zauwazylam, ze osoby bardzo zakochane zazwyczaj chce cichy i skormy slub..

moje kolezanki, ktore sa w dosc dlugich i zaznaczam udanych zwiazkach chca skormny slub, male przyjecie zamiast wesela, albo obiad , albo nawet nic, tylko slub dla najblizszych.natomiast te moje znajome ktore maja facetow chamow, albo taki zwiazek ktory sie rozpada i schodzi raz na miesiac i ciegle sie kloca chce wielkie weselisko na 200 ludzi i droga suknie.tak obserwuje wsrod znanych mi osob,co nie znaczy ze zewsze tak jest.a jak wy macie?

ja jestem szczesliwa z moim fcetem, moze masz racje, bo jesli mialabym sie z nim pobrac, to nie zalezy mi na jakims weselisku. Chyba wolalabym zorganizowac cos skromniejszego, ale w gronie bliskich mi osob (rodziny i przyjaciol).Chyba wolalabym zeby bylo bardziej kameralnie :) I nie jest to kwestia finansow.

z dużej miłości wzięłam fajny skromny ślub, bez żadnych niesnasek, że rodzice męża dali mniej na weselicho lub więcej.

Moim zdaniem to strasznie naciągany podląd. Nie bardzo widzę sens w takich dywagacjach.Generalizowanie na siłę zwykle się nie sprawdza.

stereotyp

wielu moich znajomych i nawet klientów też bardzo sie kochali a slub by duży , czasami sporawy a nawet i huczny. ja miałam 4 lata temu na 130 osób i z mężem bardzo się kochamy aż do dziś. Więc nie wiem jak to jest. Pozdrawiam

na sprawę "huczny"/skromny ślub. Przede wszystkim co nazywamy hucznym weselem ? Bo ja nie uważam żeby wesele na 100-150 osób było jakimś kaprysem i imprezą na pokaz z fanfarami. To jest kwestia tradycji, liczebności rodziny i przyjaciól, kasy owszem też . Wiadomo że jeżeli rodzice mają np. po 1 -2 rodzeństwa , młodzi kilka zaprzyjaźninych par - to nie będą przecież urządzać wesela na 150 osób , bo musieli by ludzi z ulicy sprosić ... A napewno forma "imrezy" po zaślubinach nie stanowi o sile wzjamenych uczuć pomiedzy nowożeńcami ... Mogłabym sie raczej skłaniać do tego , że takie dążenie do "cichego"i "skromnego" ślubu z jak najmniejszą liczbą świadków jest trochę naciągane i takie właśnie " na pokaz" - żeby na siłe sobie udowdnić, że nic innego do szczęscia nie potrzeba . Może być też to wynikiem pewnej niedojrzałości związku , gdzie występuje ciągłe bujanie w obłokach, gdzie związek nie przeżył prawdziwej próby uczuć , " prawdziwego życia" . Slub i wesele nie służy do pokazania sie w oczach innych ( przyjmniej w 90 % procentach związków) . To jest dzień radości i świętowania z tymi których szanujemy , kochamy i lubimy ...

slub bez przyjec i bajerow, jestesmy razem bardzo dlugo, dzieci juz dorosły.Ale trudno powiedzic,ze to regula.Moze inaczej - huczne weselisko niczego nie gwarantuje.

nie rozpatrywałam tego w taki sposób, raczej wiązałam "preferencje" ślubne z gustem, kulturą, osobowością:) Mimo to, wpisujemy się w Twoją koncepcję. Kochamy się bardzo, jesteśmy 8 miesięcy po ślubie i z każdym dniem coraz bardziej utwierdzamy się w trafności wyboru. Mieliśmy ślub zaplanowany pół roku wcześniej, bez wielkiej pompy. Byliśmy ubrani elegancko, aczkolwiek normalnie, nie żadne żaboty, muszniki, fraki, lecz poprostu elegancki garnitur, krawat, a ja suknia lekko rozszerzana, szal i kwiat wpiety we włosy. Przyjęcie na 35 osób. Pozdrawiam