nie mogę czytać, sluchać i mieć dluzszego kontaktu z cudzymi dziećmi

wiem, tak nie powinno być, ale mam dość. Pracowałam jako nauczycielka i powiem Wam, ze nawet swojego nie chcę na razie mieć, bo wiem, ile to wyskiłku i poświęceń. Rodzice pilnują nauczycieli, zeby spelniali sowje powinnosci wobec dzieci, nauczyciele mają dośc rodziców, którym nie mozna wprost powiedzieć, ze ich dziecko jest leniwe albo niezodlne. Zawsze trzeba owijać w bawełnę i móiwć nie wprost. Kiedy mi to minie? Czy któras z Was poradzila sobie z tym stanem? A jeszcze jak widzę te kolejki do przedszkol, te koszty lekcji i ile czasu trzeba poswiecic maleństwu ...

zobaczysz i Ty zapragniesz rodziny

:o

W czasie ciąży hormony przestawią ci psychikę. Pokochasz swoje dziecko bezgranicznie, nawet to, które będzie jeszcze w łonie. Może to i dobrze, że tak się dzieje, bo w przeciwnym przypadku trudno byłoby znieść wszelkie trudy macierzyństwa.

mózg Ci się zmieni, nie będziesz myśleć logicznie. :O

BO0oWXFKr632IPJ2OGNOBFyk