pomówmy o uczuciach, marzeniach. Tutaj.

Siedze przed kompem, słucham Cranberries i się rozpływam. nie wiem co zrobić ze swoim życiem. czuję, ze przecieka mi przez palce. mam 20 lat, studiuję, jestem samotna. Jednoczsnie chcę poznawać ludzi, być bardziej pewna siebie, nie spędzac sobotnich wieczorów samotnie. Uciekam w sen i pustkę, samotność. samotność, która niczego nie wymaga. Czuję jakbym sie topiła..czy ktoś z was też tak ma? Tęsknię za prawdziwą miłością, ciepłem, czułością. Moze zechcecie podzielić się swoimi uczuciami? Moze Wy kochacie, a moze też jesteście samotni? Zapraszam do dyskusji. Dziś jest mi smutno, zimno i samotnie jak nigdy..

Ja też tak mam,dużo ludzi tak ma

Ludzie powiedzcie mi...czemu wy się wcześniej nad tym wszystkim nie zastanawiacie ?? tylko wtedy kiedy już trzeba by było wybrać studia...??hmmm...o takich rzeczach powinno się decydować wcześniej ...bo im wcześniej się zdecydujesz na jakiś tor życia tym łatwiej będzie ci się do niego przygotować itd.ja chce za parę lat zamieszkać w Hiszpanii a potem Włoszech ...:) ja to planuje swoje życie z wyprzedzeniem na 20 lat:D już ho ho temu wiedziałam co będę chciała studiować gdzie mieszkać itd.

jesteś wa takim stanie bo sobie na to pozwalasz...:) wszystko zależy od chęci,woli i siły psychicznej :P

cii- gorzej jak życie śmieje się z twoich planów....

z facetem ,ktorego kocham, ale wbrew pozorom tez czuje sie samotna. Nie mamy mozliwosci mieszkac razem, mieszkamy jescze z rodzicami, wiec wiekszosc czasu spedzam teksniac za nim :(

a tam życie...trzeba walczyć o swoje to się wszystko uda :P

trzeba, ale kiedy systematycznie wszystko wali ci się na głowę.... człowiek miewa chwile słabości....

ja tęsknię za stabilizacją.... dziś jestem na rozdrożu.... coś co tworzyłam przez 5 lat.... muszę ztego zrezygnować, bo nie jest takie miało być w założeniu.... wszystko poszło w złym kierunku....

to trzeba się starać żeby jak najmożliwiej tę \"chwilę\" ukrócić :P

czemu skrócić..... czasm trzeba nabrać dystansu i naładować baterie.... wiesz, myslę, że nie zawsze najlepsze jest uparte dążenie do tego co się zaplanowało wiele lat temu..... czasem warto coś zmienić....

no tak warto...ale dążąc do celu można go osiągnąć a siedząc i nie robiąc nic jedynie o tym celu pomarzyć :P

z drugiej strony, dążąc ślepo do celu, można stracić więcej, niż ten cel był wart....

ale ja nie mówię że ślepo czy po trupach dążyć do tego celu...:) dążyć konsekwentnie ale i rozsądnie :P

wszystko na pozor ladne piekne drogie.. a wsercu pustka przyszla chwila zalamania-siedze i rycze jak dziecko a maz hm. maz nie wyciagnal reki tylko poszedl spac dlaczego w takich trodnych chwilach zostajemy sami i pojawia sie ten bol zawsze ten sam przeszywa mi cala klatke piersiowa tak jak by piorun czy wy tez tak czasem macie?zna ktos ten bol???

to dobrze :D myślę, jednak, że autorce nie chodzi o zadaniowe myślenie.... cel to jedno, uczucia to drugie....

to było do cii oczywiście

a ja to mam porazke> chyba tak to jest, że każdy musi zmierzyć się sam ze sobą niezależnie od tego ilu ludzi byłoby wokół niego.... w najtrudniejszych momentach i tak człowiek zostaje sam...

jeszcze pare lat temu wydawalo mi sie ze ten czlowiek jest moja 2 polowa ze mysli i chce tego co ja a teraz no wlasnie wydawalo mi sie i to bardzo boli Jestem sama!!!!!!!!!!!To straszne

to smutne... ....może spróbujecie odnaleźć się na nowo....