Zakochałem się w swojej studentce

aha, znam te spojrzenia. ja myślałam, dość długo że mi się wydaje, bo ogólnie jest bardzo sympatycznym człowiekiem, ale przyszedł moment kiedy definitywnie przestało mi się wydawać. u nas opcja podchodzenia do tablicy nie wchodzi w grę, bo mamy inny system zajęć ;), jak na razie to uciekam przed nim...przed jego spojrzeniem po zajęciach... nie mogę się przemóc

podnoszę

przeczytałam cały temat i tak mnie naszły wspomnienia ostatniego roku studiów. Miałam z Nim zajęcia z grafiki, młodziutki magisterek, 3 lata ode mnie starszy, super spojrzenia, jakieś zagadywania, ściąganie mojego wzroku, czasem jakieś muśnięcia o dłoń podczas rysowania, dostał ode mnie numer telefonu i może, pewno cosik z tego by wyszło, ale ja byłam wtedy zaręczona i za pół roku miałam ślub..... Teraz jeste już Żoną, ale czasem te wspomnienia powracają, i tylko czasem zastanowię się, co by było gdybym wtedy wykazał większe Nim zainteresowanie...

wiosenne spojrzenia....> pewnie za bardzo nie byłaś nim zainteresowana, to pomaga uporać się z tym. no a ja wprost za nim szaleję...

Ja mam słabość do mojego ćwiczeniowca...

Znam conajmniej 3-4 pary ktore sa skutkiem slubu miedzy profesorem i jego studentka. Sa szczesliwi od wielu lat. 13 lat roznicy to nie tak duzo . Dla niektorych jest to atut . ( W moim zwiazku jest 14 lat roznicy i jest super ) . Aby wiedziec jak rozwinie sie wasza fascynacja musisz uzbroic sie w cierpliwosc. Nie mozesz sie z nia spotykac poki ona nie skonczy byc twoja uczennica. Ze sie z kims spotyka to nic nie znaczy . Gdy jej bedzie na tobie zalezec to napewno poczeka. Czas w waszej znajomosci jest wazny i niezbedny .. musisz troche poczekac by dojrzala , smakula 19 letnia jest za mloda by wiedziec czego chce ..¨Powodzenia i uzbroj sie w cierpliwosc.

a ja od czterech miesięcy spotykam sie nie zz konkretnie z moim wykładowcą ,ale z kimś kto pracuje na mojej uczelni, jest między nami 8 latek różnicy:)

I jak Wam sie układa?

Tom, to jakbym czytala o sobie. Ja tez jestem powazna i nad wiek dojrzala osoba. Widze ze od penego czasu promotor jakby wiecej sie stara i ... hmmm... zachowuje sie troche dziwnie. Milo poczytac to od drugiej strony ;) Co tam u was?

Tak myślę sobie nad tematem tego wątku i przyznam,że nie wydaje mi się żeby ćwiczeniowiec(wykładowca) z ''lekkim sercem'' decydował się na związek ze swoją studentką.Naraża nie tylko swoją reputację, ale możliwe że i posadę. Historie tu opisane z pewnością należą do wyjatków.Taki mężczyzna musi być niezwykle silny,przekonany o wyjątkowości studentki,aby podjąć kroki ku złączeniu. Mam wielu ćwiczeniowców,wplatających w zajęcia cząstki swego życia prywatnego i utrzymujacych aurę ''przyjacielskości'' . Łudze się,że nie wykiełkuje we mnie w stosunku do ćwiczeniowca uczucie ''wyższej jakości'' niż sympatia.Sytuacja trudna do wyobrażenia. Myślę,że przypadki ''wpadnięcia w oko'' zdarzają się bardzo często,ale Ci młodzi karierowicze nie mieliby odwagi podjąć kroków,aby być szczęśliwym......... Pozdrawiam

Bogota...> masz dużo racji, ale wiesz z tym, że wyrzucają wykładowcę z uczelni za związek ze studentką, to już chyba rzadko się zdarza, no chyba że to jakieś specyficzne środowisko. miałam sytuację, kiedy ewidentnie wpadliśmy sobie w oko, nawet dość mocno, on wolny, ja w związku, ale dla niego rzuciła bym chłopaka, różnica wieku nie wielka, ale jego te środowisko tak ograniczało, że nie mógł... a ja nawet gotowa byłam rzucić dla niego te studia...

hej Tom jakbys się pojawił to daj znać, jestem w podobnej sytuacji, tylko ,że ja jestem studentką, on wykładowcą, on mi się podoba i ja jemu chyba też...Ale ciekawa jestem jak to się przedstawia z drugiej strony katedry:-)

Czytając rady: kocha to poczeka, myślę: ZROBICIE DZIEWCZYNIE KRZYWDĘ. Nie wolno tak. Według mnie mimo wszystko trzeba stawiać sprawy jasno. Zakochałam się w profesorze. Raczej można powiedzieć przez przypadek trafił mnie piorun sycylijski. Wielka namiętność (choć ten człowiek nie pociągał mnie wcześniej). Chciałam, żeby mnie pokochał - chyba się zakochał. Tak odbierałam jego zachowanie - niepotrzebnie dał mi powód do rozmyślań. Na końcu - to nie były ćwiczenia a wykład - według mnie aluzyjnie wyraził swój stosunek do takiej relacji. Mówił o filmie i o stosunkach miedzy kadrą a studentami w Stanach, i że on tego nie respektuje. Ale wszystko to było w sferze gestu i domniemania. Byłam głupią idealistyczną dziewczyną wtedy. On ma zupełnie inne poglądy niż ja. Irytował mnie, ale wtedy - jeszcze jako \"idealistka\" pewnie zgodziłabym się na wszelkie jakieś jego pomylone katolickie pomysły. Już wcześniej miałam słabą psychikę - a ta niepewność i wielkie pragnienie spowodowały, że całkowicie się spaliłam. Nie zaliczyłam roku. W zasadzie bardzo się stoczyłam. Z kogoś, kto studiował 2 kierunki studiów stałam się kimś, kto co rok jest o włos od wywalenia z tego jednego. To człowiek starszy o około 30 lat. Niestety zazwyczaj zakochuję się w facetach z tej grupy wiekowej. 15 lat starszy - też ok. To, co chciałam powiedzieć: nie dawajcie nadziei, jeśli wiecie, że nie kochacie. A jeśli kochacie - to powinniście być na tyle odważni i załatwić taką sprawę face to face. W cztery oczy. I nie przeciągajcie tego. Wasze jakieś domniemane poświęcanie się dla idei - może być po prostu poświęcaniem innego człowieka, (którego niby kochacie). To nie jest trudne. Poza tym - jeśli ta osoba ma klasę - to nikt się o waszej rozmowie nie dowie, z kolei w przeciwnym wypadku - prawdopodobnie w plotkę nie uwierzy.

ty stary pedofiluuuuuuuuuuuu nie psuj zycia dziewczynie :/ najgorsze sa takie napalone czuby z uczelni :/

Drogi Tom 14, zastanawiam się właśnie, jak potoczyła się dalej Twoja historia... Widzisz mam podobny "kłopot", tyle, że z drugiej strony. Zakochałam się w swoim wykładowcy... To dla mnie bardzo trudne i niezwykle istotne zarazem. On jest bardzo inteligentnym, elokwentnym mężczyzną (ma ok 33-35 lat), do tego przesympatycznym i otwartym człowiekiem... Mogłabym opowaidać o nim godzinami, ale to przecież nie o to chodzi... Ja jestem jego studentką od roku, mam 24 lata i ... zwyczajnie się w nim zakochałam. Rozmawialiśmy kilka razy na tematy związane ściśle z "nauką" i to wszystko... Wiem, że on darzy mnie sympatią, bo kilka razy między wierszami to wyraził, ale to pewnie nie wiele... Mam jego num tel, ale to jak kilka innych studentów, którzy piszą u niego pracę mgr, (więc to nic takiego) i... i nie wiem co dalej robić... Przecież infantylym byłoby, zwyczajnie o tym powiedzieć... Pomocy!!!

dopisuję odn. mojego wcześniejszego postu - okazuje się, że facet, profesor o którym pisałam podrywa inne studentki na maślane oczy, westchnienia i te same teksty aluzje. To żałosne. Podobno miał 4 żony, zbałamucił trochę studentek nie tylko w tym mieście i ma kochanki. Jest zwyczajnym bubkiem, dupkiem itp. Śmieszne - faktycznie musiałam być wtedy głupią gęsią, że się nie zorientowałam.

Tom utwierdziłeś mnie w przekonaniu ze miłość między studentką a wykładowcą może byc prawdziwa i przeznaczona:) trzeba poprostu działać i poczekać na efekty...widzisz ja też jestem studentką, mam 21 lat i zakochałam się w 32 letnim wykładowcy, róznica wieku nie przeszkadza mi i nie stanowi zadnej przeszkody, wiem ze jest samotny ale mój problem polega na tym ze ja na pewno do niego pierwsza nie podejdę i nie zaproponuję Mu kawy...:(

podoba mi sie kolega z pracy- ma ok. 30 lat, jest zajęty i po prostu mnie lubi. Poza tym jestem zbyt dziecinna jak na związek:(

Chyba nie wierzycie, że ten topik to relacje rzeczywiste? :O Jeśli w ogóle to facet ... to na pewno nie wykładowca ... język jakim operuje jest ubogi .. a emocje godne nastolatka ... :O Ktoś miał zbyt dużo wolnego czasu ... :O

...do 24 latki... Ja też byłam zakochana w koledze z pracy, głównym powodem był jego ładny wygląd i dość spokojny charakter,przypieczętował to brak obrączki na jego palcu...czar prysł kiedy dowiedziałamsie że jest żonaty a nawet dzieciaty

Co u Ciebie i Twojej wybranki słychać? :-)

pewnie wszystko sie rozpadło i pan tom siedzi i płacze

Ja mam 32, Ona 21. Uczyłem Ją, egzaminowałem. Weszła do głowy jak ostrze strzały i wyciągnąć Jej nie mogę. Trudna sprawa...

A czym Cię urzekła? Ładna? Mądra? Uśmiechnięta? Inna niż wszystkie?

ładna, skromna, uśmiechnięta - trafia w mój gust.

a jakie dawałeś jej sygnały? jak zachowywałeś się w stosunku do niej? jak wyglądały te niewerbalny znaki- spojrzenia, gesty? czy ona sama coś prowokowała? jak na to reagowałeś lub ewentualnie jakbyś zareaagował, wiedzac, że jeszcze tyle lat studiów przed nią?

To się czuje a słowa tego nie są w stanie opowiedzieć. Co by było gdyby? Hmmm, nie zwracałbym uwagi na środowisko, co pozwoliłoby na przyzwyczajenie się innych studentów do związku. Gdy jest miłość i dwoje ludzi to reszta nie istnieje. http://www.youtube.com/watch?v=8e_gz-q15as

tak, tak się zawsze mówi, że to się czuje, że to po prostu się wie. Ale poczytaj sobie wypowiedzi innych- gdy nie padają żadne deklaracje WYMYŚLIŁAŚ to sobie!!! Dlatego pytam co takiego, bez słów, robi wykładowca, że studentka wie...