Znów mam atak poniki i nie potrafie sobie pomóc!!!

stracilam kontakt z kolezankami z lo wtedy moglam zadzwonic i wygadac sie teraz nic nikomu nie moge powiedziec bo w tej grupie w ktorej jestem na studiach mam takie osoby ktore wykorzystalyby moja slabosc wyscig szczurow oni wyrwaliby np punkty za odpowiedz z gardla jakby mogli nikt w niczym nie pomoze zaslania kartke jak ktos o cos pyta i udaje ze nie wie potrafia wykonczyc czlowieka psychicznie przed kolokwium tak nakrecaja i chwala sie ile to oni umieja sa dwie osoby inne ale sa strasznie zdolne i glupio mi z nimi gadac o takich sprawach bo sie wstydze czuje ze zachwile zwymiotuje :(

medycyna to tragedia..czemu poszlas na tak ciezkie studia?:(słoneczko przeciez sie wykonczysz . lepiej byc zdrowym niz tak sie meczycz na studiach..

kopchana teraz panikujesz a czy ty wiesz czy nie zesłabniesz jak bedziecie kroili umrzyka i sekcje robili bo na kazdym kierunku medycyny to jest nawet na stomatoligi niestety bo ja tak mialam. wyjmują umrzyka i trzeba kroić ..po co sie pchalas na te studia..??

mam niecale 20 lat jestem calkowicie uzalezniona finansowo od rodzicow kupili mi jednopokojowe mieszkanie i nie mam mozliwosci zeby w nim jeszcze ktos zamieszkal a skad ja wezme pieniadze i czas na tego psychologa??? rodzice nie zaplaca bo nie chca zebym chodzila do terapeuty

Ambicja, skąd ja to znam :O Opuść poprzeczkę, bo się \"zajeździsz\".

rób coś ze sobą i to szybko. Moja koleżanka tak miała i popadła w taką depreche że już od roku leci na psychotropach. i to właśnie dzieki rodzicom, ktorzy kazali się uczyć uczyć uczyć.Teraz mowi że przegrała zycie i chciałaby cofnąć czas.Bedąc na medycynie musisz zdawać sobie sprawę z konsekwencji swojego stanu. Sama nie dasz rady - szukaj psychologa lub psychiatry i ratuj się!!!Forum co nie pomoże - wiecznie tu nie będziesz siedzieć. Jesteś młoda - szkoda zycia i zdrowia - już jutro wal do specjalisty!!!

to ich postrasz-starych ,że rzucisz studia i pujdziesz do pracy jak nie zapłacą za twojego terapeutę, myśle że musisz tak zrobić bo inaczej się wykończysz

juz kroli i nie zaslablam sama sobie wybralam te studia o bylo moje marzenie ostatnio mama powiedziala mi ze cieszy sie strasznie ze poszlam na AM i chcialaby zebym skonczyla te studia ale ja chce byc lekarzem tylko juz nie daje rady przed pierwszym kolokwium ponikowalam na 1 dzien przed przed 2. kolem na 4 dni przed a teraz na 3 tygodnie przed a niedlugo bedzie kolokwium za kolokwium i co ja wtedy zrobie??? nie zrezygnuje z medycyny bo chce ja skonczyc

TO ZAPROS KOGOS DO MIESZKANIA Z TOBA - WYNAJMIJ JEDEN POKOJ RODZICOM POWIEDZ ZE TO PRZYJACIOLKA. NIE MOGA CI ZABRONIC. A JAK NIE TO NIECH SOBIE WSADZA TO MIESZKANIE W TYLEK. POJDZIESZ DO PRACY I NA STUDIA ZAOCZNE - NAWET JESLI MIALABYS JE ZMIENIC. W KONCU TO TWOJE ZYCIE NIE ICH. USAMODZIELNIJ SIE. NIE MA NIC GORSZEGO NIZ BYC ZALEZNYM OD RODZICóW

powiedzieli idz do pracy jak masz dosc studiow albo idz na cos lzejszego i badz bezrobotna ja nie chce rzucac studiow tylko chce byc spokojna i miec komfort psychiczny do nauki

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=2554135&start=20430 moze pomoze....

ej sory sama nie wiesz czego chcesz.... albo rybki albo akwarium. musisz byc twarda albo nic z tego nie bedzie!

mam tylko jeden pokoj dla mnie zadzwonilabym do kogos i sie wyzalila ale mama powiedziala mi wczoraj ze ma juz dosc tych moich histerii i ze nie chce zebym ja tak meczyla i ze inni na am na pewno sie tak nie zachowuja i nie psuja rodzicom zdrowia tak jak ja jej a jak powiedzialam ze sie zle czuje w mieszkoaniu nowym to powiedziala ze zalatwila mi najlepsze warunki jakie mogla (ona miala gorsze i skonczyla ciezkie studia) a mi sie nawet wlasne mieszkanie nie podoba ja powiedzialam ze nie czuje sie tam jak w domu i to zle ze sama mieszkam to powiedziala zebym zaczela sie czuc jak w domu bbo to jest moj dom

Dziewczyno, wykonczysz sie. Poszukaj jakiegos specjalisty, nie wytrzymasz tak dluzej.

A potem Cię zjadą jak zawalisz....skąd ja to znam. Mi matkazalatwila najmniej ambitne studia jakie mozna bylo, zebym na jakies poszla (zreszta za pierwszym razem sie nie dostalam, bo w domu byly cyrki, matka wyzebrala u dziekana, teraz mi wypomina, ze gdyby nie ona...etc) Współczuję Ci, bo wiem co to jest jak starym ciagle cos nie tak a czlowiek nie ma prawa do slabosci.

A W JAKIM MIESCIE JMIESZKASZ KOCHANIE??TO ZNACZY W JAKIM SIE UCZYSZ ?

W wawie

potem zaczelam drugie za swoje pieniadze, w tym czasie zopstalam pobita na uczelni przez dziewcyznę z roku (eliminacja konkurencji), zawalilam ten drugi kierunek i o malo co zawalilam studia, ale umialam zakombinowac. Tylko ja bylam tak wytresowana, ze dopiero jak nie moglam wstac z lozka wszytsko zawalilam a Ty niestety nie masz kontaktu z ludzmi to masz napady paniki.

W Warszawie masz dostęp do dobrych terapeutów, skorzystaj z tego. Ja po pierwszym roku studiów poszłam się leczyć i wzięłam dziekankę, po terapii przeniosłam się na zaoczne i to była najlepsza decyzja w moim życiu :)

jestes?

Polemizujac z mamą nic nie wskorasz. Ty chcesz od mamy konkretnego zachowania, a ona tego nie robi, nie licz na to, ze ją zmienisz, a wobec tego zastanów sie nad tym co moze pomoc Tobie innego. Skup sie na sobie, ja nie wierze, ze problemem do wwspolnego zamieszkania z kims jest maly metraz, tylko to, jak na to zareaguje mama, prawda ? Uzaleznienie jak Ty to nazywasz finansowe, tak naprawde ma podloze raczej w tym psychicznym uzaleznieniu. Po tym co przeczytalam widze, ze nie masz sily sie z tego sama wyrwac, ale w sumie pociesze Cie, ze malo kto sam sobie z tym radzi, a Ci ktorzy przez to przechodza, to sa po terapiach. Jesli nie masz pieniedzy na terapeute idz do przychodni i umow sie na poczatek chociaz na bezplatna wizyte. Chociaz z drugiej strony sa terapeuci i terapeuci, terapia jest tak specyficzna, ze trzeba trafic na kogos naprawde dobrego czego Ci zycze. A nie wchodzi w gre jakas praca dodatkowa zeby zarobic na tego psychologa ?

na medycynie??? nie mam czasu nawet do lazienki wyjsc

nie przesadzasz za bardzo z ta medycena, moj przyjaciel konczyl medycyne w bialymstoku i opowiadal, ze 1 i 2 rok to faktycznie troche jest nauki, ale kolejne to juz luzik. Nie tylko na medycynie jest zapieprz, a ludzie jakos zyja. Nie zaprzeczaj wszystkim propozycja, ktore chociazby tutaj padly, nad ktora sie chociaz zastanow, bo bez tego zostaniesz w tym samym miejscu. Ja wiem ze jest Ci ciezko, no ale zeby cokolwiek zmienic, to musisz wlozyc w to jakies swoje zaangazowanie i trud. Ja Ci powiem, ze ja jak chodzilam [ba jezdzilam] na terpie, ktora konczyla sie o 21, to dojezdzalam do domu, gora 10 min mialam na prezepakowanie rzeczy i do pracy na piechote 4 km na nocny dyzur i roznie bylo, a do tego jeszcze studiowalam zaocznie, chodzilam jak nieprzytomna, bo nerwica pozbawila mnie snu. Nie mialam nawet takiego konfortu zeby sie w nocy wyspac, bo najczesciej szlam do pracy po nieprzespanej kompletnie nocy, no ale co musialam jakos funkcjonowac i Ty tez potrafisz tylko musisz sama siebie przekonac.

już się uspokoiłam

a dziś jestem (nie zapeszając) spokojna... nie denerwuję się biorę tabletki uspokajaące homeopatyczne i ziolowe i troche mi sie spac chce ale jest dobrze nie mam paniki :D

też pękłem. macie tu jakiś klub? :o