niby dorosla, a boje sie!

we wrzesniu wychodze za maz - mieszkam teraz z rodzicami, z ktorymi kompletnie nie wytrzymuje! nie ptorafie sie z nimi dogadac, ani nic. wciaz sie klocimy lub nei odzywamy... BOJE SIE WYPOROWADZIC DO CHLOPAKA! strasznie sie boje ic hreakcji, ze mnie juz zupelnie odrzuca... :((( to chore! mamy juz termin ustalony :( i tak jestem u niego na kilka nocy czasem, po czym mam w domu "ciche dni" z rodzicami, lub awantury :( jestem beznadziejna :(((

Z jakiego powodu są te ciche dni? Może ty po prostu nie potrafisz postawić na swoim i twoi rodzice to wykorzxystują?

nie wiem - czasem potrafie, a czasem nie... boje sie im sprzeciwstawic! :( oni czasem potrafia takie teksty o rodzinie rzucic (o rodzinie jako najwazniejszej rzeczy i najwspanialszej jaka moglaby mi sie przytrafic w zyciu ze nie ptorafie sie sprzeciwstawic). ze jak rodzine zostawie to juz kazdy mnie zostawi.................

przepraszam :D sprzeciwic, albo przeciwstawic :D nie wiem jak do tego bledu moglo dojsc :D

Porozmawiaj z nimi, ale nad tym trzeba było troche popracowac, tzn. po troszku z dnia na dzien stopniowac. U mnie sie udało, bo w wieku 20 lat sie wyprowadziłam do faceta, i jakos przezyli. nawet teraz lepsze sa miedzy nami kontakty (moze dlatego że rzadziej sie widujemy:-) powodzenia

też mam ciche dni jak nie wrócę do domu na noc... a wszelkie kłótnie wynikają u mnie na tle religijnym- dla nich to wszystko grzech i co ludzie powiedzą ... bardzo trudno o dyskusję bo oczywiście nie mam racji.. ja chcę żyć po swojemu... na szczęście kończę już studia i uciekam stąd (z moim mężczyzną oczywiście) :O

nie ta bużka - tylko ta :)