I właściwie co zrobić z życiem?

Co wam powiedzieć? Gówno wam powiem. Nic wam nie powiem, bo nie wiem co. Jestem introwertyczką. Życie mi się sypie. Nie wiem co chcę robić w przyszłości. I jestem fatalnie słaba. No i co? I gówno. Ot co.

trzeba wyjść z gówna

When I find myself in times of trouble, mother Mary comes to me, speaking words of wisdom, let it be. And in my hour of darkness she is standing right in front of me, speaking words of wisdom, let it be. Let it be, let it be, let it be, let it be. Whisper words of wisdom, let it be. And when the broken hearted people living in the world agree, there will be an answer, let it be. For though they may be parted there is still a chance that they will see, there will be an answer. let it be. Let it be, let it be, ..... And when the night is cloudy, there is still a light, that shines on me, shine until tomorrow, let it be. I wake up to the sound of music, mother Mary comes to me, speaking words of wisdom, let it be. Let it be, let it be, .....

jak się próbuje z gówna wyjść, to się jeszcze głębiej zapada.

ja już w gównianej wegetacji utonęłam :O

jeśli się nie potrafi samemu to trzeba zrobić to z pomocą innych

Popieram ........ wyjdź z gówna bo smierdzi i to pewnei podłoze problemów ;]

Samo się gówno nie stało. Życie nawaliło. Życie zrobiło, zamieszało, wrzuciło w to. I nie da się wyjść. Tylko z pomocą. Skąd pomocy, skoro nikt gówno choćby czubkiem palca tknąć nie chce?

I wiecie co ? Idę spać. Śmierć to jednak przygnębiająca sprawa. Choroba też. I bezrobocie. Pierdolić optymistów.