**************BŁAGAM PEDAGOGÓW********

Czy ktoś może mi pomóc? Musze przygotować coś takiego: TWIERDZENIA O CZŁOWIEKU, ŚWIECIE I EDUKACJI WG MARII MONTESSORI. Nie myślcie, ze jestem leniem i chcę pójść na łatwiznę. W ostatnim czasie odwiedziłam sporo bibliotek i ciągle szukałam. Owszem o Montessori jest sporo, ale tych konkretnych rzeczy nie mogę nigdzie znależć. A cwiczenia zblizają się nieuchronnie. jeśli ktoś coś wie, to naprawdę bardzo prosze o pomoc.

pedagodzy teraz sprawdzaja klasowki ;)

no to może jacyś studenci?

w google pogrzebać?

JAKĄ KONCEPCJĘ DZIECKA I JEGO ROZOWJU ZAPROPONOWAŁA MARIA MONTESSORI? Według Marii Montessori świat i człowiek stanowią jedność. Człowiek jest nierozerwalna częścią Wszechświata, w którym panuje ład i porządek. Stąd w człowieku również istnieje tendencja do budowania porządku wewnętrznego. Wszechświat i człowiek rozwijają się ewolucyjnie. Porządek świata odzwierciedla się w porządku duchowego rozwoju człowieka. Człowiek powinien być wrażliwy na otaczający świat, musi cechować go troska o przyrodę ożywioną i nieożywioną, troska o siebie i innych ludzi na Ziemi. Idea budowy pokoju na świecie, oparta na miłości jako podstawowej energii prowadzącej do rozwoju człowieka i świata, powinna być tu wiodąca. Ta miłość w szczególny sposób dotyczy dzieci. Dziecko traktowane jest w koncepcji M. Montessori podmiotowo, jako istota dążąca przez aktywność i samodzielne działania do uzyskania niezależności od dorosłych. Tak, jak w sensie biologicznym „nikt nie może rosnąć za dziecko”, tak od strony psychologicznej, duchowej, nikt w tym nie może wyręczyć dziecka. Człowiek – dziecko jest niezastąpionym przez nikogo budowniczym własnej osobowości. M. Montessori odkryła, że każde dziecko ma naturalny pęd do psychologicznego rozwoju poprzez ruch i twórczą aktywność. Jest to niezależne od wieku dziecka i jego rozwoju intelektualnego. Tezę te sformułowała Montessori jeszcze w czasie pracy w charakterze lekarza. Jej obserwacje w Rzymskiej Klinice Psychiatrycznej dzieci upośledzonych umysłowo, które bawiły się resztkami chleba, stały się podstawą do wysunie powyższej tezy. Dziecko z natury jest dobre. Dobro i piękno moralne ukazują się w trakcie jego życia przy wykryciu i wsparciu rozwoju tych wartości przez dorosłych. Miłość jest główną siłą wydobywającą dobro i piękno w człowieku. Rozwój dziecka dokonuje się według indywidualnego „planu rozwoju”, który charakterystyczny jest dla każdego człowieka. Zawarty jest on w tzw „psychologicznym zarodku”. Stąd nie można według tej koncepcji tworzyć z góry utrwalonego systemu wychowawczo – dydaktycznego dla dziecka, nie licząc się z jego indywidualnym rozwojem. Pomoc wychowawcza musi być doń dostosowana w myśl tezy „daj mi czas”, w której wyrażony jest szacunek dla praw rozwojowych. Tych pare stron, które mozna znaleźć w internecie opisuja twój temat tylko trzeba czytać między wierszami, a ty byś chciała tylko " kawe na ławe" O edukacji nic nie ma ? Daj spokój .

Dziękuję Ci, na prawdę nie trafiłam na tę stronę. Ale o edukacji na serio niec nie ma. Jest sporo o wychowaniu, ale ja usze mieć edukację. jeśli ktoś może, to niech chociaż poda mi jakąś stronę lub książkę. Proszę!

a ja znalazłam edukacje muzyczną, językową,edukacje dzieci niepełnosprawnych. A jej zasady pedagogiczne, a rola nauczyciela - to też do edukacji. Wpisuj w google !