Depresja poporodowa może być spowodowana ciężkim porodem?

Boję się bólu porodowego i wiem, że będzie on silny, ale panicznie boję się tego, że po bardzo ciężkim porodzie, wielkim bólu, nie będę nawet chciała spojrzeć na dziecko, bo podświadomie będę miała do niego żal, że przez niego tak cierpiałam. Moje obawy są słuszne? Jest tutaj mama, która w ciąży czuła się znakomicie, z utęsknieniem czekała na dzidziusia, a zaskoczona siłą bólu porodowego doznała szoku?

Jest :) ja bardzo chciałam dziecka, czekałam na nie, całą ciążę czułam się wspaniale, ale poród miałam straszny :( po 17 godzinach męczarni zrobili mi cc. Po wszystkim czułam przede wszystkim ulgę, że to się skończyło, na dziecko patrzyłam obojętnie, chociaż bardzo się o nie martwiłam i pilnowałam by nic mu się nie stało. Miłość do dziecka przychodziła z czasem, praktycznie dzień po dniu, stopniowo. A poród był taką traumą, że przez kilka miesięcy budziłam się w nocy z krzykiem :( przed depresją uratował mnie tylko mąż. Ale przecież nie każdy poród jest taki. Wiele kobiet wspomina go dobrze. Więc głowa do góry!!!!

W większości przypadków kobiety zapominają o bólu. Ja byłam zmęczona, ciągle myślałam o tym jaka to ulga, że wreszcie mnie nie boli, zasnęłam, przespałam 2 h i po przebudzeniu o bólu już nie pamiętałam.