To zdarza się tylko innym

Rozstałam się z chłopakiem - właściwie narzeczonym. Byliśmy ze sobą 6 lat i byłam przez ten czas bardzo kochana. On tego chciał, ja go nadal ogromnie kocham NIe wiem jak, sobie dać z tym radę, nie wiem co ze sobą zrobić, Nie umiem sama żyć.

szukaj pomocy u przyjaciela

Ja też:((

tylko, że ja teraz nie mam takiego przyjaciela :(

Minie trochę czasu i znajdziesz sobie kogoś innego

ile masz kiki lat?

nie chcę kogoś innego, a mam 26 lat

I po co takie głupie gadanie

dla ciebie głupie gadanie - dla mnie koniec świata

Taki z niego macho ? Inni są gorsi A nawet jeśli będziesz sama to co ? Świat się nie zawali

chyba się nie rozumiemy

Ja miałam podobnie ale po 8 latach, bardzo cie rozumiem. Daj czas swojemu sercu. Ja przestałam sie z nim całkowicie spotykać, tylko czasem coś napisał na świeta... ale chciałam myśleć jak najmniej. Na początku było strasznie trudno, strasznie, ale z czasem dochodzi wszystko do siebie, prawie wszystko. Duzo czytaj, uciekaj w świat różnych historii, by nie zostawać samą ze swoimi myślami, kup sobie coś na co od dawna miałas ochote i standard= nowa fryzurka. Trzymaj sie. Ja mam inny problem teraz, bo ten spokój ,który budowałam przez te 1,5 roku od rozstania... znowu zburzył i teraz bardzo sie niepokoje. Może i jestem naiwan, ale czy powinnam oszukiwać ,ze tak czuje.

Biedactwo... ;( A jakież on mial powody by sie z Tobą rozstawać? Po 6 latach ?? :(:( Ściskam Cię mocno!! Trzymaj siię dzielnie.. na pewno wszystko się jakoś ułoży!

Powodów wymieniałał dużo np. boi się życia w związku, nie chce małżeństwa, dzieci, odpowiedzialności itd.- ale tak naprawdę to chyba jest jeden, który je wszystkie podumowuje, choć nie powiedział tego wprost - znudziłam się, przestał mnie kochać,

Powoli dojdziesz do siebie, jak sie długo jest z kimś to trudno nagle zostać samemu. Trudno jest nawet pomyśleć : ja a nie my. Ale z czasem przywykniesz i tylko nie szukaj niepotrzebnych "pocieszycieli", bo to nie pomoże raczej. Musisz odnaleźć siebie, swoją duszę - to kim byłaś a o czym zapomniałaś kiedy byliście razem. Bo jak sie jest razem, zapomina sie czesto w wielu sprawach o sobie. Nie ozdywaj sie do niego i nic nie pisz, nie ma sensu. Teraz. Myślę ,ze sie sam za jakis czas odezwie. Pomyśl o sobie.

dziękuję , ale zupełnie nie wiem jak żyć. Za pół godziny muszę wyjść do pracy, a ja cała zapłakana...

Włóż 2 łyżki stołowe do zamrażarki na chwilę i potem połóż je na oczy, to troche zmniejszy opuchliznę. Dobrze ,ze idziesz do pracy, mnie praca jakoś utrzymała przy powierzchni ,bo inaczej bym sie całkowicie załamała - a tak musiałam iść. Jedyne co nie zrobiłam, to nie obroniłam sie w czasie, nie była w stanie, zostawił mnie na miesiąc przed obroną. Bronie sie dopiero tej jesieni.

najchętniej zakopałabym się pod ziemię

Wiem i to rozumiem, ale idż do pracy, po drodze kup sobie jakiejś dobrej herbatki albo kawy i coś do niej. Nie unikaj ludzi, oni pomogą ci zapomnieć, najgorzej to zostać samemu i mieć tysiąć mysli do okoła głowy.

dzięki, odezwę się po południu

Trzymaj sie i nie poddawaj sie. Bedzie różnie ale z czasem coraz lepiej - a i ta historia jeszcze zgotuje ci rózne niespodziewane zwroty. Widze to u siebie.

DOBRY POMYSŁ ŻEBY ZAJĄĆ SIĘ TERAZ SOBĄ- ŻYJ DLA SIEBIE. rÓB SOBIE MAŁE I DUŻE PRZYJEMNOŚCI, POCZATUJ,( o właśnie zauważyłam że piszę z capslockiem), poczytaj, zrób weki nawet, zrób to na co nie miałaś dotychczas czasu... Wszystko się ułoży, zobaczysz tylko trzeba na to trochę czasu. I jeszcze jedno--- schowaj wszystkie pamiątki po nim na dno szuflady i pozbądż się klucza. Pomyśl że jesteś na odwyku od niego i nie możesz mieć z nim kontaktu. Powodzenia, pamiętaj jest wiele kobiet w podobnej sytuacji, a 26 lat to piękny wiek:) O

O własnie schowaj zdjęcia, dobry pomysł. Ja tak zrobiłam, schowałam je w takie miejsce, zeby nawet chwila nostalgii mnie nie kusiła by je oglądać, schowałam też listy i inne pamiątki. Od 1,5 roku nie widziałam ich i narazie nie chce. JA by zajmować czymś mysl ii ręce złapałam sie za remontowanie swojego pokoju, sama szukałam i dobierałam tapety, potem zdzierałam starą, sama kładłam, tylko brat położył mi panele. Dopieszczałam ten pokój kupując zasłonki, nowe oświetlenie - to sprawiło mi frajde bo ogólnie lubie takie rzeczy, no i zgubiłam na ten czas gdzies głupie myśli. A po wszystkim i klimat sie zmienił tego pokoju, nic mi nie przypominało przeszłości. Kupiłam sobie płyty na które zawsze miałam ochotę, pochłaniałam książki i odkryłam swoją nową pasję :) historię - mogę czytać o niej godzinami a dotąd tylko klikałam na komputerze, bo z zawodu jestem programistką. Wsłuchaj sie w siebie i walcz o siebie. Nie bedzie łatwo ale krok po kroku uda ci sie i jeszcze sama bedziesz z siebie dumna i zdziwisz sie ile z tego wszystkiego wyniosłaś... o dziwo dobrego. Nie zmarnuj tego czasu, poświęć go sobie.

Ki Ki zaprzyjaźnimy sie ? w 2 raźniej :)

NOhope - chętnie bardzo, we dwie raźniej ;)-a teraz trzeba mi kogoś

a dlaczego się z nią >>> dzięki wielkie - doceniam Twoją pomoc, miałaś rację z tą pracą i zajęciem się czymś - trochę lepiej mi się zrobiło, ale boję kolejnej nocy...

doszłam już do etapu - kiedy nie mogę płakać. Sama jestem zdziwona, dziwnie tak...

Ci naprawdę...głowa do góry,wszystko się ułoży:)

wiem,że łatwo pisać...