stadium samotnosci

mam 21 lat, podobno brzydka nie jestem, wysoka no ale cialka tez mi nie brakuje(gdzie zaczyna sie problem), lubie cieszyc sie zyciem. mam bardzo wielu znajomych, kolegow(nie bede pisac, ze przyjaciol, bo prawdziwych przyjaciol nie mozna miec zbyt wielu), no ale niestety na kolegach sie konczy, bo jak to ostatecznie wychodzi- faceci to zawsze wzrokowcy.. zaczynam powoli myslec, ze w kwestii bycia z kims niewiele juz mnie czeka, ciezko mi z tym, bo po prostu trudno jest byc samemu, tymbardziej gdy wszyscy wokolo kogos maja. a kwestia wypowiadania sie i wylewania swoich smutkow na forum internetowym to juz chyba ostatnie stadium zalamania z mojej strony, ale zawsze dobrze jest sie "wygadac", nawet jesli w tak absurdalny sposob.. pozdrawiam