co ważniejsze miłość czy odnalezienie bratniej duszy

już sama nie wiem, wierzycie w miłość na zawsze, czy lepiej kierować się rozsądkiem. Mam dylemat. Jak patrzę na znajomych to aż przykro się robi, wielka miłość niestety zazwyczaj z jednej strony. Nie chcę być tą jedną stroną:(Możliwe jest, żeby związek się udał jesli on mnie kocha i jest ideałem faceta, ja jego szanuję jestem dla niego dobra. Myślimy podobnie lubimy podobne rzeczy, dogadujemy się bez słów. Co jest ważniejsze? Szacunek, pomaganie sobie wzajemnie, posiadanie w kimś oparcia...czy miłość która aż boli...

miłość nie powinna bolec, jesli boli, uciekaj, tyle mogę ci powiedziec z wlasnego doswiadczenia

tylko miłość:) ona wszytsko zwyciężą:) miłosc nie boli, moze jedynie ludzie trzeci, co sa nie do pray;)d

miłość = bratnia dusza , to szczyt szczescia, gdy tak jest, ale to jets tylko u nielicznych:)

Troche sie nie zgodze z poprzedniczkami... Milosc nie zawsze jest pekna i idealna, to proces, dynamicznie sie rozwija, czasem musi i pobolec by dojsc do tego co najwazniejsze, milosc cierpliwa jest, cierpliwa na wszelkie ludzkie slabosci, a one potrafia bolec np. jest sobie para ludzi, polaczylo ich to cos, ale zrazeni przeszloscia boja sie, ludzkie niedoskonalosci i tutaj milosc potrafi zwyziezyc, pokonuje strachy, pokonuje najgorsze mysli bo jest i chce byc, i nawet mimo wolnej woli czlowieka poddajemy sie jej... Moja milosc dopiero rozkwita, musial pokonac pewne bariery, ale moge powiedziec ze zwycieza, wlasnie te niedoskonalosci ludziej psychiki i to jest w niej piekne, wiem juz co to bol, ale tym wieksza mam satysfakcje kiedy doswiadczam milosci z tzw. przeszkodami....potrafi pokonac wiele, wiec nie zawsze od poczatku musi byc idealna, wazne jak sie rodzi jak rozkwita jak pokazuje swoje prawdziwe oblicze nie w przeszlosci, ale w terazniejszosci :-) P.S. Moja milosc jest jak wichura, serce mi rozmiata i targa nim, ale widze i wierze, ze i to potrafi ukoic...piekna jest , bo po trudach tym bardziej przeze mnie doceniana...oby trwala...

pytam bo odeszłam, kochałam ale bolało nie do zniesienia...jest ktoś kto jest jakby mną w męskim wydaniu, rozumie czego potzrebuję a ja rozumiem jego. Byliśmy razem kiedyś tam. Wiem że nie powinno boleć ale też wiem, że to miłość bo nie zniosłabym tyle gdyby to nie było to...

co z tego, ze kogos kochamy, jesli wiemy, ze bedziemy w tym zwiazku nieszczesliwe...on traktowal mnie w typowy sposob...kobieta-kura domowa, nie ma za wiele do powiedzenia, a on byl najwazniejszy. tylko jego potrzeby byly wazne:(nie chce byc czyims sluga, mi taka rola nie pasuje. on mial tak domu i u siebie chce tak samo. myslalam zawsze ze milosc zwycieza pomimo przeszkod, mylilam sie...

ddddd---> Miłość nie boli, czasem bywa smutna, niepokoi się, ale nie boli! Bo ukochany nie zrobi Ci krzywdy świadomie, nie skrzywdzi, nie poniży...bo Cię szanuje, tak jak i Ty jego... A w innych sytuacjach to nie miłośc tylko fatalne zauroczenie, przywiązanie, toksyczny związek, uzależnienie emocjonalne i seksualne, finansowe... Miłośc to wolność, drganie serca, czułość, dobroć, wyrozumiałość i szlachetnośc...to same dobre i miłe uczucia...

A czy bratnia dusza to nie szansa na trwałą i prawdziwą miłość?