skad ta moja dziwna reakcja...?

w zeszlym tygodniu spotkalam faceta, ktory byl moja pierwsza wielka miloscia. zostawil mnie. strasznie to przezylam... placz, blaganie itp - trwalo chyba z miesiac, ale nie wrocil. nasz kontakt sie urwal. wczoraj go spotkalam... na stacji benzynowej - stal w kolejce przede mna... nie zauwazyl mnie... chcialam sie odezwac, zapytac co u niego, ale serducho zaczelo mi walic, rece sie trzesly... po prostu objawy jakiegos skrajnego strachu mnie naszly! wyszlam jak tylko sie dalo naszybciej.. mam od roku kochanego meza...

dobrze ze wyszlas skoro masz meza i ci na nim zalezy... a starch w takich sytuacjach jest normalny - jak na komus nam zalezy to nie chcemy zrobic nic nie tak

...?

to normalne!!! nie przejmuj sie.....po prostu kiedys zwiazane z nim byly silne emocje,wiec teraz tez zareagowalas emocjami,jakie tez tak mam:)

nie wiem....... to jakas moja obsesja chyba :((( juz nie raz z trudem sie pwostrzymywaam przed zadzwonieniem, napisaniem... musze rpzestac! wymazac z pamieci!

hi hi ;) miałam niedawno podobnie (tylko męża nie mam) spotkałam się po 7 latach z \"miłością z liceum\", i chyba stara miłośc nie rdzewieje;) w sensie, że jakiś tam sentyment do tej osoby zostaje... może gdybysmy się rozstali w złości to byłoby inaczej - serce by waliło z żalu i nienawiści a rozstalismy się ot tak, on w innym mieście, ja w innym i jakoś się samo rozlazło

ja... nie moglam nad soba zapanowac... to nie byl jakis tam sentyment...

ktoś kto porzucił nie zasługuje na jakąkolwiek forme kontaktu

po co to rozpamiętujesz? trzeba oddzielic przeszlosc grubą kreską i zyc dalej

wiem... zrobie to! zapomne!!!

To nie są uczucia, ale wspomnienie starych uczuć. Pamięć płata nam różne figle.;)