moje przemyślenia

Witam. Chciałam pokrótce przedstawić moja sytuacje. Mam 25 lat. Od kilku miesięcy jestem z chłopakiem 4 lata od siebie młodszym. Jest cudownie jednym zdaniem. Jednak niepokoją mnie pewne rzeczy. A mianowicie jedna. Nie mogę powiedzieć, aby był niedojrzały, o wiele przewyższa swoich rówieśników intelektem, pracowitością itd. Ale w mojej psychice cały czas siedzi to, czy ja sobie czasami nie marnuje czasu. Mam już swoje lata, chciałabym założyć rodzinę, mieć dzieci, itd. I będąc z nim wiem ze to tak szybko się nie stanie, bo długo jeszcze nie dorośnie do tego. Przeraża mnie myśl ze będziemy z sobą np. jeszcze 2 lata a potem się rozstaniemy, bo będzie inna. A ja zostanę na tzw. lodzie. Lata już nie będą te i zmniejsza się szanse poznania mężczyzny. Może cos w życiu przez to ze z nim jestem mnie ominie? Niby wiek nie gra roli a jednak to mi latka uciekają, nie jemu. Nie wiem czy jest większy sens w tym, co pisze ale chyba oczekuje rozwiania moich wątpliwości.

jestescie ze soba dopiero kilka miesięcy ... poczekaj jeszcze troszkę i za jakis czas porozmawiaj z nim - o przyszlosci, o tym, czego on oczekuje, czego oczekujesz ty.

Właśnie tego się boje. Ze go wystraszę, ze za dużo oczekuje. Pamiętam, jaka ja byłam w jego wieku. Nie chciałam się wiązać na cale zycie. A jeśli nawet ja porozmawiam a on mi powie ze tak, jestem ta jedyna i chce ze mną być czy to nie zmieni faktu ze i tak możemy się rozstać. Zastanawiam się czy nie lepiej by było być z kimś w swoim wieku. Mimo ze jest mi bardzo dobrze, zawsze mogę na niego liczyć, nie ma pomiędzy nami sporów, taka miłość pełna przyjaźni a jednak czegoś się boje…

\"Lata już nie te ...\" - typowo prowincjonalno-wiejski sposob myslenia.... 25 Lat -sama radosc, młodość, swiat przed Tobą.Znam kilka dziewczyn w Twoim wieku.Pracują ,mają hobby, uprawiaja sport ,w wekendy imprezują po prostu CIESZĄ SIĘ ŻYCIEM :) mimo ze niektore z nich sa same. Wiesz ja oddałbym wszystko aby znow miec teraz 25 lat !!!

up

Nikt nie potrafi rozwiać moich wątpliwości? :(

moja sytuacja jest całkiem inna, ale na pocatku zwiazku miałam jedna mysl: CZY MNIE TERAZ COS NIE OMIJA? daleko te mysli jednak odeszły bo pokochałam go cała soba, bedzie dobrze :) . :*

Czyli jednak nic nie ominęło? :) Tak miało po prostu być? :)

Przecież jak zaczniesz sie spotykać ze starszym, albo rówieśnikiem to tez nie masz gwarancji, że weźmie z tobą ślub... Mój brat ma żone 4 lata starszą i sa bardzo udanym małżeństwem.

Uff… już mi lepiej :) dziekuje