli ją w usta. 68. On przerywa księdzu odprawiającemu u niego mszę, przerywa mu, jak mówię, by brandzlować się i spuścić do kielicha, zmusza dziwkę, by doprowadziła księdza do spuszczenia się doń, a jego zmusza do zjedzenia tego wszystkiego. 70. On przerywa księdzu w chwili poświęcenia hostii i zmusza go do pierdolenia dziwki hostią. Tego dnia odkryto, że Augustyna i Zelmira razem się brandzlująj obie zostają surowo ukarane. Piętnasty. 11. On każe dziewczynie pierdzieć na hostię, sam też pierdzi, a następnie pierdoląc dziwkę, zjada hostię. 72. Ten sam mężczyzna, który kazał się zamknąć w trumnie, a o którym mówiła Duclos, zmusza dziwkę do srania na hostię; sam także na nią sra i rozrzuca wszystko w różnych miejscach. 73. Brandzluje nią dziwce łechtaczkę, doprowadzają do spuszczenia się, potem wkłada jej hostię i tak pierdoli, wreszcie sam się spuszcza. 73. On rozcina hostię nożem, a kawałki każe sobie włożyć w dupę. 74. On każe się brandzlować i spuszcza się na hostię, a następnie z zimną krwią, gdy sperma popłynęła, daje wszystko do zjedzenia psu. Tego samego wieczora biskup poświęca hostię, a Curval rozdziewicza nią Hebe; wkłada ją jej w pizdę i spuszcza się na nią. Biskup poświęca kilka innych, a już rozdziewiczone sułtanki są pierdolone hostią. Szesnasty. Champville zapowiada, że profanacja, która dotychczas stanowiła w opowieściach rzecz zasadniczą, będzie już tylko dodatkiem, tematem głównym zaś będzie to, co w burdelu nazywają obrządkami namiętności podwójnych. Prosi, by pamiętać, że wszystko, co wiąże się z profanacją, będzie tylko dodatkiem, natomiast różnica między jej opowieściami a opowieściami Duclos na ten sam temat polega na tym, że Duclos mówiła tylko o jednym mężczyźnie z jedną kobietą, ona zaś zawsze połączy kilka kobiet z jednym mężczyzną. 76. On każe dziewczynie, by chłostała go podczas mszy, drugą pierdoli w usta i spuszcza się w czasie podniesienia. 77. On każe dwu kobietom, by lekko chłostały go dyscypliną po dupie; wymierzają mu po dziesięć razów każda, a w przerwach brandzlują mu dziurę w dupie. 78. On każe czterem dziewczynom, by go chłostały i pierdziały mu w usta; one się zmieniają tak, by każda po kolei chłostała i pierdziała. 79. On każe żonie, by go chłostała, i pierdoli córkę, a następnie każe chłostać córce i pierdoli żonę. To ten sam, o którym mówiła Duclos, a który prostytuuje swą córkę i żonę w burdelu. 80. On każe się chłostać dwu dziewczynom jednocześnie: jedna bije z przodu, druga z tyłu, a gdy jest już dobrze przysposobiony, pierdoli jedną, podczas gdy druga go chłoszcze, potem drugą, gdy pierwsza go chłoszcze. Tego samego wieczora rżną Hebe w pizdę i nosi ona wąską szarfę, szeroką otrzyma wówczas, gdy utraci drugie dziewictwo. Siedemnasty. 81. On każe się chłostać, całując jednocześnie tyłek chłopcu i pierdoląc dziewczynę w usta; potem pierdoli chłopca w usta, całując tyłek dziewczynie i cały czas otrzymując razy od innej; następnie każe się chłostać chłopcu, pierdoli w usta dziwką, która go chłostała, i każe się chłostać tej, której całował tyłek. 82. On każe starej kobiecie, by go chłostała, pierdoli starego mężczyznę w usta, a ich córce każe, by jemu srała w usta; potem następuje zmiana, ażeby każdy odegrał wszystkie role. 83. On każe się chłostać, onanizuje się i spuszcza na krucyfiks oparty o tyłek dziewczyny. 84. On każe się chłostać, pierdoląc dziwkę en levrette hostią. 85. On dokonuje przeglądu całego burdelu; otrzymuje razy od wszystkich dziwek, całując dziurę w dupie stręczycielce, która mu pierdzi i sra w usta. Osiemnasty. 86. On każe dorożkarzom i pomocnikom kowalskim, by go chłostali; dobiera ich parami i zawsze nakazuje pierdzieć sobie w usta temu, który go nie chłoszcze; przyjmuje rankiem dziesięciu lub szesnastu. 87. On każe trojgu dziewcząt, by go trzymały; sam stoi na czworakach, czwarta go dosiada i czyści go zgrzebłem; wszystkie się zmieniają i dosiadają go po kolei. 88. On staje nago przed sześcioma dziewczętami, prosi o wybaczenie, pada na kolana. Każda z dziewcząt wyznacza karę, a za odmowę poddania się karze grozi mu sto batów; chłoszcze go dziewczyna, której odmówił. Wszystkie kary są ogromnie plugawe: jedna chce nasrać mu w usta, druga każe mu zlizać z ziemi plwocinę, trzecia, która ma miesiączkę, każe mu się wylizać, inna każe mu się lizać między palcami stóp, jeszcze inna lizać smarki etc. 89. Przychodzi piętnaście dziewcząt, trójkami; jedna go chłoszcze, druga mu ssie, trzecia robi kupę; później ta, która srała, chłoszcze, ta, która ssała, sra, a ta, która chłostała, ssie. W ten sposób załatwia wszystkie piętnaście; on niczego nie widzi, niczego nie słyszy, jest upojony. Wszystkim kieruje stręczycielka. On ponawia tę rozrywkę sześć razy w tygodniu. (Uroczo jest to robić, polecam wam. Rzecz winna się odbywać bardzo szybko; każda dziewczyna ma wymierzyć dwadzieścia pięć batów; w przerwach między kolejnymi razami pierwsza ssie, a trzecia sra. Jeśli kto chce, by każda dziewczyna dała pięćdziesiąt batów, to otrzyma siedemset pięćdziesiąt uderzeń, co nie jest zbyt dużo). 90. Dwadzieścia pięć dziwek rozmiękcza mu tyłek, klepiąc go i ugniatając; zostawiają go dopiero wówczas, gdy już zupełnie nie czuje tyłka. Wieczorem chłoszczą księcia, podczas gdy on rozdziewicza pizdę ZeImiry. Dziewiętnasty. 91. On każe sześciu dziewczynom odegrać jego proces; każda ma rolę. Skazują go na powieszenie. Rzeczywiście go wieszają, ale sznur pęka: w tym momencie on się spuszcza. 92. On ustawia sześć staruch w półkole; trzy młode dziewczyny czyszczą go zgrzebłem przed dueniami, które plują mu w twarz. 93. Dziewczyna brandzluje mu dziurę w dupie uchwytem pęku rózeg, druga chłoszcze mu uda i kutasa, a on spuszcza się na cycki biczowniczki. 94. Dwie kobiety chłoszczą go bykowcem, podczas gdy trzecia, klęcząc przed nim, doprowadza go do wytrysku na jej cycki. Tego wieczora ona opowiada tylko cztery historie ze względu na małżeństwo Zelmiry i Adonisa, które uświetnia siódmy tydzień i które zostaje skonsumowane, zważywszy, że pizda Zelmiry została w przeddzień rozdziewiczona. Dwudziesty. 95. On walczy z sześcioma kobietami, którym każe pozorować unikanie ciosów; chce im wyrwać z rąk rózgi, ale one są silniejsze i wbrew jego woli go smagają; on jest nagi. 96. On przechodzi między dwoma rzędami po dwanaście dziewcząt każdy, biorąc rózgi; cale jego ciało zostaje wychłostane; spuszcza się po dziewiątej kolejce. 97. On rozciąga się na kanapie i każe się chłostać w podeszwy stóp, w kutasa i po udach; trzy kobiety siadają na nim okrakiem i srają mu w usta. 98. Trójka dziewcząt chłoszcze go na zmianę, jedna dyscypliną, druga bykowcem, trzecia rózgami; czwarta, której lokaj tego rozpustnika brandzluje dziurę w dupie, klęcząc przed nim ssie mu kutasa, a on brandzluje lokaja, który spuszcza się na pośladki ssącej dziewczyny. 99. On znajduje się w otoczeniu sześciu dziewcząt; jedna go kłuje, druga szczypie, trzecia przypala, czwarta gryzie, piąta drapie, a szósta chłoszcze: wszędzie, po całym ciele; w trakcie on się spuszcza. Tego wieczora Zelmira, pozbawiona dziewictwa w przeddzień, oddana zostaje towarzystwu, czyli zawsze wyłącznie Curvalowi i księciu, ponieważ są oni jedynymi z czwórki, którzy pierdołą w pizdę. Gdy Curval zerżnął już Zelmirę, wzmaga się jego nienawiść do Konstancji i Adelajdy; życzy sobie, by Konstancja usługiwała Zelmirze. Dwudziesty pierwszy. 100. On każe lokajowi, by go brandzlował, podczas gdy na postumencie stoi naga dziewczyna; przez cały czas nie wolno jej ani się poruszyć, ani stracić równowagi. 101. On każe stręczycielce, by go brandzlowała, i obmacuje jej pośladki, a w tym czasie dziewczyna trzyma w palcach ogarek świecy; nie wolno jej go wypuścić, nim łajdak się nie spuści, co stara się zrobić wówczas, gdy świeca ją parzy. 102. On każe sześciu dziewczętom położyć się na brzuchu, na stole, ze świecami w tyłku, podczas gdy on je kolację. 103. On każe dziewczynie klęczeć na ostrych kamieniach, podczas gdy je kolację, a jeśli podczas posiłku ona się poruszy, nie dostaje zapłaty. Nad nią znajdują się dwie odwrócone świece, a gorący wosk kapie na jej plecy i cycki. Przy najlżejszym poruszeniu zostaje odesłana bez zapłaty. 104. On zmusza dziewczynę do pozostania przez cztery dni w bardzo małej żelaznej klatce; ona nie może ani usiąść, ani się położyć; jedzenie dostaje przez kraty. Tego samego wieczora Curval rozdziewicza pizdę Colomby. Dwudziesty drugi. 105. On każe nagiej dziewczynie tańczyć na dachu z kotem, który spadając szarpie ją, gryzie i drapie; cokolwiek by się stało, musi ona skakać, aż mężczyzna się spuści. 106. On naciera kobietę pewnym specyfikiem, który wywołuje tak silne swędzenie, że kobieta drapie się do krwi; on patrzy jak ona to robi i się onanizuje. 107. On zatrzymuje kobiecie miesiączkę za pomocą trucizny i w ten sposób narażają na poważne schorzenia. 108. On daje jej lekarstwo dla konia, które wywołuje straszne kolki i przygląda się, jak ona cały dzień sra i cierpi. 109. On naciera dziewczynę miodem, później nagą przywiązuje do kolumny i wypuszcza na nią rój dużych much. Tego samego wieczora Colomba zostaje zerżnięta w pizdę. Dwudziesty trzeci. 110. On umieszcza dziewczynę na osi, która obraca się z dużą prędkością; ona jest przywiązana nago i kręci się tak długo, aż on się spuści. 111. On wiesza dziewczynę głową w dół, aż sam się spuści. 112. Każe jej połknąć dużą dawkę emetyku; przekonuje , że została otruta, i onanizuje się patrząc, jak ona rzyga. 113. On gniecie piersi, aż zrobią się całe sine. 114. On ugniata tyłek przez kolejnych dziewięć dni, trzy godziny dziennie. Dwudziesty czwarty. 115. On każe dziewczynie wejść na drabinę, wysoką na dwadzieścia stóp. Jeden szczebel pęka i dziewczyna spada, ale na przygotowane materace. On spuszcza się na nią w chwili upadku, a czasem ją wtedy pierdoli. 116. On wymierza z całych sił policzki i w tym czasie się spuszcza; siedzi w fotelu, a dziewczyna klęczy przed nim. 117. Bije ją rózgami po rękach. 118. Silne klapsy w pośladki, aż cały tyłek się zaczerwieni. 119. On nadyma ją miechem kowalskim przez dziurę w dupie. 120. On robi jej lewatywę z niemal wrzącej wody, bawi się jej konwulsjami i spuszcza na jej tyłek. Tego wieczora Alina dostaje od czterech przyjaciół klapsy w tyłek, aż stanie się on niczym szkarłat; starucha trzyma ją za ramiona. Dają również kilka Augustynie. Dwudziesty piąty. 121. On wyszukuje dewotki i bije je krucyfiksem i różańcem, potem ustawia je, niczym posągi dziewicy, na ołtarzu w krępującej pozie, której nie wolno im zmienić. Musi ona tam być przez całą długą mszę, a podczas podniesienia ma zrobić kupę na hostię. 122. Każe jej biegać nago podczas śnieżnej zimowej nocy po ogrodzie, gdzie tu i ówdzie rozpięte są sznury, o które ona się przewraca. 123. On niby przez nieuwagę wrzuca ją nagą do kadzi z niemal wrzącą wodą i nie pozwala jej wyjść, aż do chwili, gdy spuści się na nią. 124. On każe jej stać nago na kolumnie w ogrodzie zimą, aż zmówi ona pięć "ojczenaszy" i pięć "zdrowasiek", czyli aż on straci spermę, do czego podczas tego widowiska pobudza go inna dziewczyna. 125. On każe posmarować klejem deskę klozetową w przygotowanej toalecie, do której wysyła dziewczynę, by zrobiła kupę; gdy dziewczyna siada, przykleja się; w tym momencie z drugiej strony podsuwają jej pod tyłek rozżarzony piecyk; ona ucieka obdarta ze skóry, która przykleja się do deski. Tego wieczora hańbią Adelajdę i Zofię, dwie dewotki, a książę rozdziewicza Augustynę, w której od dawna jest zadurzony; trzy razy z rzędu spuszcza się w jej piździe. Tego samego wieczora proponuje, by kazać jej biegać nago po podwórku, na przeraźliwym mrozie. Ochoczo to proponuje; nie chcą, ponieważ jest ona bardzo piękna i chcą ją oszczędzić, a zresztą nie jest jeszcze rozdziewiczona od tyłu. On oferuje towarzystwu dwieście ludwików za sprowadzenie jej tego wieczora do piwnicy; odmawiają. Chce przynajmniej obić jej tyłek; ona otrzymuje dwadzieścia pięć klapsów od każdego z przyjaciół. Ale książę bije z całej siły, i bijąc spuszcza się po raz czwarty. Śpi z nią i rżnie w pizdę jeszcze trzy razy w ciągu nocy. Dwudziesty szósty. 126. On każe upić dziewczynę; ona idzie spać; gdy zasypia, podnoszą jej łóżko. W środku nocy ona wychyla się, by sięgnąć po nocnik. Nie znajduje go i spada, ponieważ łóżko jest zawieszone w powietrzu i zaczyna się kołysać, gdy ona się wychyla. Spada na przygotowane materace; tam czeka na nią mężczyzna i ją natychmiast pierdoli. 127. On każe jej biegać nago po ogrodzie, goniąc ją z batem pocztyliona, którym tylko jej grozi. Ona musi biegać tak długo, aż padnie z wyczerpania: w tej chwili on rzuca się na nią i ją pierdoli. 128. On chłoszcze dziewczynę dyscypliną z czarną rękojeścią, wymierzając jej sto razów w partiach po dziesięć; w przerwach obcałowuje jej pośladki. 129. On chłoszcze rózgami namoczonymi w spirytusie i spuszcza się na pośladki dziewczyny, gdy spływają krwią. Tego dnia Champville opowiada tylko cztery historie, ponieważ jest to święto ósmego tygodnia. Uświetniają je ślubem Zefira i Augustyny, którzy należą do księcia i śpią w jego pokoju; ale przed uroczystością książę chce, by Curval wychłostał chłopca, gdy on będzie chłostać dziewczynę. Wykonują to; oboje otrzymuj ą po sto batów, ale książę bardziej niż kiedykolwiek wściekły na Augustynę, ponieważ przyprawiła go o obfity wytrysk, chłoszcze ją do krwi. Dwudziesty siódmy. 130. On chce chłostać tylko dziewczynki w wieku od pięciu do siedmiu lat i zawsze szuka pretekstu, ażeby wyglądało to na karę. 131. Kobieta przychodzi doń do spowiedzi; on jest księdzem; ona wymienia wszystkie swoje grzechy, a on jako pokutę wymierza jej pięćset batów. 132. On bierze cztery kobiety i każdej wymierza sześćset batów. 132. On ten sam obrzęd każe wykonać na swych oczach dwu służącym, którzy się zmieniają; on się onanizuje, oglądając, jak to robią. 134. On chłoszcze tylko chłopców w wieku od czternastu do szesnastu lat, a potem każe im spuszczać się sobie w usta. Każdemu wymierza sto batów; bierze zawsze dwu naraz. Tego wieczora Augustyna zostaje zerżnięta w pizdę; Curval pierdoli ją dwa razy i, jak książę, chce ją potem chłostać. Obaj znęcają się nad tą uroczą dziewczyną; proponują towarzystwu czterysta ludwików, by od tego wieczora obaj byli jej panami; odmawiają im. Dwudziesty ósmy. 135. On każe nagiej dziewczynie wejść do pokoju; wówczas rzucają się na nią dwaj mężczyźni i chłoszczą jej pośladki do krwi; ona jest związana. Gdy to się kończy, on brandzluje mężczyzn nad zakrwawionymi pośladkami dziwki i się onanizuje. 136. Ona jest przywiązana za nogi i ręce do ściany. Przed nią, również przywiązane do ściany, znajduje się stalowe ostrze, skierowane w jej brzuch. Jeśli chce ona uniknąć razów, musi rzucić się do przodu i wówczas się kaleczy; jeśli chce uniknąć maszyny, musi się wystawić na uderzenia. 137. On chłoszcze dziewczynę przez kolejnych dziewięć dni, wymierzając sto razów pierwszego dnia, a potem dodając po sto, aż do dziewięciuset ostatniego. 138. On każe dziwce stanąć na czworakach, siada na niej okrakiem, twarzą w stronę jej pośladków, i ściska ją mocno nogami. Zdziera jej skórę z tyłka i z pizdy, a ponieważ robi to dyscypliną, z łatwości uderza tak, by razy trafiały w rozchyloną pochwę, i właśnie tak robi. 139. On pragnie kobiety w ciąży; każe się jej odchylić do tyłu i oprzeć plecami o walec. Jej głowa ma być przymocowana do oparcia krzesła, włosy rozrzucone; nogi jak najszerzej rozsunięte, a wielki brzuch mocno wypięty; pizda szeroko rozwarta. Bije właśnie po piździe i po brzuchu, a gdy widzi krew, przechodzi na drugą stronę walca i spuszcza się jej na twarz. Tego wieczora książę odpędza Konstancję, która popada w największą niełaskę; oszczędzają ją jednak z powodu ciąży, co do której mają pewne zamiary. Augustyna uchodzi za żonę księcia i wypełnia tylko zadania małżonki na sofie i w toalecie. Konstancja ma rangę niższą niż staruchy. Dwudziesty dziewiąty. 140. On pragnie tylko dziewcząt piętnastoletnich i chłoszcze je do krwi ostrokrzewem i pokrzywami; jest bardzo wymagający przy wyborze tyłków. 141. Chłoszcze tylko bykowcem, aż całe pośladki są posiniaczone; spotyka się z czterema kobietami po kolei. 142. On chłoszcze wyłącznie dyscypliną zakończoną żelaznymi kulkami i spuszcza się dopiero wówczas, gdy zewsząd płynie krew. 143. Ten sam mężczyzna, o którym dwudziestego lutego mówić będzie Desgranges, pragnie kobiet w ciąży; bije je batem pocztyliona, którym z pośladków odrywa kawałki ciała, a od czasu do czasu smaga kilkakrotnie po brzuchu. Tego wieczora chłoszczą Rosettę, a Curval rozdziewicza jej pizdę. Tegoż dnia odkrywają miłostkę Herkulesa i Julii: ona chciała, by ją zerżnął. Gdy ją besztają, odpowiada w sposób libertyński; mocno ją chłoszczą następnie, ponieważ jest lubiana, podobnie jak Herkules, który zawsze się dobrze zachowywał, obojgu wybaczają i zabawiają się nimi. Trzydziesty. 144. On na pewnej wysokości umieszcza świecę; dziewczyna do środkowego palca prawej ręki ma przywiązany ogarek świecy, który ją oparzy, jeśli się nie pospieszy. Tym ogarkiem musi zapalić wiszącą świecę, ale ponieważ jest ona umieszczona wysoko, dziewczyna musi podskoczyć, by jej sięgnąć, a rozpustnik uzbrojony w rzemienny bat, bije ją z całych sił, by skłonić ją do wyższych podskoków i szybszego zapalenia. Jeśli się jej udaje, to już wszystko; jeśli nie, to zostaje z całej siły wychłostana. 145. On chłoszcze na zmianę swą żonę i córkę, i hańbi je w burdelu, każąc je wychłostać na jego oczach, ale nie jest to ten sam, o którym była już mowa. 146. On chłoszcze rózgami od karku po łydki; dziewczyna jest związana; rozkrwawia jej cały tyłek. 147. Chłoszcze tylko po cyckach; pragnie, by ona miała duże piersi i płaci podwójnie, gdy kobiety są w ciąży. Tego wieczora Rosetta zostaje zerżnięta w pizdę; gdy Curval i książę już ją dobrze wypierdolili, chłoszczą ją z przyjaciółmi po piździe. Ona stoi na czworakach, a oni celują dyscypliną w środek pochwy. Trzydziesty pierwszy. 148. On chłoszcze tylko po twarzy, rózgami; życzy sobie dziewcząt o uroczych buziach. To ten, o którym siódmego lutego opowiadać będzie Desgranges. 149. On chłoszcze rózgami po całym ciele, bez różnicy; niczego nie oszczędza, nawet twarzy, pizdy i piersi. 150. Młodym chłopcom w wieku od szesnastu do dwudziestu lat odmierza w tyłek dwieście razów bykowcem. 151. On znajduje się w pokoju; czwórka dziewcząt podnieca go i chłoszcze. Gdy się już dobrze rozpali, rzuca się na piątą, nagą w pokoju naprzeciwko, i okładają mocno bykowcem po całym ciele, bez różnicy, tak długo, aż się spuści; ażeby jednak nastąpiło to szybciej, a ofiara zbytnio nie cierpiała, zostawiają wówczas, gdy jest bliski wytrysku. Champville otrzymuje brawa, oddają jej takie same honory, jak Duclos, i tego wieczora obie jedzą kolację z przyjaciółmi. Tegoż wieczora podczas orgii Adelajda, Alina, Augustyna i Zelmira skazane zostają na chłostę rózgami po całym ciele, z wyjątkiem piersi, ale ponieważ libertyni chcą się jeszcze nimi cieszyć przynajmniej przez dwa miesiące, bardzo oszczędzają dziewczęta. CZĘŚĆ TRZECIA STO PIĘĆDZIESIĄT NAMIĘTNOŚCI TRZECIEJ KATEGORII, CZYLI ZBRODNICZYCH, SKŁADAJĄCYCH SIĘ NA TRZYDZIEŚCI JEDEN DNI STYCZNIA, WYPEŁNIONYCH OPOWIEŚCIĄ MARTAINE, DO KTÓREJ DOŁĄCZONO DZIENNIK SKANDALICZNYCH WYDARZEŃ W ZAMKU W TYM MIESIĄCU. Pierwszy stycznia. 1. On lubi tylko, by pierdolono go w dupę, i już nie wiadomo, gdzie szukać dlań dostatecznie grubych kutasów. Ale ona , jak sama mówi, nie zatrzymuje się przy tej namiętności jako upodobaniu nazbyt prostym i nazbyt znanym słuchaczom. 2. On chce pozbawiać dziewictwa od tyłu wyłącznie dziewczynki w wieku od trzech do siedmiu lat. Właśnie ten mężczyzna pozbawił ją dziewictwa; miała wówczas cztery lata. Była chora, a matka błagała go o pomoc; jakiż był nieczuły. Jest to ten sam mężczyzna, o którym jako o ostatnim, opowiadała Duclos 29 października; ten sam z opowieści Champville z 2 grudnia i ten sam z "piekła". Ma monstrualnego kutasa. Jest to człowiek nadzwyczaj bogaty. Rozdziewicza dwie dziewczynki dziennie; jedną z przodu, rano, jak powiedziała Champville drugiego grudnia, drugą z tyłu, wieczorem, a wszystko to niezależnie od innych namiętności. Cztery kobiety trzymały Martaine, gdy pierdolił ją w dupę. Spuszcza się przez sześć minut i w tym czasie ryczy. W bardzo zręczny i prosty sposób rozsadził dziewictwo jej dupy, choć miała tylko cztery lata. 3. Matka sprzedaje dziewictwo braciszka Martaine pewnemu mężczyźnie, który pierdoli tylko chłopców, a życzy sobie, by mieli dokładnie siedem lat. 4. Ona ma trzynaście lat, a jej brat piętnaście; przychodzą do mężczyzny, który zmusza brata do pierdolenia siostry i który sam na przemian pierdoli w dupę to jego, to ją, podczas gdy zmagają się ze sobą. Ona chwali się swym tyłkiem; każą go jej pokazać; pokazuje stojąc na trybunie. Mężczyzna, o którym właśnie opowiadała, to ten sam, o którym dwudziestego pierwszego listopada mówiła Duclos, hrabia, oraz dwudziestego siódmego lutego opowie Desgranges. 5. On każe się pierdolić, rżnąc w dupę brata i siostrę; to ten sam, o którym dwudziestego czwartego lutego mówić będzie Desgranges. Tego samego wieczora książę rozdziewicza dupę Hebe, która ma tylko dwanaście lat. Ma wiele trudności; ją trzymają cztery staruchy, a księciu pomagają Duclos i Champville; ponieważ nazajutrz jest święto, to by nie wprowadzać bałaganu, tego samego wieczora rżną Hebe w dupę; rozkoszują się nią wszyscy czterej przyjaciele. Odnoszą ją nieprzytomną; wypierdolona została siedem razy. Drugi stycznia. 6. On każe czterem dziewczętom, by pierdziały mu w usta, pierdoląc w dupę piątą, następnie dokonuje zamiany. Wszystkie pierdzą i wszystkie zostają zerżnięte; spuszcza się dopiero w piątą dupę. 7. On zabawia się z trzema młodymi chłopcami; pierdoli w dupę i każe, by mu srać, zmieniając wszystkich trzech i brandzlując tego, który nie jest zajęty. 8. On pierdoli dziewczynę w dupę, każąc jej bratu, by srał mu w usta, potem dokonuje zamiany, a przy jednej i drugiej przyjemności jego też rżną w dupę. 9. On pierdoli w dupę tylko dziewczęta piętnastoletnie, uprzednio jednak chłoszcze je z całych sił. 10. On ugniata i szczypie pośladki i dziurę w dupie przez godzinę, a potem pierdoli w dupę, podczas gdy chłoszczą go z całej siły. Tego dnia obchodzą święto dziewiątego tygodnia, Herkules poślubia Hebe i pierdoli ją w pizdę. Curval i książę na zmianę pierdolą od tyłu kolejno i małżonka, i małżonkę. Trzeci stycznia. 11. On pierdoli w dupę wyłącznie podczas mszy i spuszcza się w czasie podniesienia. 12. On pierdoli w dupę wyłącznie depcząc krucyfiks i każąc deptać dziewczynie. 13. Mężczyzna, który zabawia się z Eugenią w jedenastym dniu opowieści Duclos, każe srać, wyciera upaprany gównem tyłek, ma ogromnego kutasa i pierdoli w dupę, z hostią na czubku swego przyrządu. 14. Pierdoli chłopca w dupę hostią, każe się pierdolić w dupę hostią. Na karku chłopca, którego rżnie, znajduje się inna hostia, na którą sra trzeci chłopiec. I tak to trwa, aż on się spuści, wypowiadając straszliwe bluźnierstwa. 15. On pierdoli w dupę księdza, odprawiającego w tym czasie mszę, a gdy ten dokonuje poświęcenia, jebacz wycofuje się na chwilę; ksiądz wsadza sobie hostię w dupę i znów go rżną. Wieczorem Curval hostią rozdziewicza dupę młodego i uroczego Zelamira. Antinous zaś inną hostią pierdoli prezydenta; prezydent wkłada w tym czasie językiem trzecią hostię w dupę Fanchon. Czwarty. 16. On lubi pierdolić w dupę wyłącznie bardzo stare kobiety, gdy jego samego w tym czasie chłoszczą. 17. Pierdoli w dupę tylko starych mężczyzn, podczas gdy jego też pierdolą. 18. Utrzymuje stałe stosunki ze swym synem. 19. Pragnie pierdolić w dupę tylko potworki, Murzynów albo ludzi oszpeconych. 20. Aby połączyć kazirodztwo, cudzołóstwo, sodomię i świętokradztwo, on hostią pierdoli w dupę swą zamężną córkę. Tego wieczora czterej przyjaciele rżną w dupę Zelamira. Piąty. 21. On każe się na przemian pierdolić i chłostać dwu mężczyznom, podczas gdy sam rżnie w dupę młodego chłopca, a starzec składa mu w ustach kupę, którą zjada. 22. Dwaj mężczyźni pierdolą go na zmianę, jeden w usta, drugi w dupę; musi to trwać trzy godziny, zegar na stole. Zjada spermę tego, który pierdoli go w usta. 23. On każe się pierdolić dziesięciu mężczyznom, tylu za jednym podejściem; wytrzymuje do osiemdziesięciu dziennie, samemu sienie spuszczając. 24. On prostytuuje swą żonę, córkę i siostrę, chcąc, by zostały wypierdolone w dupę, i ogląda, jak to się odbywa. 25. On otacza się ośmioma mężczyznami; jeden rżnie go w usta, drugi w dupę, trzeci pod prawą pachę, czwarty pod lewą pachę, dwóch go brandzluje, siódmy między uda, ósmy onanizuje się nad jego twarzą. Tego wieczora książę pozbawia dziewictwa dupę Michetty i zadaje jej straszne cierpienia. Szósty. 26. On każe na swych oczach wypierdolić w dupę starca; kilkakrotnie wyjmują kutasa z tyłka i wkładają w usta obserwatorowi, który go ssie; potem on sam ssie staremu, liże mu odbyt, rżnie go w dupę, podczas gdy ten, który dopiero co rżnął starego, jego rżnie i zostaje wychłostany przez guwernantkę rozpustnika. 27. On pierdoląc w dupę piętnastoletnią dziewczynę, mocno ściska ją za szyję, ażeby zacisnęła odbyt; jednocześnie chłoszczą go bykowcem. 28. On każe sobie włożyć w dupę dwie wielkie kule rtęci połączone z żywym srebrem. Kule te wznoszą się i opadają, i wywołują gwałtowne podrażnienie; w tym czasie on ssie kilka kutasów, połyka spermę, każe srać dziewczętom, zjada kupę. W uniesieniu pozostaje dwie godziny. 29. On pragnie, by mężczyzna rżnął go w dupę, podczas gdy on sodomizuje syna i córkę tego człowieka. Wieczorem Michetta zostaje zerżnięta w dupę. Durcet zabiera Martaine, by spała w jego pokoju, idąc za przykładem księcia, który ma Duclos, oraz Curvala, który ma Fanchon; ta kobieta owłada nim równie rozkosznie jak Duclos księciem. Siódmy. 30. On pierdoli indyka, którego głowa wsunięta jest między uda leżącej na brzuchu dziewczyny, co wygląda tak, jakby ją rżnął w dupę. W tym czasie jego także rżną w dupę, a w chwili gdy on się spuszcza, dziewczyna ucina indykowi łeb. 31. On pierdoli kozę en levrette, podczas gdy jego chłoszczą. Robi tej kozie dziecko, które także rżnie, mimo że to potworek. 32. On pierdoli kozły. 33. Chce oglądać, jak spuszcza się kobieta brandzlowana przez psa; strzałem z pistoletu zabija psa leżącego na brzuchu kobiety, nie raniąc jej. 34. On pierdoli łabędzia, włożywszy mu w dupę hostię, a spuszczając się, dusi ptaka. Tego samego wieczora biskup po raz pierwszy pierdoli w dupę Kupidyna. Ósmy. 35. On każe się umieścić w przygotowanym koszu z otworem, wystawiając przezeń tyłek umazany wydzieliną kobyły, której kształty przypomina kosz pokryty skórą tego zwierzęcia. Pierdoli go wytresowany koń, a on w tym czasie rżnie w koszyku śliczną, białą sukę. 36. On pierdoli krowę, zapładnia ją i pierdoli potworka. 37. W podobnie przygotowanym koszu on każe umieścić kobietę, która przyjmuje członek byka; sam bawi się widowiskiem. 38. On ma oswojonego węża, który sodomizuje go, wpełzając mu w odbyt, podczas gdy on pierdoli kota w koszyku, który, unieruchomiony, nie może mu wyrządzić krzywdy. 39. On pierdoli oślicę, każąc się pierdolić osłu w przygotowanej maszynie, którą opisze się szczegółowo. Wieczorem Kupidyn zostaje zerżnięty w dupę. Dziewiąty. 40. On pierdoli w nozdrza kozę, która w tym czasie liże mu jądra; jednocześnie, na przemian, czyszczą go zgrzebłem i liżą mu odbyt. 41. On pierdoli barana, podczas gdy pies liże mu dziurę w dupie. 42. On pierdoli psa, któremu ucinają głowę, gdy on się spuszcza. 43. On zmusza dziwkę do brandzlowania na jego oczach osła, a podczas tego widowiska jego pierdolą. 44. On pierdoli w dupę małpę; zwierzę zamknięte jest w koszu; dręczą je w tym czasie, ażeby mocniej zacisnęło odbyt. Tego wieczora obchodzą święto dziesiątego tygodnia, uświetniając je małżeństwem Brisecula i Michetty, które zostaje skonsumowane, co Michetcie sprawia ogromny ból. Dziesiąty. Ona zapowiada, że zmienia namiętność i że chłosta, która była rzeczą zasadniczą wcześniej, w opowieści Champville, tutaj jest już tylko dodatkiem. 45. Należy wyszukiwać dziewczęta winne jakichś występków. On straszy je, mówi im, że mają być aresztowane, ale że bierze na siebie wszystko, jeśli zgodzą się na mocną chłostę; będąc pod przymusem, dają się wychłostać do krwi. 46. Każe wyszukać kobietę mającą piękne włosy, wyłącznie pod pretekstem ich obejrzenia, ale obcina je podstępnie i spuszcza się, widząc, jak opłakuje ona nieszczęście, z którego on się naśmiewa. 47. Ona z całą ceremonią wchodzi do ciemnego pokoju. Nikogo nie widzi, ale słyszy rozmowę, która jej dotyczy i którą opiszesz szczegółowo, a która może ją śmiertelnie przerazić. Pod koniec spada na nią grad policzków i uderzeń pięściami, a ona nie wie skąd; słyszy okrzyki towarzyszące wytryskowi, i uwalniają ją. 48. Ona wchodzi do swego rodzaju podziemnego grobowca, oświetlonego tylko kilkoma lampami; widzi całą jego zgrozę. Gdy już chwilę popatrzyła, światła gasną, dają się słyszeć przerażające krzyki i szczęk kajdan; ona mdleje. Jeśli zaś nie, to do skutku straszą ją kilkoma nowymi poczynaniami. Gdy traci przytomność, napada na nią mężczyzna i pierdoli ją w dupę; następnie zostawiają, a z pomocą przychodzą jej służący. Muszą to być kobiety bardzo młode i niewinne. 49. Ona wchodzi do podobnego miejsca, ale różniącego się nieco w szczegółach. Zamykają ją nagą w trumnie, zabijają wieko, a mężczyzna spuszcza się na odgłos uderzeń. Tego wieczora umyślnie usunięto z salonu Zelmirę. Zaprowadzono ją do piwnicy, o której była już mowa i którą przygotowano tak, jak właśnie odmalowane. Pojawia się tam czterech nagich i uzbrojonych przyjaciół; ona mdleje, a w tym czasie Curval rozdziewicza jej dupę. Prezydent zaczął darzyć tę dziewczynę takimi samymi uczuciami miłości przemieszanej z lubieżnym szałem, jak książę Augustynę. Jedenasty. 50. Ten sam mężczyzna, książę de Florville, o którym, jako o drugim, dwudziestego dziewiątego listopada mówiła Duclos, a także, jako o piątym, dwudziestego szóstego lutego mówić będzie Desgranges, życzy sobie, by na łóżku pokrytym czarnym atłasem umieszczono trupa zamordowanej właśnie dziewczyny; obmacuje jej ciało i rżnie w dupę. 51. Inny pragnie dwu trupów, dziewczyny i chłopca, trupa chłopca rżnie w dupę, całując pośladki dziewczyny i zagłębiając język w odbycie. 52. On przyjmuje dziewczynę w gabinecie wypełnionym zwłokami z wosku, bardzo dobrze udającymi prawdziwe; wszystkie są przedziurawione na różne sposoby. Mówi dziewczynie, by wybrała, i że ją zabije tak, jak tego, którego rany najbardziej się jej podobają. 53. On przywiązuje ją do rzeczywistego nieboszczyka, twarzą w twarz, i w tej pozycji chłoszcze ją po całym tyłku do krwi. Tego wieczora Zelmira została zerżnięta w dupę, ale wcześniej wytoczono jej proces i powiedziano, że w nocy zostanie zabita. Ona w to wierzy, a zamiast tego, gdy została już zerżnięta, zadowalają się wymierzeniem jej stu batów od każdego, a Curval zabiera ja na noc do swego pokoju, gdzie znów pierdoli jaw dupę. Dwunasty. 54. On pragnie dziewczyny, która ma miesiączkę. Ona zjawia się, ale on jest ukryty tak, że dziewczyna go nie widzi, obok swego rodzaju zbiornika z lodowatą wodą, ponad dwanaście stóp w obwodzie i na osiem głębokiego. Gdy tylko ona staje obok, spychają do wody, a chwila jej upadku jest momentem jego wytrysku; natychmiast ją wyciąga, ale ponieważ ona ma miesiączkę, odczuwa silne dolegliwości. 55. On spuszcza ją nagą do bardzo głębokiej studni i grozi, że przywali kamieniami; rzuca kilka grudek ziemi, by ją przestraszyć, i spuszcza się do studni wprost na głowę dziwki. 56. On sprowadza do siebie kobietę w ciąży i straszy ją groźbami; chłoszcze ją, źle się z nią obchodzi, by poroniła albo u niego, albo po powrocie do siebie. Jeśli poroni u niego, to płaci jej podwójnie. 57. On zamyka ją w ciemnym lochu z kotami, szczurami i myszami; wmawia jej, że pozostanie tam do końca życia, i przez kilka dni przychodzi pod drzwi, by onanizować się, szydząc z niej. 58. On wkłada jej w dupę sztuczne ognie, których iskry, spadając, skwierczą na jej pośladkach. Tego wieczora Curval każe uznać Zefira za swą małżonkę i oficjalnie go poślubia. Ślubu udziela im biskup; odprawia Julię, która popada w największą niełaskę, ale jednak jej libertynizm stanowi jej atut, a biskup po trosze ją chroni, aż całkowicie, jak zobaczymy, zdeklaruje się po jej stronie. Tegoż wieczora bardziej niż kiedykolwiek daje się zauważyć przekorna nienawiść Durceta do Adelajdy; dręczy on ją, dokucza jej, ona wpada w rozpacz, a prezydent, jej ojciec, wcale jej nie wspiera. Trzynasty. 59. On przywiązuje dziewczyną do krzyża świętego Andrzeja, zawieszonego w powietrzu, i chłoszcze ją z całej siły po tyłku. Później odwiązuje ją i wyrzuca przez okno, ale ona spada na przygotowane materace; on spuszcza się na odgłos upadku. 60. On każe jej połknąć specyfik, pod działaniem którego widzi ona pokój wypełnion