nie potrafię z mężem rozmawiać o uczuciach

już nawet nie ważne są słowa "kocham" chociaż tych praktyczie od kilku lat nie ma ale jak to niektórzy pomyślą są czyny wzamian za słowa chodzi o kłótnie, teraz też jesteśmy skłóceni, jeśli chcę z nim poważnie porozmawiać unika tego jak ognia, każde z nas jest dumne i wyczekuje pierwszego kroku od drugiej strony, nie wiem jak to przełamać, chciałabym podejść przytulić po prostu stworzyć przyjazną atmosferę ale jak widzę jego naburmuszonego odechciewa mi się, boję się że on tego nie chce nie wiem jak doprowadzic do zgody , mimo że uważam że całkowita wina leży po jego stronie /o przyczynach nie będę tu rozpisywać/ on nie zdaje sobie sprawy że pewne rzeczy mnie bolą i muszę je odreagować a u mnie są to ciche dni, pozniej on chodzi wkurzony bo niby nie rozumie o co ja się obrażam, jak chce porozmawiać wychodzi unikając tego, błędne koło ale kilka dni w takiej atmosferze mnie wykańcza , jak je przerwać

Nie mozna dobrze przetrwac cichych dni. Ciche dni nie sa dobre i wykanczaja. Coz, w pewnym momencie nalezalo by sie zastanowic nad poswieceniem dla milosci, zwiazku. Schowac swoja dume i ciagle wychodzic z inicjatywa. Przez pewien czas, kilka miesiecy. Duma niestety przeszkadza. Potem zobaczyc co z tego wyniknia. Albo inaczej, skoro nie umiecie ze soba rozmawiac iddcie do poradni malzenskiej. Pewnie wasze problemy sa prozaiczne, czyli takie typowe ktore mozna przedyskutowac ze specjalista. Niezalezne zdanie pomoze.

\"chciałabym podejść przytulić po prostu stworzyć przyjazną atmosferę\" Po prostu zrób to, przełam się i zrób to. :)

ale to takie trudne przejść do porządku dziennego, czyli co on robi co chce , ja nie mam prawa niczego powiedzieć udawać że w porządku nie potrafię tak, pewne rzeczy bolą, to prawda że nie są to jakieś tam ciężkie kategorie typu zdrady ale i tak boli zastanawiałam się czy nie napisć emaila może wtedy przeczyta może wtedy coś dotrze, albo się pośmieję nie wiem, sytuacja nie jest przyjemna

ogólnie cieżko jest