jak mu wytłumaczyć ze kocham ale odchodzę?

prosze o pomoc..

albo kochasz ,albo odchodzisz

i kocham i odchodze

chyba ze po jakiejs tragedii:P

czy to sprzeczne???

pewnie cos przeskrobal tak?

tak... kocham go nadal ale nie wyobrazam sobie wspolnego zycia z nim..

jak możesz zrobić dla kogoś wszystko to możesz go pokochać.

brzmi dosyć romantycznie

kurcze malo powiedziane... takie szczegoly z zycia..uswiadomily mi ze to nie jest mezczyzna dla mnie

jak sie kocha to wiele mozna wybaczyc..:)

ale ja go kocham... wlasnie sie zastanawiam czy to jest mozliwe? czy jest to mozliwe ze kochajac odchodze???

moim zdaniem chyba nie,bo jak sie kocha to nie mozna sobie zycia bez tej drugiej osoby wyobrazic..

czarna ja wiem o tym...ale ukladac sobie z kims zycie..?? kto nie pozwala nawet oddychac??? jak to jest??

O jezu - normalnie kocahm cię za to................... a odchodzę, bo..................... i tyle

ze jestem w takiej samej sytuacji ja kochalam wiec zostala,ale teraz nie wiem czy bylo warto na pewno wszystkie piekne chwile warto bylo przezyc,ale czy sie meczyc w zwiazku tylko dlatego ze si kocha? piszcie bo sama jestem ciekawa

Możliwe...

hm no skoro jest zle to tak zle bylo od poczatku?czemu dopiero teraz to zauwazylas?

Co nabroił :P ?

O co tu chodzi? Nieporozumienie? Kłótnię? Zdradę? Kryzys?

znacie powiedzenie...\"zaglaskac kota na smierc?\" tak wlasnie sie czuje w tym zwiazku... czuje sie osaczona,kontrolowana ciagle...gdy jestem przy Nim wtedy jest wszystko dobrze,wtedy mnie kocha.. a gdy jestesmy osobno..zaczyna sie...

to moze po prostu z nim pogadaj o tym jak sie czujesz, moze on nie ma pojecia ze ty masz takie odczucia..po co od razu wszystko przekreslac?

mnie się takie coś nie widzi to tak , jakby komus mówic , ze "nie zasluguję na ciebie , znajdź sobie lepszego" moim zdaniem zrywac sie powinno twardo , żeby ktos nie robił sobie nadziei; więc nawet jesli go kochasz (co dla mnie jest niezrozumiałe , że sie kogos kocha , ale nie chce z nim byc) , topowiedz , ze nie chcesz z nim byc , że to koniec , bez mazgajenia , bez nadmiernych sentymentw; wtedy takiej osobie jest łatwiej się z tym pogodzić wiem , o czym mówię; mój byly poznał jakąś laske i postanowił ze mną zerwac; pewnie już wcześniej mu zbojetnialam , bo przecież nie rzuca sie ot tak kogoś , kto jest dla nas wazny - no ale próbowal delikatnie , blablabla , żeby niby mnie mniej bolało - ale jak sie nie wie , co jest grane , to boli jeszcze bardziej; w końcu powiedział twardo - zakochałem sie w niej , chce z nią być , a z tobą nie - i nie przyjeżdżaj do mnie , bo to nic nie da (mieszkalismy daleko od siebie); i ciesze się , że tak mi to przedstawił - momentalnie przeszła mi ochota na dalsze podchody i próby , powiedziałam sobie - trudno , skończyło sie , cierpiałam , tak , ale wiedziałam ,na czym stoje i łatwiej mi było przyjać to do wiadmości

wczesniej tego nie widzialam... bylismy praktycznie caly czas razem,nie moglam tego widziec...

Rozumiem , że chodzi o chorobliwą zazdrość.... ?

z tobą jest cos nie tak...albo kochasz i chcesz z nim byc albo go nie kochasz i idziesz sobie...albo wydaje ci się ze go kochasz...

ja mowilam mu to juz wiele razy... ze nie wyobrazam sobie zycia z nim...on nie jest w stanie mnie zrozumiec

ja tak mysle ze powinnam isc do psychologa... nie radze sobie sama ze swoimi uczuciami...

tak chorobliwa zazdrosc...czy zdecydowalybyscie sie na taki zwiazek z facetem???? majac swiadomosc tego co bedzie??? przeciez jakbym byla z nim w zwiazku..byloby gorzej jak teraz..