Jest Hindusem. Mieszka w UK...

Witajcie, jestem tu z powodu zdaje sie czysto egoistycznego. Potrzebuje gdzies wylac swoje uczucia. Nie oczekuje wielu odpowiedzi, moze ktoras z Was przezyla cos podobnego, moze milo bedziepo prostu podzielic sie doswiadczeniem. Otóż przebywajac latem w UK poznałam Hindusa..Na poczatku traktowałam te znajomosc jako przygode, oczywiscie w ramach rozsadku..Zaciekawienie przystojnym facetem, mowiacym dobrze po ang, pracowitym, miłym..Trwalo to bardzo krótko. Szybko zauwazylam ze Mu na mnie zalezy. Nie jestem nawina, nie myslcie ze dałam sie nabrac na pare bajerów, piękną aparycje oraz ujmujacy spiew faceta ze Wschodu..Zabiegał o moje wzgledy długo uparcie konsekwentnie, tak jak kazda kobieta sobie tego życzy, marzy...niekiedy powaznie, innym razem "szczenieco" :) wrzucajac mi np w pracy cukierki na taśme :) chlopak obdarowal mnie wielkim oddaniem i zainteresowaniem, nie wstydzil sie do tego przyznac przed swoimi rodakami, moimi rowniez. Kazdego dnia w pracy wypatrywal mojej osoby..Rezczy materialne oczywiscie roli duzej nie odegraly w tej znajomosci, nie ukrywam jednak ze pare drobiazgów od Niego otrzymałam..w sposob romantyczny, z gustem i to cos... w jego oczach...jego oczy wpatrzone we mnie...postawny był..a ten wzrok wówczas wyrazał jakas niemoc..nie wiem jak to okreslic..przemawiala przez nie chyba jego swiadomosc ze i tak bedziemy musieli sie rozstac, choc prosil mnie bym wyjazd odlozyla w czasie..zawsze jednak zyczyl mi spelnienia sie w Polsce na studiach ...Nie moge zapomniec tego jak spiewał ...tego jak patrzył...zakochałam sie w Indiach. Bedac tu w Polsce czytam wszystko co popadnie na owy temat, slucham muzyczki, ogladam filmy, poznaję tę kulture na tyle na ile sie da. Ale tkwi we mnie jakies zal... moze ktoras z Was moglaby podzielic sie ze mna podobnymi doswiadczeniami.. chetnie poslucham...i... naprawde nie zwariowałam, to co napisałam jest obiektywna prawda, to nie tak ze cos mi sie ubzduralo..