nie mam wyjscia

Sprawa jest prosta Mam 23 lata, koncze studia, nie mam zadnego doswiadczenia, nigdy nie pracowalam, staram sie z mezem o dziecko- bo chce i wiem ze ze wzgledow medycznych za rok moze byc dla mnie za pozno.. Zawsze chcialam pracowac, nie chcialm byc na utrzymaniu meza.. chcialam byc niezalezna. Poza tym nie wytrzymalabym siedzenia w domu-poprostu bym zglupiala. Jednak jakie bede miala wyjscie jesli urodze dziecko.. i roku po zakonczeniu studiow bede chciala znalezc prace? Boze tak bardzo sie boje ze skoncze w domu jak kura domowa.. wtedy chyba sie potne:(

(dadam jeszcze tylko ze oprocz tego ze lekarz powiedzial ze moje szanse na dziecko diametralnie sie zmniejszaja z dnia na dzien.. to ja poprostu bardzo chce byc mama.. i wskazania lekarza to nie jedyny powod oczywiscie)

przeciez napisala ze ze wzgledow medycznych moze byc dla niej za pozno ...

nie bede pisac co mi jest bo poprostu wole to zatrzymac dla siebie..

Nie martw się - przed 30stką spokojnie znajdziesz pracę, jeśli jej będziesz chciała...wszystko kwestia motywacji i chęci do pracy. Jeśli chcecie dziecka to teraz to jest najważniejsze! powodzenia

niestety nie kazdy ma tak dobrze ze moze sobie powiedziec- teraz dziecko , odstawic tabletki i poprostu zajsc w ciaze.. ja do tych szczesliwych nie naleze juz w tej chwili mam za soba dlugi okres staran o dzidzie:(

Jak już zostaniesz mamusią, czego życzę Tobie z całego serca, to zobaczysz jak piękne są chwile spędzane z dzidziusiem. Później możesz przecież pójść do pracy.

Współczuję sytuacji.... ale chyba troszkę przesadzasz z tymi obawami o przyszłość ;) Bo niby dlaczego miałabyś miec problem z pracą po urodzeniu dziecka?? Ze nie bedą chcieli zatrudnić? - myslę ze chętniej zatrudnia się juz dzieciate niż te co to nie wiedomo kiedy zajdą.... Ze nie będziesz portafiła wrócić do aktywnego życa? - a kto mówi ze będziesz musiała choc na chwilę z niego zrezygnować? Ja tez mam 23 lata, kończę studia... na dniach urodze wyczekane dziecko.... i powiem Ci ze pracowałam prawie całą ciążę - w marcu wracam do projektów i może nie pełna parą, bo dziecko ważniejsze...ale ni jak nie wyobrażam sobie zeby dom i rodzina przeszkadzały w moim osobistym rozwoju ;0;);) Powodzenia!! :)

dzieki wam dziewczyny:) tylko ja sie poprostu boje, bo wiem jakie sa realia.. jaki u nas w polsce jest rynek pracy.. zero doswiadczenia- kto mnie zechce?:( w ogole to strasznie mi zle.. z jednej strony caly czas staramy sie o dziecko.. i nam to nie wychodzi.. z drugiej poprostu sie boje ze jak juz mi sie uda to skoncze w domu.. na utrzymaniu mojego meza.. bez pracy.. to bylaby dla mnie katastrofa:(

mychko masz 23 lata i juz pracujesz? moze dlatego bo studiujesz kierunek techniczny? albo poprosru ktos Ci zalatwil prace.. ja studiuje europeistyke.. i niestety nie mam poprostu zadnych znajomosci.. :(

Eeeeee tam.... rynek nie zmieni sie w ciągu tych jakiś 2 lat kiedy mogłabyś zaciazyć i odchowac dziecko... A tak jak pisałam - lepiej patrzy sie na osobę która ma rodzinę i dziecko - w końcu to też o czymś świadczy ;)

Studiuję na najzwyklejszum uniwersyteckim kierunku - zeby było zabawaniej dodam ze tak beznadziejny temat jak geografia :D A praca - fakt - sama mnie znalazła ... i to w dodatku przy komputerze, więc moge pracowac w domu... ale na prawde nie uważam zeby posiadanie dziecka miało jakkolwiek obniżyc Twoje szanse na rynku pracy ;)

mam praktyki ale tylko 1 miesiac w urzedzie miasta teraz bede bronila magisterke z europeistyki(zaocznie) a dziennie studiuje jeszcze administracje publiczna-jestem na 2gim roku

skoro w ciazy jeszcze nie jestes, wykorzystaj wiec ten czas na nabywanie prakty6ki zawodowej - chocby bezplatne staze - a co dalej bedziesz se \"martwic\" gdy urodzi sie dziecko :)