Nie potrafię zaspokoić mojego faceta, jestem załamana

Jeśli nie jesteś mężczyzną, ...... to zazdroszczę Twojemu mężczyźnie.

bo podobno im starszy mężczyzna tym częściej takie sytuacje mogą sie zdarzać. Ale Twojego to jednak nie dotyczy :) A co on sam mówi na ten temat? Pytam się bo mój czasami ma tak samo i naprawdę nie potrafię zauważyć dlaczego czasami jest ok a czasami nie.

z sexem jest wszystko ok, ale nie dochodzi przy robieniu lodzika... :( Co ja mam zrobić żeby to zmienić?? Panowie, może kilka wskazówek?? Jak go pytam to mi mówi że wszystko robię super i że jestem świetna, no ale nie dochodzi, czyli jednak coś jest nie tak... :(

Wiem, że to się zdarza, ale jak długo może trwać ten "początek"? Lusesita, dużo potrzebowaliście czasu, zanim zaczęło być ok? Uwielbiam seks, nigdy nie miałam z nim problemów i boję się tego, że w końcu zacznę się go bać, bo będzie mi się kojarzył z tym, że potem mi smutno - i będzie jeszcze gorzej :(

Banaczek, nie jestem mężczyzną, ale czego tu mu zazdrościć? Chyba raczej współczuć trzeba. On sam mówi, że to pewnie przyzwyczajenia i żebym się nie przejmowała, ale jak tu się nie przejmować? :( Nie chodzę z nim do łóżka tylko po to, żeby mi było dobrze. Pewnie też się martwi i pewnie też ma nadzieję, że z czasem będzie lepiej, w każdym razie nigdy mi nie dał odczuć, że jestem beznadziejna, że to moja wina itp., jest bardzo delikatny w tym temacie, to mu muszę przyznać.

Lusesita, dzięki, przyda się :)

Jeśli jesteś kobietą to jeszcze raz cytuję Swoją wypowiedź: 18:50 Poraz pierwszy czytam na forum słowa kobiety, która jest przejęta swoją niedoskonałością. i stwierdzam, że jesteś SAMOTNYM BIAŁYM ŻAGLEM.

Banaczek, wbrew pozorom takich kobiet jest więcej... Ja myslę podobnie jak autorka tego topiku, a też jestem kobietą... Wśród jakich kobiet Ty się obracasz, że nie dostrzegasz iż są takie, które nie myślą tylko o sobie, a również o partnerze...?? :O

Napisałem WYRAŹNIE, że \"poraz pierwszy CZYTAM NA FORUM słowa kobiety\" i do tych kobiet się odnoszę. Nie do tych wśród których się obracam.

No jestem chyba wybitnie przejęta, bo mój facet w ogóle nawet nie porusza tego tematu, tak jakby nie było problemu, może po prostu nie chce, żeby było mi przykro - a kiedy ja mówię mu czasami o tym, że źle mi z tym, że czuję się fatalnie, że chciałabym, żeby było mu tak cudownie jak mi jest, to się uśmiecha tylko i mnie przytula i jest po temacie, a wtedy czuję się jeszcze gorzej, bo myślę, że on zasługuje na wszystko, co najlepsze i czuję się bezsilna...

A "szarlotka z ogryzków" ?

???