Czy boicie się śmierci i umierania?

Od czasu jak zmarła moja babcia, a było to dwa lata temu nie umiem pogodzić się z tym. Nabawiłam się napadów lękowych. Boję się, że dostanę zawału czy wylewu i w każdej chwili mogę umrzeć.Jak tylko słyszę, że ktoś na coś umarł, to się boję, że i ja też na to umrę. Jak sobie z tym radzicie? Kurcze mam 26 lat, ni chcę myśleć o śmierci

boisz śmierci czy umierania???:o Ja się boję chorób, krojenia przez konowałów, wyglądania jak zwłoka, srania pod siebie itd. A śmierci się nie boję. Jak juz umrę, to mi to bedzie wisieć. Po prostu umrę i mnie nie będzie. Guzik mnie to będzie obchodzić. Martwisz się tym, co było zanim się urodziłaś??:o Świat bez każdego może i będzie się kręćić dalej:) Poza tym śmierć to dla mnie jedyne pocoeszenie- chociaz nie wiem, jak byłoby źle to wiem, że i tak się to w końcu skończy. Że kiedyś obudzę się z koszmaru. Tzn, po prostu mnie nie będzie. I nie będzie mnie już nic boleć, martwic itd. A na pocieszenie przytoczę ci fragment sonetu Johna Donne'a, angielskiego poety metafizycznego z XVII wieku;): Ze snu krótkiego zbudzi się dusza człowieka w wieczność, gdzie Śmierci nie ma; Śmierci, śmierć cię czeka.

ja tez przez smierc bliskiej mi osoby nabawilam sie nerwicy lekowej.trudna sprawa.u mnie trwa to juz 4lata.bylo b.ciezko mi z tym zyc.ale teraz jest juz o wiele lepiej.b.duzo wysilku,pracy mnie to kosztowalo.ale czy ta nerwice lękowa pokonam-nie wiem?