czekanie

jestem z chłopakiem ponad pięć lat no i nasz związek wisi w tej chiwli na włosku tak cienkim jak nigdy. Przeważnie wszystko było w pozrądku choc zdarzały sie - normalne - jakieś tam kłótnie itd. Zawsze razem rozwiązywaliśmy nasze problemy. Ale teraz - klapa. On zachowuje sie jakbym była jego własnościa, nie pozwala mi chodzić w niektórych ciuchach - i nie chodzi mi tu o żadne mini że dupe widać albo dekolt do pępka -bo uważa że zaraz mnie ktoś poderwie itd. To jakaś jego obsesja. Na nic moje tłumaczenia itd. Chciałby żebym non stop pisała do niego sms puszczała strzałki ale przeciez to jest czasem niemożliwe a on sie zachowuje jak dziecko z gimnazjum. Mnóstwo jest tych jego pretensji do mnie. Najgorsze jednak jest to że on nie widzi w sobie winy. Uważa że w ten sposób walczy o to by mnie nie stracić. Ale nawet nie daje mu powodu żeby mógłby wogóle myśleć że może sie tak stać. No a jak on sie tak ciągle czepia to ja już nie mam cierpliwości i wrzeszcze na niego strasznie no i to już jest szczyt wszystkiego. Przepraszam że to takie długie, nie wiem czy wogóle ktoś to przeczyta ale aż mi troszke chociaż lepiej jak sie wyżyłam na tej klawiaturze. Nie wiem jak do niego dotrzec, co zrobić żeby on zrozumiał że robi źle. Kocham go a on mnie a i tak wszystko sie wali na łeb na szyje...

Całe nasze życie jest czekaniem. Moje przynajmniej jest... :O

ja teraz czekam aż sie odezwie; po strasznej kłotni napisałam mu: jak zmądrzejesz to sie odezwij, będe czekać; no i czekam ale jestem zdołowana

aż się do mnie chłopak odezwie :( :( :( nie znosze tak czekac...

..mam ten sam problem..ale bardzo kocham swojego faceta..wiesz chyba nawet go niezmienisz nawet niepróbuj..ten typ tak ma..napewno sie z nim pogodzisz!!!!!!!! zycze Ci powodzenia

ale ja już mam dość takiego traktowania i już nawet nie chodzi o ciuchy, my sie już nhie umiemy dogadać, on zamiast mi powiedzieć np że jest mu przykro to ma do mnie pretensje ciągle na mnie naskakuje a ja na niego rycze jak nienormalna i to z kolei doprowadza jego do szału; wiem że nie powinnam ale nia mam już cierpliwości nie jestem jego własnością, a on wymyśla sztuczne problemy i to takie które nawet by mi nie przeszły przez myśl; chce być z nim ale nie chce żeby sie tak dalej zachowywał, a on tego nie rozumie do cholery

to jest typ czlowieka,ktory szuka potwierdzenia na kazdym kroku,potrzebuje ciaglego zainteresowania,musi wiedzie i byc przekonywany ze tobie na nim zalezy,to dosc zaborcze i duszace dla drugiej strony ale byc moze juz tak zostanie i on sie nie zmieni,albo to zakceptujesz albo sie rozleci wasz zwiazek,ale pogadaj z nim szczerze,rozmow to podstawa,ywyjasnij mu swoje stanowisko,on ie ch ci wyjasni swoje i wtedy razem cos postanowcie.pozdrawiam