Boje sie zaufac mojemu chłopakowi...ehh..mecze sie z tym..pomożcie!

TAk jak w temacie.. mam problem z zaufaniem, a przeciez to jest najistotniejsze w relacjach z drugim człwoiekiem..jesli zaufania nie ma to jest podejrzliwosc, strach i zamet w głowie, gdy go nie ma blisko.. Boje sie i nie umiem zaufac bo w domu mam taka sytuacje ,ze moj ojciec miał kochanke przez kilka lat i oszukiwał mame..a nikt by sie nigdy nie spodziewał po nim tego...i cały moj swiat i zaufanie meczyznom legło w gruzach... a do tego siedze tu i czytam o tych wszyskich co mowili ze kochaja a potem zachowywali sie jak dranie i boje sie ze to samo stanie sie ze mna... nie ejstem piekna, nie ejstem nikim fascynujacym i inteligentnym ponad miare, nie jestem bogata...wiec co mi zostaje jak nie czekac na to ze wkoncu zostawi mnie dla lepszej? moj chłopaka mowi miz e mnie kocha,.zmienia sie dla mnie..przekonuje o swoim uczuciu..mowi ze nie zostawi,z e chce ze mna ukłądac sobie przyszłosc, miec dom, dzieci...ale ja..ja mimo ze ciesze sie gdy to mowi, ze juz zcasem wierze.z.e snuje plany razem z nim/..to zcasami budze sie w takiej małej depresji..jak dzis..ze to wszysko nieprawda..ze tak naprawde to mowi tak jak wielu a i tak znajdzie sobie kogos lepszego... ;to jest straszne..cche muz aufac..a nie potrafie...owszem..jest jedno ale...kilka razy mnie okłamał..w błahostkach..sama tez kłamie w sprawach błahych czasem..ale bardzo rzadko i nie najbliższej osobie...nie jemu...i on przekonuje mnie ze czasme kłamie i ze widzi ze to jego probvlem ale napewno mnie nie zdradzi i ie okłamie w powaznej sprawie.. a ja zamaist wierzyc mu..to siedze i sie zamartwiam..i cieknął łezki namysl,z e pewnie bedzie tak jak u mnie w domu :-( ehhh..chciałabym by wszysko kiedys...kilka lat temu..potoczyło sie inaczej...:-(

sorrki za błedy..pisałam szybko...i sa literowki albo połaczone słowa...

Musisz po prostu uwierzyć sama w siebie! W to,że nawet gdyby Cię zostawił,to dasz radę, że jesteś silna. Nie czekać tylko na to co on powie-wziąć życie w swoje ręce i samej je kształtować! Nie szkoda Ci życia na zamartwianie się,co by było gdyby? Powinnaś cieszyć się tym co jest teraz-tych chwil nikt Ci nie odbierze! Jesteś wartościową osobą, a chłopak Cię kocha-dla Ciebie a nie Twojego bogactwa czy urody-więc sama masz odpowiedź. A nie wszyscy są tacy jak Twój Tato i przekonasz się kiedys o tym-czego Ci życzę!

ehh czy ten związek ma racje bytu? jelsi ja nie ufam?

Dzieki..tylkoz e ja sie w tym dusze..w tym strachu przed porzuceniem..a jednozcesni mu powtarzam ze i tak wiem,z e mnie kiedys zdradzi albo mu sie znudze albo minie chemiczne zakochanie i odejdzie..i jego mecze i siebie ;(

:( :( :(

nie przejmuj się tak bardzo.. ja jestem z facetem prawie dwa lata i też nie ufam.. nie do końca.. staram się, ale nie potrafię (przykre wspomnienia z przeszłości i koniec).. on wie, stara się mi pomagać, ale rozumie ze tak jest i tak będzie.. kontroluję co robi, kiedy itd.. nie potrafię inaczej, a facetowi zależy więc nie protestuje. to nie jest jakieś gestapo i odpytywanie co robił w ciągu dnia co do minuty, ale jestem spokojna jeśli wiem, ze teraz jest gdzieś tam, a potem idzie gdzieś indziej..

mam chłopaka już od 7 miesięcy no i do dzisiaj byliśmy szczęsliwi ale dowiedziałam sie ze zaprosił jakąs dziewczyne do parku ik wogule a ona go do jej domu ale on nie poszedł ale ta dziewczyna mówi mi ze on jest playboy'em i wogule on mi płakał przez telefon i przysięgał ze nie robi tego ja nie wiem co robić czy mogę mu zaufać boje się ze to się powtórzy pomóżcie mi Proszę .

sluchaj autorko ja mialam tak samo, od poczatku mu nie ufalam i intuicja mnie nie zawiodla, zdradzil mnie oraz oszukal, zranil mnie 2 razy, zrozumialam w koncu, ze z kims takim nie warto byc, bo jak budowac zwiazek bez zaufania

tak ale on nie jest taki naprawde ja go znam 6 lat i nigdy mnie nie zawiudł naprawdę ale boję sie ale mama mi mówi ze one mi tylko zazdroszczą i próbują mnie wrobic bo ja znam belgijskie dziewczyny