Beznadzieja

mam 22 lata,kilka przelotnych związków za sobą(nie trwających nawet tydzień), jestem dziewicą,mam wspaniały dom,kilka (dosłownie kilka) znajomych,których umownie nazywam przyjaciółmi,w sobotnie wieczory (jak i w te poniedziałkowe, wtorkowe czy piątkowe) siedzę w domu.nie wychodzę na imprezy,nie jestem również na takowe zapraszana.roztyłam się (byłam szczuplutka,terz z 5kg wypadałoby zrzucić),jestem inteligentna, ponoć nie brzydka..ale wiem,że nie wszyscy mnie lubią,nie potrafię być sobą,ciągle kogoś udaje ludziom wydaje się,że zadzieram nosa,a to nieprawda.Ja po prostu taka jestem,nie potrafię się zmienić.jestem zakompleksiona i nieśmiała,czuje się nieszcześ;iwa,niespełniona.teoretycznie robię cos, studiuję,ale takj akoś wydaje mi się wszystko bez konkretnego celu. :(

najbardziej przeraża mnie fakt, że moja wyobraźnia jest tak realna,potrafię się w niej zanurzyć i rozmyślać marzyć o wszystkim,czego chciałabym uświadczyć :(

jak masz bardzo roziwniętą wyobraźnie, to na pewno jesteś wartościowym człowiekiem i duzo możesz osiągnąć w zyciu.

niee,wydaje mi się, że to działa u mnie zupełnie na odwrót zatapiam się )dosłownie) w swoich marzeniach gdzie jestem śliczna, mądra,lubiana :O to jest chore i sprawia,że nie mam chęci do zmiany,czegokoliwek

znajdź sobie jakieś hobby – cel i sens życia

hmm, a wiesz miałam podobnie, szczególnie w czasach liceum, nie czulam się dobrze wtedy w szkole. kładłam sie wieczorem spać i marzyłam.w pewnym momencie przestałam marzyć jakoś naturalnie, zaczełam być zadowolona ze swego życia z tego kim jestem i co robię. a co byś chciała zmienić w swoim życiu?

wiesz,chyba wszystko najbardziej chciałabym się wreszcie zakochać żeby ktoś mnie pokochał. brakuje mi bliskości tej drugiej osoby.i tak jak każdy chciałabym osiągnąć coś w życiu.studiuje, i sama sobie wmawiam,że to wsystko na marne, bo i tak pracy nie znajdę. a jakznajdę,to z pewnością się nie sprawdzę i mnie wyleją :O najgorzej właśnie z tą wybujałą wyobraźnia. nie mogę przestać tak sobie marzyć, robię to już praktycznie wszędzie czasem z nudów,a czasem żeby czas szybciej zleciał

dziewictwa moge cie pozbawic, to nie problem ;)

dzięki :D haha,najśmieszniejsze jest to, że tylko jeden jedyny facet z którym byłam w "przelotnym" - jak zwykle :O związku wiedział, że jestem dziewicą resztę nie wyprowadzałam z błędu bo gdzie znaleźć 22letnią dziewicę? i też się obawiam, jak spotkam faceta wyznać mu tą 'przerażającą"prawdę to jest chore, że w moim środowisku dziewica jest beee może nie pomyślą, że cholera nie miałam okazji,nie miałam gdzie i nie chciałam z byle kim:O

ale masz problem, to że jesteś dziewica jest twoim atutem i nie powinno być zmartwieniem

ja mając 22 lata tak jak Ty byłam sama, gdy miałam 23 lata poznałam cudownego chłopaka, dziś mam niecałe 25 i 2 lata jesteśmy razem. musisz przede wszystkim uwierzyć w siebie!!! nie możesz z góry zakładać, że nie znajdziesz pracy. zawsze byłaś pesymistką czy tak teraz nachodzą Cię takie mroczne mysli? no z tym marzeniem ciągłym, to trochę niepokojące, no ale czy to od razu jest jakieś chore, to nie wiem. a długo tak masz?

nie,nie długo.to jest może nie tyle niepokojące,co śmieszne:D jeśli jestem czymś zajęta to nie marzę,to się bierze z nudów.ale chcę z tym przestać,bo wydaje mi się to takie idiotyczne?:O raczej nie jestem ani pesymistką,ani optymistką lokuje suię pośrodku to jest tak,że czasem wierzę we własne siły,czasem nie pesymistką totalną jestem w kwestii znalezienia pracy boję się tego,że nie uniezależnie się od rodziców:O

Jeśli nie masz zasady, że seks dopiero po ślubie to wszystko z Tobą w porządku ;) A tak poważnie, to nie rozumiem dlaczego miałabyś bać się przyznać do tego że jesteś dziewicą swojemu ewentualnemu chłopakowi. Moja obecna dziewczyna była dziewicą zanim ją poznałem i nie stanowiło to żadnego problemu. I też miała wtedy 22 lata.

nie:) seks przed ślubem jak najbardziej hmm,sama nie wiem, czemu wstydziłam się powiedzieć facetom o dziewcitwie wiesz,to chyba środowisko.:O wiem,że nie ma się czego wstydzić,ale czasem bardzo wyolbrzymiam coś,boję się że ktośz areaguje nie tak jak bym chciała.

myślę, że Ci z tym marzeniem samo przejdzie, znudzi Ci się

Anii-------->mam nadzieję :)

chyba za dużą uwagę przywiązujesz do tego co ludzie powiedzą, jak Cię odbiorą, wiesz nie ma co się przejmować uwagami obcych ludzi, którzy Cię mało znają

No wiesz, skoro jak piszesz Twoje związki trwały góra tydzień to faktycznie za wcześnie żeby aż tak otwierać się przed drugą osobą. Ale myślę, że jeśli spotkasz tego odpowiedniego to nie będziesz miała problemu żeby po prostu normalnie z nim na ten temat porozmawiać. Moja dziewczyna powiedziała mi, że jest dziewicą po miesiącu luźnej znajomości. Ale ja już wtedy byłem w niej mocno zakochany, dlatego nie myślałem w pierwszej kolejności o seksie ;)

:) masz rację, po tygodniu znajomości nie potrafię się otworzyć przed facetem.ale jak spotkam tego konkretnego to z pewnością w końcu to wyznam ;) i za dużo przejmuje się opinią ludzi.to szczera prawda Anii bardzo się przejmuje co myślą o mnie, co w tej chwili myslą jak przechodzę :O ech, probowałam z tym walczyć, wiem że nie jestem pepkiem swiata,że wiekszosc moze mnie nawet nie zauwazac ale nie potrafię pozbyć się wrazenia że jak wchodzę gdzieś to wzrok pada na mnie.kazdy komentujeL:O

skrytykował Cię ktoś może mocno kiedyś? bo może przez to są Twoje obawy.

u786876