swiat nie jest wart moje zycia. ja nie jestem warta zycia.

przezywam ciagle stany depsresyjne... nie potrafie juz sobie ze soba poradzic

nie bede juz szczesliwa ?... blagam o pomoc

mam w dupie podszywaczy

:(:(:( SUPERRRRR

21:56

jestes!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!warta !!!!!! wierz mi miałam depresje i wyszłam z tego

Sama wyszlas?

:| mam w dupie podszywaczy powtarzam!

uważaj, bo ludzie Ci dokopią, jak widza, ze jesteś słaba ...wiem, co czujesz. Nie mam pracy i powiem ci, ze dla mnieparadoksalnie szukanie pracy nie jest tak ciężkie bo napotkani ludzie co prawda często chcą mnie splawić, alei tak jest to dla mnie latwiejsze do znoszenia niż obojętność znajomych albo niektórych czlownków rodziny.

co sie dzieje napisz

dokladnie. ludzie nie lubia slabych... wielokrotnie tego doswiadczylam.. uciekaja od smuytnych i zgaszonych ... to jest kurewsko niesprawiedliwie.. mimo 19 lat nie umiem ze soba zyć.. nienawidze sie, nie umiem rozmawiac z ludzmi, wszytskiego czego sie nie dotkne spierdole.. stany depresyjne trwaja u mnie od 1 tyg do dwoch miesiecy.. totalnej apatii.. jakos sie potem zbieram usmiecham wierze w siebie w to co sie dzieje, na krotko ..

:(:(:(

słuchaj, mam od Ciebie więcej lat i spieprzone zycie przez wymagania rodziców. mogę Ci poradzić tyle, żebyś nie pokazywał po sobie jak Ci ciężko. Gdybym ja myślała o przeszlości nie chciałabym żyć. Dlatego staram się nie myśleć.

nie ma was:(?

to co mam sie smiac? jak mi zle? udawac? czy czekac lepszego jutra?

Noże nie bedę miec nigdy rodziny, faceta, ale nie pozwolę sobie, żeby mnie poniewierano tak jak to bylo do tej pory. Nie jestem osobą, która umie i chce się pokazać a mam się czym pochwalić, ale nie mówię o sobie wszytskiego, bo w ten sposob szybciej poznaję intencje ludzi i dowiaduję się jacy ludzie mnie otaczają.

Masz chyba jakieś zajęcie? Pracę? Szkołe? Ja w wieku 19lat mialam szkole i pracę (co prawda kiepską i nadal jestem zalezna od rodziny), ale nie mailam czasu myśleć o sensie zycia. Mówię Ci, nie pokazuj po sobie jeśli cierpisz, chyba, ze masz kogoś zaufanego.

mam mature za 4 miesiace... jestem bdb uczennica.. a nawet sie zabrac do niej nie moge.... nie chce wiedziec jak sobie radzic z cierpieniem, komu je okazac, przed kim zataic chce wiedziec jak z niego wyjsc.. jakies wyimaginowane chore jazdy ..

bez terapii nie ruszysz...skoro masz taki dom, ze cierpisz to szukaj pomocy u psychologa. Ja pisze o przypadkowych osobach, przed którymi nie powinno się pokazywać dołka - poszukaj pomocy psychologa, mi ona pomogła.

skoro masz taki dom ze cierpisz ?... nie jest idealny moj dom, ale jest MOIM DOMEM jest dobrym.. nie chce terapii, psycholog jest po to zeby powtorzyl Ci to co sama mu przekazesz, tylko sama od siebie tego nie chcesz uslyszec, sama chce isc na psycholgoie moze sobie pomoge.. boze chcialabym byc szczesliwą

człowiek musi miec znajomych, przyjaciół, odskocznię od pracy i nauki. w Twoim wieku to jeszcze przydałoby się zacząć wchodzić w związek z facetem. a poza tym ból istnienia odczuwa każda jednostka ludzka, i to co jakiś czas, więc wiesz - jesteś myślę normalna ...:P

Nie mów tak, jesteś bardzo dużo wartą osobą, każdy jest dużo warty.

kocham ludzi i swiat... i mam ich ciagle za malo.. czuje sie ze nie mam nikogo.. facet? nie ma .. i sie nie zanosi... coś za bardzo ten bol odczuwam, czasem ucinam te moje rozmyslania bo do niczego dorbego nie prowadza... , a tlumaczenie ze jestem duzo warta bo kazdy jest warty to wiesz.. moim zdaniem nie kazdy, trzeba sobie na to pracowac, dazyc do tego... za duzo we mnie idealow.. do ktorych nie moge dojsc..:(

w sumei to powiem Ci, ze jeśli nikt Cię nie cwiczy jak psa, jestes zdrowa, masz z czego żyć i umiesz cokolwiek na czym mozesz zarobić to nie jest tak najgorzej.

tez tak mam.Mam juz dosc tego tlamszenia tego w sobie.Mam ddac pierwszy rozdzial pracy magisterskiej ajeszcze nic nie mam.Po prostu ie moge sie zabrac do niczego:(To jest straszne

jaki lek?

wiesz.. czasem to wszytsko o czym mowisz sie ma.. i powinno sie to wykrozystac i ulozyc.. ale czasem brakuje tez jednego malego peiriwastka, ktory rujnuje wszytsko i krozystanie z tego co sie ma, badz to co sie ma, wydaje sie nieistotne.. nie mowie ze jestem w bezndziejnej sytuacji,... mam wiele i dziekuje za to bogu.. ale czego brakuje by to wszytsko dzialalo jak trzeba

kto pyta i kogo?

pytanie do ---- i ja tez, pisze ze wyszła z depresji, jaki e leki brałaś?

ja mam prostą radę - spaść na samo dno, i wtedy zmieni Ci się perspektywa. Ja miałam tak, ze za kazde niepowodzenie bylam w domu opier...jak pies, gdy się sprzeciwilam matka potraifla znienaxka uderzyć w twarz, potem zostalam pobita na uczelni...duzo by opowiadać. Trafiałam na łajdaków. A potem po kilku zalamaniach stwierdzilam, ze mam tylko siebie. W domu na szczescie dostanę talerz zupy, choc czuje się jak nieudacznik to wiem, ze nie pozwolę sobie więcej sie załamać. i Tobie tez tego zyczę.