______________Boję się, ze będąc w małceństwie, wciąż będę sama_______________

Mój facet, przyszły mąż spędza 99% życia pracując. Nic nie wyolbrzymiam. Wychodzi z domu różnie- 6, 7, 8 rano. Wraca w nocy. I tak niemal codziennie. Boję sie, ze gdy będziemy małżeństwem, wciąż będę siedzieć sama. Że wszystko będzie na mojej głowie. Nie będziemy mieszkać w bloku, więc pracy w domu będzie sporo. Dom, ogród, napalenie w piecu. Wszystko będę robić ja. Boję sie, ze nie dam rady tak żyć. Że nie będe sobie radzić. Mam nadzieję, ze do tego czasu mój chłopak zmieni tryb życia, choć nie zanosi sie na to:(

postaw mu ultimatum...

moja siostra ma tak samo, powiem ci ze ma przerabane tez nie mieszkaja w bloku, maja dzieci, szwagra wiecznie nie ma ona sie wykancza :(

Ale nie chcę stawiac ultimatum, bo wiem, ze nie moze zrezygnować z pracy. Jak sie z tym pogodzić?

też idz do pracy i zatrudnij gosposie najlepiej z Ukrainy(tanio wychodzi).

to nie wiem czy warto sie tak dla kogos poswiecac...

Nie potrafię i nie chce z niego rezygnować.

Takie są czasy i wiele kobiet tak żyje. Jak ci nie odpowiada to sprzedajcie dom i wyprowadzcie sie do bloku.

daj mi na niego namiary - ja chetnie za niego wyjde za maz :D

Skoro kochasz, to nie pytaj, jak z tym żyć. Miłość zniesie wszystko. Ale warto się zastanowić, czy to prawdziwa miłość - nie tylko z Twojej strony. Jeśli on nie widzi, ze Ciebie rani brakiem czasu, to... Dziewczyno, zmykaj, zanim będzie za późno. Lepiej teraz pocierpieć, niż później się zamęczyć.

Facet znalazł sobie darmową służącą do domu... :(

moze ma taka prace poza tym czy to zle , ze zarabia? ty nie musisz chodzic do pracy mozesz sokojnie zajać sie dziecmi

Pierwsze jako takie mądre słowa Wredniaczki.

mój mąż wychodzi z domu o 7 rano, wraca o 21-22. można sie przyzwyczaić;) chociaż obiecał, ze jak urodzi sie dziecko, to wróci do godz.20 :) Dla mnie to nie jest dramat, bo mam tak odkad go poznałam. Nauczyłam się zajmować samą sobą. Ale widzę, ze mąż nie ma już takiego powera do pracy.. i tak podziwiam ze tyle wytrzymał - sam zadecyduje kiedy przestać.

Och, moja pierwsze słowa były "mama" i "tatia"... :)

Nie znalazł sobie służącej. Nie meiszkamy bez ślubu razem. Po drugie na pewno nie zrezygnuje z pracy, bo mam większe ambicje, niż całe życie przesiedzieć w domu. oczywiście rodzina, dzieci to dla mnie najważniejsze, ale chcę się też realizowac zawodowo. poza tym, nie wyprowadzimy się do bloku, bo to chyba byłaby najgorsza decyzja. Nie cierpię bloków i miast. Cóż, on ma taką pracę. Fakt, zarabia kupę kasy, ale nie może mieć dnia wolnego, ba, choćby wieczoru! To trudne, ale jak mówicie miłośc wszystko zniesie, więc mam nadzieję. Choć boję się mieć cały dom na tylko swojej głowie. Nie mówię tu o utrzymaniu, ale o pracy fizycznej przy domu. Dzięki za odpowiedzi.

poza tym chce pracować, bo chce być między ludźmi, no i być trochę niezalezna.

Do autorki: w jakim mieście mieszkasz? ja w wawie i mam tak samo...może porozmawiamy i się powspieramy?;) pozdrawiam

bziku a ty pracujez czy zajmujesz sie domem?

Po co komu maz, ktorego nigdy nie ma? To tak, jakby go nie bylo wcale w zasadzie.