slub skromny i slub nieskromny, czyli moj dziwny problem...

hej, byly tu juz dyskusje na podobny temat, czyli czy lepiej wielki slub z weselem, czy moze skromny z oboadkiem dla rodzicow. Mi jednak chodzi o to, ze zawsze bylam zwolenniczka wesela, ale im blizej slubu tym wiecej widze zalet w jak najskromniejszej uroczystosci. Głownie jest to wynikiem tego, ze z dnia na dziej coraz bardziej zdaje sobie sprawe z tego, ze tak na prawde... coraz mniej laczy mnie z rodzina... Wszystkie ciotki, kuzynostwo tak naprawde sa dla mnie niemal obcymi osobami. wiem jedynie, ze gdzies tam na swiecie chodza i od czasu do czasu spotykamy sie jedzac ciasto na imieninach kogos z nich [od kad skonczylam 17 lat przestalam chodzic juz na takie imprezy]. Dlatego nie mam najmniejszej ochoty ich zapraszac na moj slub... Ja tak na prawde nie wiem nawet czy oni mnie lubia, znaja... kontaktu z ta ogromna masa nie mam zadnego... Jednak - to juz troche gorszy problem - pozostaje kwestia mojej najblizszej rodziny, czyli rodzenstwo i rodzice... [babcia to jak ciotka... a chrzestni... nawet nie pameitam jak wygladaja, wiec tez ich nie zaprosze] coraz bardziej sie od siebie oddalami. Nie wyobrazam sobie co prawda tego, zeby ich czasem nei zaprosic na swoj slub, bo az tak daleko od siebie nie jestesmy, ale... nigdy w zyciu nie poprosze rodzicow o pieniadze. Ja nie mam na wesele i na slub - tak samo moj narzeczony. A z rodzicami prawie nie rozmawiam... moja mama pojechala do szpitala ostatnio i... dopiero po 5 dniach sie o tym przypadkiem dowiedzialam... :( nikt mi tego nie powiedzial, a nei zauwazylam ze jej nie ma w domu, bo wyjechalam na kilka dni na sylwestra. A wystarczylo do mnie zadzwonic - wrocilabym od razu... teraz sa pretensje, ze w ogole mnie rodzia nie obchodzi... jak wchodze do kuchni, gdzie ejst tata akurat, to on wychodzi... albo jak ja jestem w kuchni to widze, ze on wchodzi do kuchni, robi krok i zaraz wychodzi.. Nie rozmawiamy ze soba w ogole... Nie chodzi mi zupelnie o zerwanie kontaktu z rodzicami! NIE! wlasnie chce je koneicznie naprwaic, ale nie bede naprawiala ic hslowami: "dajcie na wesele!"... chce ich zaprosic i wtedy zaczac naprawiac te stosunki - na neutralnym gruncie... a nie w ich domu, za ich pieniadze... po prostu sie pokrecilo w moim zyciu - dlugoby pisac... Generalnie ;-) chodzi mi o to, abyscie podaly mi wszystkie zalety skromnego slubu tylko dla rodzicow i rodzenstwa w kosciele, a potem obiadu [moze nawet przygotowanego przez nas] dla tego malego grona... Czy ktos taki jak ja [cieszacy sie na wesele z bliskimi] moze tak samo cieszyc sie na skromny obiad? Marzylam o weselu, ale wsrod przyjaiciol... a to mozliwe bedzie dopiero za 5 lat, kiedy sama tyle uzbieram ;-) dziekuje za mile slowa :-)

Moim zdaniem - ślub w gronie osób, które darzysz największą sympatią. Jeśli zaprosisz wszystkie ciotki - wujków-stryjków-sąsiadki to nie dość, że wydasz fortunę to jeszcze nie będziesz się czuła swobodnie. I nie licz na wdzięczność - część osób tylko obrobi wam tyłki, że wódki było za dużo/za mało, jedzenie nie wystarczająco wykwintne itd. To w końcu wasze święto i macie prawo przeżyć je jak chcecie i z kim chcecie. Zwłaszcza jeśli za własną kasę.

racja... z tymi ciotkami to masz racje... co z tego ze marze o weselu, jezeli nie mam kogo na nei zaprosic? [zakladam, ze problem kasy nie istnieje na razie ;-)]

Powiem Ci, co my zrobiliśmy dwa miesiące temu. Wzięliśmy rodziców i najbliższe nam osoby z rodziny (najbliższe jeśli chodzi o sympatię a nie pokrewieństwo), na świadków wybraliśmy najlepszych przyjaciół i polecieliśmy do Włoch. Bilety były tanie bo zarezerwowane z wyprzedzeniem w tanich liniach, mała liczba gości wyrównała wydatki jakie ponieślibyśmy na wesele dla całej rodziny w Polsce. Bawiliśmy się świetnie, w cudownej amosferze. Podróż poślubna i niebanalny ślub w jednym. Było już po sezonie, więc ceny niższe a tempratura i tak była jeszcze wysoka, 26-32 stopnie. A dalsza rodzina nie miała większych pretensji, bo skoro za granicą to i tak by nie polecieli.

Viki, świetny pomysł!!! Sama jestem w podobnej sytuacji - z narzeczonym marzy nam się skromne wesele w gronie najbliższej rodziny, a moi rodzice chcą zrobić przyjęcie na 150 osób, bo inaczej NIE WYPADA, rodzina się obrazi. Chciałabym Cię zapytać jak urządzanie takiego wesela we Włoszech wygląda od strony organizacyjnej. Ślub był w Polsce, czy tam? Czy sami załatwialiście wszystkie formalności, czy przez kogoś na miejscu?

Ja miałam piękny slub i małe wesele. Gosci zebrało się ok70 . Bawilismy sie wszyscy świetnie i do dzisiaj (18. wrzesnił minął rok ) wspominamy go w gronie rodzinnym jako przezajefajna impreza. Ale ja i mój mąż mamy bardzo bliski kontakt z całą rodziną więc nie było żadnego problemu i wszyscy przyszli i sie dobrze bawili. Najwazniejsze w tym dniu jest przedewszystkim to aby młodym bylo dobrze. Więc jeśli zaprosi sie tylko rodzinkę najbliższą i przyjaciół to to nikogo nie powinno obchodzić. A jesli obchodzi to juz jego problem.

Zalety są takie , że nie masz tego całego młynu na glowie , tych orkiestr , zespołów , usadania gości , dekorowania sali , kamerzystów. Idziesz sobie na obiad z najbliższymi do restauracji , nawet nie muszą tam wiedzieć , że to ślubne przyjątko , bo zażyczą sobie inną cenę . Jest sympatycznie , cicho , nikt nie obrobi Ci dupy , że żarcie niedobre , że wódki mało , że grubo wyglądasz w sukience , że masz beznadziejne buty , że twój narzeczony jet od ciebie niższy i tak dalej. Ale to jak kto lubi. Jeśli serce Ci podpowiada , żeby zrobić duże wesele - z koleżankami , kolegami i rodziną , to poczekaj z tym ślubem, aż zbierzesz forsę. Bo jak ci na czymś zależy , a tego nie zrobisz , to potem będziesz żałowała. Dla mnie osobiście opcja małego wesela jest fajniejsza , ale każdy ma swoje upodobania i powinien się ich trzymać

Lisiczko, przede wszystkim najpierw musisz mieć ślub cywilny w Polsce, chyba że masz dużo kasy, cierpliwości i kogoś kto zna włoski. Ślub konkordatowy jest drogi i trzeba się tam nałazić po urzędach, a tak zanosisz papierek i od strony prawnej masz spokój. Z kościelnym jest łatwiej, tylko musisz mieć tzw. licencję od swojego księdza. Popytaj o polski kościół, np. Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy Via Merulana w Rzymie.Na pewno łatwiej jest kiedy kogoś tam masz, ale dla chcącego nic trudnego. No i jest problem języka, bo Włosi po angielsku nie bardzo...

Hmm Twoja sytuacja jest nieco skomplkowana....A moge spytac czemu tak odcielas sie od rodziny? Czemu zerwalas z niektorymi kontakt w wieku 17 lat? Nie obraz sie,ale troche glupie mi sie to wydaje. Natomiast,co do Twojego zasadniczego pytania: ja mialam wesele, powiedzmy srednio huczne, zaprosilam wszystkich tych, ktorych kocham i lubie, gdyz z rodzina mam bardzo dobry kontkat i jestem z nimi bardzoz wiazana. Natomiast rada dla ciebie: jesli naprawde nie chcesz zaprosic rodziny dalszej-to nie rob tego na sile. Zrob to,co dyktuje ci serce. Nawet jak sie ktos tam obrazi-to co z tego-przeciez i tak nie utrzymujesz z nimi kontaktu. A to jest przeciez Twoj slub. Z tego,co piszesz masz tez nienajlepsze stosunki z rodzicami. Szczerze radze ci najpier rozwiazac ta sytuacje-zanim wezmiesz slub. Sprobuj wyprostowac te relacje. Bo pomysl-obojetnie jaki zrobisz slub, skromny czy huczny, jak sie bedziesz czula w towarzystwie rodzicow,z ktorymi nie rozmawiasz. Troche glupio,nie?

A pieniedzy od rodzicow brac nie musisz,niezaleznie od tego,czy relacje z nimi zostana naprawione,czy nie.