Właśnie uderzyłam mamę

:( a teraz płaczę czuję że wpadam w dno, żeby tak już przestać czuć i w ogóle być

??? a ojciec ?

nie

bezstresowe wychowanie :O

ale szczerze .mama zawsze wybaczy, choc to starszne co zrobilas

jedyne co mozesz zrobic, to przeprosic.... matka jest tylko jedna.... i nie rycz, tylko nastepnym razem pomysl zanim podniesiesz reke na kogokolwiek..... bo ktos moze ci oddac ..... uszy do gory :)

a dlaczego to zrobilas? ile masz lat? jakie masz stossunki z rodzicami?

co takiego wyrzadzila ci ta osoba ze tak strasznie ja skrzywdzilas?

Nigdy w życiu bym na swoją mamę ręki nie podniosła chociaż nieraz jej mowilam rozne przykre rzeczy bo wyprowadzala mnie z równowagi ale uderzyc w zyciu!!! Pewnie teraz bardzoo zalujesz przepros ja !!

sorki ale smiesznie to zabrzmialo " uderzylam swoja mame " ok juz sie nie smieje to powazna sprawa przeciez:(

płaczę bo widzę, że już zupełnie przestaję panować na sobą, wiecie to straszne uczucie mama jest chora na schizofrenię, odmawia brania leków, ma ciagle halucynacje, nawet w nocy, niszczy różne rzeczy, przeklina, takie okropne słowa mówi...:( ale to mnie przeciez nie usprawiedliwa, powinnam panować na sobą!!!!!!!!!!! Boże jakie to wszystko trudne :(

coz są chwile gdy czlowiek nie panuje nad sobą gdy go to przerasta...coz zle zrobilas ale kto wie czy my bysmy w naplywie takich przezyci i emocji tak nie zrobily:( coz zycze ci duzo sily

ahaa no to nie mozecie jej ubezwlasnowolnic i wtedy nie bedzie odmawiania? albo rpzemycac leki w czyms? porozmawiaj z ojcem lub rodzenstwem co zrobic

Rozumiem Ciebie jak nikt bo mam podobny problem. Nieraz jestesm wsciekla i przerazona a po chwili zaluje bo wiem ze to jest choroba.

ale nie umiem pomoc - chyba tylko lekarz prowadzacy moze cos poradzic? Albo psycholog.

jest usprawiedliwienie,nie jestes aniolem,tylko czlowiekiem,a to ze placzesz i zalujesz jest wielkim plusem,uspokoj sie ,nikt nie ma prawa cie potepiac,nastepnym razem przypomnij sobie te sytuacje,zebyc wiecej nie popelniala takich bledow,to tylko błąd,nie zamartwiaj sie,buziaczek:*

nie jest wcale prostei nic nie rozwiazuje, Moj tesc mial Alzheimera- byl niebezpieczny, strasznie cięzko bylo z nim zyc.

moja mam choruje na to samo,ale jednym spojrzeniem potrfaie jej "podac " leki;)..trzymaj sie Sloneczko, znam ten stan ,ech ale bedzie lepoej.Nie czuj sie winna, ja swoja mame nie raz przełozylabym juz przez kolano:P.

wiem ze niewiele daje dlatego proponuje przemycanie lekow

mam 24 lata i nigdy nie uderzyłem mamy

Kochani jesteście, dzieki serdeczne za każdego posta już mi troszkę lepiej, ale kac moralny i tak zostanie Poczucie winy to okropne uczucie, niszczy od srodka, tak jakby się umierało Furiously and Deadly - dziękuję Magija85 - mama jest po chorobie nowotworowej i nie chce więcej leków, przemycić nic się nie da w jedzeniu, te tabletki są strasznie gorzkie. Jestem tylko ja i mama, a psychiatra zabronił jej zostawiać samej w domu, nawet jak poszłam do lekarza po receptę, to dostałam upomnienie, że ona tam bezemnie siedzi, moze się coś stać Pariss Hiltonn mozna wiedzieć jak długo jesteś z tym problemem ? bardzo ci wspolczuje --> szarówka to - potepienie ze strony innych tak nie boli jak potepienie samej siebie, sumienie się odzywa :( ale masz rację, trzeba czerpać mądrość z własnych błedów, postaram sie o kurcze kurcze - a Ty pogodna istotko to skąd sie tu wzięłaś :) ech jakoś mi lepiej od Ciebie nigdy nie mialem - to dobrze