ciekawy czlowiek ciekawy zycia

tak sobie mysle co zrobic zeby byc ciekawszym czlowiekiem. Zeby miec duzo tematow do rozmowy, zeby ludzie chcieli rozmawiac i mieli przyjemnosc z samej rozmowy ze mna. Sa na to jakies sposoby? Bo nie wiem juz co robic - skonczylam studia, pracuje, ucze sie 2 jezykow obcych, uprawiam regularnie sport. Mimo to ciagle czuje ze wiem tak malo, czasem zupelnie nie wiem co powiedziec. Macie jakies pomysly co z tym zrobic?

może więcej czytaj?

skoro ty masz taka wiedze to moze cos mi doradzisz?

ksenofaryna - dzieki wielkie za twoje zdanie. Wlasnie o cos takiego mi chodzi, o taka ciekawosc swiata. Tylko pytanie jak to osiagnac, co robic zeby innymi swiecily sie oczy kiedy rozmawiaja z nami. Da sie w ogole cos z tym zrobic czy po prostu jedni maja taki dar a inni zeby nie wiem jak sie starali nigdy miec go nie beda.

to o czym piszesz ksenofaryna to czyste pozerstwo a nie zadna osobowosc

ja pazerstwa tez tu nie wiedze. Be yourself - no wlasnie, chyba w duzej mierze to tez kwestia akceptacji samego siebie i akceptacji swiata w okol. Nienastawiania sie na \"nie\". Tylko niestety z zyciu troche inaczej to wyglada, bo brak czasu, bo zobowiazania, bo tez brak pieniedzy. I co wtedy?

Bez sensu interesowac sie czyms, tylko zeby byc ciekawym czlowiekiem. Wtedy rzeczywiscie bedziesz tylko pozerem, jakich wszedzie pelno :O Co Ci zalezy na opinii innych? Rob to, co lubisz, jak bedziesz na sile czytac ksiazki, to nikogo tym nie powalisz na kolana. Ciekawi swiata ludzie rozwijaja SWOJE wlasne pasje, wcale sie tym nie chwalac na prawo i lewo. Najfajniejsze jest towarzystwo osob, ktore sa soba, czy maja pasje czy tez nie. Nie cierpie towarzystwa osob przemadrzalych, ktore staraja sie udowodnic jakie to one sa ciekawe i inteligentne PS. Znajdz swoje wlasne zainteresowania, cos co Cie ciekawi, ale rozwijaj je dla siebie i nie chwal sie tym naokolo. Najpiekniej odkrywa sie powoli wartosci i pasje czlowieka.

\"\"Tylko pytanie jak to osiagnac, co robic zeby innymi swiecily sie oczy kiedy rozmawiaja z nami.\"\" czekajac na to, zyjesz dla efektu, nie dla siebie

ciociu Mieciu - a powiedz mi czy chcialabys przebywac z czlowiekiem ktory jest co prawda soba, jest inteligenty ale np malomowny. Czy ktos taki by cie ciekawil?? Widzisz, to nie jest tak ze ja nic nie robie ze swoim zyciem, tak jak pisalam - ucze sie, pracuje, uprawiam sport, stawiam sobie poprzeczke. I zdecydowanie robie to dla siebie. I nawet jesli podchodze do tych rzeczy z pasja to po prostu nie umiem o tym mowic. Wiec jak ktos stojacy obok moze byc zainteresowany mna jako mna. Ja nie chce udawac ze jestem inna, ale czasem po prostu mysle ze moze w jakis sposob moglabym sie zmienic zeby innym \"latwiej\" bylo ze mna byc. Bo spedzanie czasu z milczkiem do latwych nie nalezy.

herba Moze wlasnie dlatego ludziom oczy nie swieca sie gdy z nimi rozmawiasz bo brak Ci pewnosci siebie...Nie chodzi mi tu o narcystyczny samozachwyt i wiare we wlasna nie omylnosc a pewnosc swoich pogladow...Oczywiscie tyle pogladow ile ludzi i caly problem polega na tym by wlasnych przekonan byc pewnym i umiec ich bronic ;) Ludzie inteligentni maja taka zlota ceche, ze przewaznie szanuja poglady innych nawet jesli sie z nimi nie zgadzaja, a dyskusja z taka osoba jest dla nich wspaniala "gimnastyka" intelektualna:) Opowiedz ludziom o swoich zainteresowaniach i pasjach, jesli Tobie beda sie swiecic oczy w trakcie opowiadania...zarazisz tym rozmowcow :D

nieomylnosc*

no tak, wiara w siebie to moja pieta Achillesowa. Niestety. Tylko co z tym zrobic? Jak do tej pory nie wierzylam w siebie to pewnie nagle tego nie zmienie. Echhh.. bledne kolo..

:( moze psycholog cos by tu pomogl? Nie bede mowic , ze jest to latwe, my mozemy Ci radzic jak zdobyc te pewnosc siebie, ale rady to teoria a z praktyka bywa roznie... Tez kiedys bylam taka cicha i niepewna swego ;) Na szczescie u mnie minelo to po podstawowce :D Moze sprobuj w najblizszym otoczeniu...Rozmawiaj z jakas zaufana przyjaciolka. Musisz sie przelamac i potem jakos poleci ;) Ja jestem teraz starszna gadula :P

Wcale nie musisz prowadzic intelektualnych wywodow, zeby ludzie chcieli z Toba rozmawiac. Wrecz przeciwnie. Badz soba, mow to, co myslisz i... sluchaj. Nie szkodzi, ze jestes milczkiem. Ludzie lubia osoby, ktore umieja sluchac, bo wiekszosc lubi gadac o sobie. Nie zrobisz z siebie na sile duszy towarzystwa, co nie znaczy, ze nie masz nic ciekawego do powiedzenia. Osobiscie cenie ludzi, ktorzy sie za bardzo nie przemadrzaja, bo czlowiek, ktory uwaza, ze wszystko wie najlepiej jest skonczonym idiota. Masz pasje - to dobrze, pamietaj jednak, ze nie kazdego one ciekawia, wiec nie gadaj o nich za duzo z kazdym. Liczy sie naturalnosc. Najciekawsze sa osoby, ktore sa soba. A pewnosc siebie... to inna bajka, ona nie ma wiele wspolnego z inetelektem. To inny rodzaj inteligencji. Wlasciwie nazwa topicu juz dalas sama sobie odpowiedz: ciekawy czlowiek to czlowiek ciekawy zycia. Wystarczy takim byc.

tak samo z siebie sie u Ciebie zmienilo? Jak to sie dzieje ze teraz jestes gadula? Wiem ze to glupie pytanie ale o czym gadasz, skad bierzesz tematy? Czy myslisz ze twoje rozgadanie bierze sie z wiary w siebie?

Sadze, ze u mnie ta ptrzemiana wynikala z tego, ze w Liceum nie musialam sie "wstydzic" dobrych ocen, tego, ze zamiast wluczyc sie po oseidlu lubilam poczytac ciekawe ksiazki;) Ciciocia Miecia ma racje vbo jest roznica miedzy mowieniem duzo a bez sensu co przez rozmowce gorzej jest odbierane niz milczenie :) Slow same ukladaja sie w zdania jesli spotkam partnera do dialogu, zaczac mozna rozmowe od pogody a dojsc potem do tematu, ktory was oboje zainteresuje ;) Nie jestem zadufana w sobie, nie uwazam sie za nieomylna :) Podstawa rozmowy jest dialog- nie monolog :) Jesli z kims "zlapiesz" kontakt i wejdziecie na temat, o ktorym oboje bedziecie chcieli rozmawiac to ta druga osoba Ci pomoze, Ty po prostu podejmij watek i wyraz swoj poglad na dana sprawe, nie waz kazdego slowa, mow szczerze co sadzisz o danej sprawie...

...takie to niby proste.. tylko czemu takie trudne ?

do dziela!!! ZACZNIJ a juz masz polowe w reku

dlaczego chcesz na sile byc lepsza? Jestes przecietna, lepiej sie z tym pogodz! To bedzie lepsze niz granie osoby, jaka sie nie jest.

moze i jestem przecietna ale pogodzenie sie z tym to wlasnie skazanie sie na porazke. Przez cale zycie trzeba dazyc do tego zeby byc lepszym, zeby sie rozwijac. Jesli nie umiem czegos np zrobic to sie po prostu tego ucze zamiast jak wiekszosc spoleczenstwa akceptowac to ze nie umiem i juz. I to nie jest granie, to jest po prostu chec i wola zmiany czegos w swoim zyciu. Robie to dla siebie a nie zeby sie \"pokazac\".