pieprzona tęsknota w pieprzonym świecie...

wyjechał znowu, jego dotyk, usmiech, spojrzenie, dopiero za dwa tygodnie, zostałam sama pod jednym dachem z rodzicami, którzy mnie nienawidzą, On dawał mi siłę, pomagał mi to wszystko przetrwać, a teraz Go nie ma, znowu... tak bardzo tęsknie, nie potrafie być bez niego, łzy - jakie to banalne, niczego nie zmienią, ja jednak inaczej nie potrafię, musiałam się wygadać, trzymajcie się

Za całym szacunkiem, ale to wina tego że masz 17 lat zapewne ;) też tak miałam :D a teraz się z tego śmieje ;) Ah...młodość to piękny okres, ale za razem człowiek jest wtedy taki głupiutki ;) pozdrawiam!