miłość oczami chemika

DEPRESJA Additional research data indicate that people suffering from depression have imbalances of neurotransmitters, natural substances that allow brain cells to communicate with one another. Two transmitters implicated in depression are serotonin and norepinephrine. Scientists think a deficiency in serotonin may cause the sleep problems, irritability, and anxiety associated with depression. Likewise, a decreased amount of norepinephrine, which regulates alertness and arousal, may contribute to the fatigue and depressed mood of the illness. Other body chemicals also may be altered in depressed people. Among them is cortisol, a hormone that the body produces in response to stress, anger, or fear. In normal people the level of cortisol in the bloodstream peaks in the morning, then decreases as the day progresses. In depressed people, however, cortisol peaks earlier in the morning and does not level off or decrease in the afternoon or evening. Researchers don\'t know if these imbalances cause the disease or if the illness gives rise to the imbalances. They do know that cortisol levels will increase in anyone who must live with long-term stress. A wydawałoby się, że depresja to głębokie, ludzkie, wewnętrzne przeżywanie czegoś... A to tylko zwykły ciąg chemicznych akcji-reakcji.

I wracając do miłości, bo przecież o tym jest topik: When we fall in love, dopamine and norepinephrine levels rise, and serotonin levels fall. Taking SSRIs brings up the serotonin level and suppresses dopamine. That could inhibit romantic love. \"That really blew my mind,\" Fisher says. \"Originally I thought romantic love was an emotion, or a constellation of emotions. But when we saw what was going on in the brain, I realized it was a drive,\" like hunger, thirst, the maternal instinct or the sex drive. Helen Fisher, an anthropologist and research professor at Rutgers University + kilka linków: http://www.cyberparent.com/love/love-being-in-love-1.htm http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,3692

Nor would the human body’s reaction have given us dramas like Romeo and Juliet, if oxytocin did not have its way. Together these two form the chemistry of love. The common symptoms of love, including sweaty palms, shaky knees and general restlessness, are caused by a natural chemical, Phenylethylamine (commonly dubbed the `love molecule\'). Its release from the brain can be triggered from deceptively simple actions like the meeting of the eyes or touching of the hands. Heady emotions, racing pulses and heavy breathing results, and all these are (unfortunately) clinically explained as an overdose of this chemical. A very interesting thing is that chocolate is known to have very high level of this chemical…perhaps that’s the reason why it is considered a perfect gift for valentine. Or for your sweetheart. The latest discovery is the arrangement of molecules in this chemicals and the whole world is excited because now, like the witches of the yore, we can actually concoct love potions. In other words, mankind could be on its way to isolating the chemical compound and making drugs that can induce these reactions in us, in other words….you take the drug, and you fall in love with the next person you see. Imagine the chaos that the world will face. But the scientists say that as of now, this discovery will be used to find out how it can help in some other chemical reactions, to cure disease or other, more useful pursuits and research (though everyone agrees what can be more useful than making someone fall with in love you!!!!) At this point of time, research on the phenylethylamine molecule breakthrough could be extremely helpful in testing of chemicals related to mental illness. Parkinson’s disease could be one. So what are we left with? Explanations, but nothing is still in our hands. What we know about love is still largely out of our control. For instance, infatuation. This is supposedly the first stage of falling in love, an unbearable attraction towards someone. This attraction causes a virtual explosion of nuerochemicals very similar to adrenalin. Assisted by Phenylethylamine (that speeds up the flow of information between cells), dopamine (that makes us glow and feel good), and norepinephrine (that stimulates the production of adrenalin), make our world go round, our eyes sparkle and our heart beat faster. Our entire existence then depends on the sight of the person who triggered these reactions to begin with, and as the addiction to the chemical grows stronger, our attraction becomes greater. At this stage we commit foolish mistakes which are the stuff puppy love stories are made of. Actually it is these three chemicals that combine to give us what we call infatuation. We feel we are energized, often floating on air…and the reason why people who are just falling in love can talk for hours on end… (the same person becomes boring at a later stage).

We can blame our chemicals for everything. We had a list of attributes ready for matching, but we just end up falling in love with the person who possesses none of them…it is , as they say, chemistry. Social obligations, other relationships, sense and sensibility, all take a back seat; our mind soars with these natural drugs. No wonder, a lover and a madman are said to be alike. Scientists also opine that this `clicking’ would be with a person with whom we can identify a parent-child situation. A person who, in our subconscious, will give us back something we feel we lost during our growing up years. For some it is security, for some others, it is warmth, and then others, just a spirit of adventure. This could be the reason why demure, well brought up girls usually fall for wastrels. This subconscious selection of mate gets our phenylethylamines and other chemicals moving. This period when our brain is awash with the love hormones lasts for different durations in different people, between six months to three years. In most of us, it settles down after that. For mercurial people, this high is missed and that’s the reason why they need another temporary high….another relationship, another chemical fix. If these love junkies stay married, they will need new relationships to keep their dope, and sometimes, bigger highs. hence bigger risks. In this world of chemical signals, humans are not scientifically considered monogamous; we do not fall under the 3% of the species that are monogamous. The species that stick to one mate usually have a rich flow of another chemical called vasopressin, the monogamy chemical. Experiments done with males injected with this chemical brought out all the evidence needed. Isolating males before and after mating showed that before mating, he was indifferent to all females. But 24 hours after mating, he is hooked for life. The jealous husband syndrome sets in too. Another interesting chemical is oxytoxin, the `cuddling ‘chemical. It promotes the need to be physically held, have close contact with he mate and makes both the sexes more caring. It can be released simply by a lover’s look, smell or even a fantasy. So much for the chemistry of infatuation. When infatuation subsides, another chemical takes over, which is responsible for intimate relationships. These chemicals are created by endorphins. They make a relationship steadier, intimate, dependable, warm and a great sharing experience. They do not induce a giddy high, but calmness and stability…hence are the reason why people stay married. The longer they are married, the longer two people stay together, because this chemical is addictive. It is endorphins that trigger grief on a spouse’s death or long separation, those yearnings for togetherness. The two types of attachments can be summed up as follows…adrenaline love is being in love with the idea of being in love. While endorphins, we like loving someone. So much for the magic of love and the realms written on it. It did come out of a bottle after all….and continues to afflict us….generations after generation.

I ostatnie, bo nie mam ochoty wyręczać nikogo w korzystaniu z google\'a. Po polsku i tłumaczy także dojrzałą miłość. Miłej lektury, o ile komuś będzie się w ogóle chciało to czytać :) Wszakże nie jest to zbyt romantyczne :) Organy powonienia człowieka są niezwykle wyczulone na związki o nazwach androstenol i androstenon. Nasz nos wykrywa je w mniejszych niż jeden z najczulszych instrumentów technicznych, zwany chromatografem gazowym, a zmywacz do paznokci pachnie nam 5000 razy słabiej! Przeprowadzono doświadczenia wskazujące \"wabiące\" oddziaływanie androstenolu zarówno na mężczyzn, jak i na kobiety, polegające między innymi na wyborze znaczonego tym związkiem miejsca lub przedmiotu. Stwierdzono wzmożoną wrażliwość kobiet na jego zapach w połowie miesięcznego cyklu, czyli w okresie największej płodności. Można przypuszczać, że schemat erotycznego oddziaływania zapachowego u człowieka zaczyna się od wydzielania androstenolu przez mężczyznę. Nie jest do końca wyjaśnione, czy wydzielanie to jest stałe w czasie, czy też wzmaga się na widok atrakcyjnej kobiety. Zapach lotnego feromonu jest oczywiście tylko jednym z bodźców w grze - obok wyglądu, sposobu bycia, okazywanej inteligencji itd. Na ile ważnym - nie wiadomo, bo działa głównie na podświadomość. Gdy dochodzi do etapu, który ogólnie możemy nazwać fazą zalotów, kobieta zaczyna wytwarzać feromony kontaktowe, czyli związki mniej lotne, działające na mniejszą odległość. Są to krótkołańcuchowe kwasy organiczne, obecne w wydzielinie z pochwy. Zapach tej wydzieliny silnie oddziaływuje na mężczyznę, wzmagając jego przedsiębiorczość i aktywność. Ponieważ każda kobieta ma swoją niepowtarzalną kompozycję feromonową, a mężczyzna koduje ją i rozpoznaje przy kolejnych zbliżeniach - następuje silne wzmocnienie bodźca na zasadzie skojarzeń. Dlatego kocha się zapach kochanej kobiety. Jednakże na długo przed prawdziwym zakochaniem, jeszcze na etapie samych początków flirtu, rusza wewnętrzna synteza substancji narkotycznych. Potężny zastrzyk fenyloetyloaminy, związku pobudzającego ośrodkowy układ nerwowy, jest powodem drżenia rąk, przyspieszonego bicia serca i wewnętrznego napięcia. Do akcji włączają się także dopamina i noradrenalina, obie o działaniu pobudzającym podobnym do efektu fizjologicznego adrenaliny, amfetaminy lub efedryny. Dosyć szybko dochodzi do fizjologicznego uzależnienia, czyli innymi słowy, rozwija się etap gorącej lub namiętnej miłości. Ludzie kochliwi lub podrywacze typu Casanovy to po prostu jednostki uzależnione bardziej niż inni, niezwykle wrażliwe na spadek stężenia fenyloetyloaminy we krwi. Cóż winne te kobiety i ci mężczyźni, nerwowo rozglądający się w autobusach i na ulicach, a w kawiarniach i na przyjęciach stroszący piórka i wysilający całą swoją elokwencję, aby oczarować następnego partnera lub partnerkę? Cierpią oni na typowy narkotyczny głód, który każe im iść dalej i dalej drogą kolejnych podbojów. W ten sposób spijają samą śmietankę miłości, doznając najsilniejszej ekstazy podczas inicjacji, kiedy wydzielanie substancji pobudzającej jest największe. Po pewnym czasie następuje przyzwyczajenie do narkotyku, zmniejsza się również jego wydzielanie. Faza \"gorącej\" miłości mija, dla wielu jest to równoznaczne z przemijaniem miłości w ogóle. Wszak mówi się, że prawdziwa miłość trwa rok, dwa, najwyżej kilka lat. Jednakże i na tę ewentualność nasza wewnętrzna fabryka chemiczna jest doskonale przygotowana. Rozpoczyna się mianowicie produkcja endorfin, związków kojących i przeciwbólowych o działaniu podobnym do morfiny. Substancje te są syntetyzowane tylko w obecności partnera i dają poczucie bezpieczeństwa, stabilizacji i życiowego optymizmu. Ludzie, którzy dobrze czują się w takiej atmosferze, przetrwają w małżeństwie przez następne kilkadziesiąt lat i na pewno doczekają diamentowych godów.

Skoro tak jest to czemu w niektórych facetach kobiety się nie zakochują

Przeczytaj :) np fragment nad Twoim postem, jeżeli nie masz ochoty tłumaczyć z angielskiego. Zresztą - google nie gryzie :) Pozdrawiam!

A dupa tam

tu i dupa tam ....wszędzie dupy:P

skoro to wszystko chemia i hormony to jak wytlumaczyc taki ogrom zakochanych w ludziach z netu-mimo,ze kochankowie sie nigdy nie widzieli??

jak wiesz:P

http://www.youtube.com/watch?v=wkY4QKg0v9c miłość:) tylko ten kto wsiądzie do Łodzi magellana ten wie co to miłosc:)

Przez internet to nie miłość

Siebie na żywo nie widzieli, ale mają jakiś tam obraz tej osoby przed oczami i to może wystarcza. Tak samo jak niektórym wystarcza myśl o dentyście by zacząć się pocić z nerwów czy miły sen by czuć się szczęśliwym. Choć to takie moje dywagacje, z palca wyssane. Zresztą to nie oczy odpowiadają za wydzielanie się tych wszystkich substancji, tylko głębsze partie mózgu. A czy do tych partii bodźce dotrą z nerwu wzrokowego, czy z wyobraźni, to może być ganz egal. Google pewnie to uściśla :) Ja tylko domniemywam.

też myślę, że przez net to nie miłość

to co w takim razie??

są takie piosenki co poruszają dusze, serce, mamy ciaki..:) takie obrazy, takie słowa i tacy ludzie:) w koncu to jak mowia, co mowia, co robią to wazne:) dlatego tka bym nie negowała tych z \"netu\" miłosci:) czasem to jets bardziej milosc niz to co w \"realu\" tylko okladka a nic z dusyz itp;)

zafascynowanie tą drugą osobą zauroczenie ale nie miłość

Miłość to pragnienie dobra tej osoby to cierpiec gdy ona cierpi.. a jesli kogos znasz z neta czy z reala i tak masz to nie zauorczenie bo uroczy sie w wygladzie tym co wokol a to Miłosc to wtedy gdy dotyka tego co wnim:) a dobro to co jak nie dbanie o niego, o to co wnim:)

ale przez net nie jest możliwa prawdziwa miłość!!! prawdziwa miłość musi bowiem wiązać się z bliskością, czego nie ma w necie... może być co najwyżej bliskość emocjonalna, ale w prawdziwej miłości potrzeba wspolnoty dusz i ciał... taka jest prawda...

Być może :)

bliskosci trzeba do emocji cielsnych:P a miłosc powstaje od serca;) potem ciało tak jak sie kocha długoo;) to potem az zal i tęsknota ze nie ma tej bliskosci:) tak face to face;) ale bedzie;) maybe:P

owszem, miłość powstaje od serca, później zwykle przenosi się niżej;) ale przez net może być co najwyżej miłość platoniczna, która dopiero w realu ma szansę przerodzić się w tę prawdziwą...

Chemical, nie przeczytałem jeszcze wszystkiego, odniosę się na razie do tego: \"A wydawałoby się, że depresja to głębokie, ludzkie, wewnętrzne przeżywanie czegoś... A to tylko zwykły ciąg chemicznych akcji-reakcji\" Czy to nie jest to samo? Patrząc z zewnątrz (badając akcje-reakcje chemiczne w mózgu) widzimy brak równowagi neuroprzekaźników itd. a osoba odczuwa to jako depresję, smutek, przygnębienie. Nie ma tutaj sprzeczności.

a ja czytalam, ze niektórzy ludzie rodzą się smutniejsi niż inni :o ....czyli juz na starcie mają przechlapane...:/

Myślę, że ta dyskusja sprowadza się do zagadnienia wolnej woli. Wolna wola jest cechą ludzkiego umysłu i świadomości, pozwalająca człowiekowi samemu decydować o swoich czynach i nie być całkowicie zdeterminowanym przez instynkty (chemię). Pytanie brzmi: Czy wolna wola istnieje?, albo bardziej precyzyjnie: Czy człowiek ma faktycznie wolność wyboru, czy też jego wybory są całkowicie determinowane czynnikami zewnętrznymi (chemią)? Jak piszą na wikipedii jest to jedno z odwiecznych pytań filozofii, nie rozwiązanym do dzisiaj:)

DOBRY WIECZÓR To ja autor tego wątku Dziękuję ci Chemical za rozwinięcie wątku Topik założyłem dla żartu, myslałem że kobitki mnie zrównają z ziemią, a tu taka mądra dyskusja się rozwinęła. pozdrawiam wszystkich FACET OBSERWATOR