Szalone życie po 20stce?

jak to Wy żyjecie? bawicie się, uczycie, jak to jest, bo ja właśnie dzisiaj skończyłam swoje 20lat, i zaczelam 21:)

szalonego zycia to ty sie dopiro uczysz no i uwazaj na szalonych

dlaczego? w sumie nie ciesze sie ze skonczylam 20lat.. z roku na rok robie sie starsza, a jeszcze doskonale pamietam jak mialam 18lat:) ach.. cudowne lata

w wieku prawie 24 lat, po tym jak zakończyłam 5 letni związek bez przyszłości i znalazłam mężczyzne, który pokazał mi, że po 20 życie się nie kończy ;) Nie wiedziałam, że potrafie się jeszcze tak bawić... A pracuję od 18 roku życia, kończe studia... I teraz dopiero wiem, że na prawde żyje, czuje, kocham i szaleje ;)

wszystkiego najlepszego :) a z tym szalonym życiem - to qqqqqqqqqqqqq ma racje :]

uu.. to pewnie bylo ci trudno po 5 latach.. wspolczuje ale i zazdroszcze ze znalazlas odpowiedniego mezczyzne!:) ja mma faceta od pol roku i to nie jest TEN o ktorym marze:) DZIEKI PUMEKSOL

krejzol ciężko było mi tylko dlatego, że mieszkałam u niego i musiałam szukać mieszkania, a z resztą szybko sobie poradziłam. To "coś" zgasło już dawno temu, dlatego nie cierpiałam. Żałować, że odeszłam od faceta dzięki któremu straciłam kontakt z przyjaciółmi, rodziną, "dla którego" stałam się kurą domową w wieku 22 lat? Nieeee ;)

podziwiam!:) masz racje, nie ma co. ja sie rozstalam z facetem po 2 latach, bylam jego wlasnoscia, tez stracilam przyjaciol

ja mam 20 lat i jeszcze nie zaznalam smaku zycia :( mieszkam w malej miescinie, studiuje i caly wolny czas musze przeznaczac na nauke.do szkoly dojezdzam wiec mieszkam w domu. nie mam chwili dla siebie :O chcialabym sie zaczac bawic, zyc jak prawdziwy student. wyjechalabym do innego miasta na studia ale boje sie ze nie poradzilabym sobie sama

ja byłam z nim tak długo, bo... bałam się, że już zawsze będe sama jeśli odejde :P W końcu się zmobilizowałam, a teraz, kiedy właśnie zaczęłam się to "szalone" życie okazuje się, że mam niejednego adoratora ;) Tyle, że mnie to już niepotrzebne ;) Czasem warto ryzykować ;) A co do szaleństw, czasem po imprezie, czy dyskotece czuje się jak nastolatka ;) Jestem w swoim żywiole, bo uwielbiam tańczyć, ruszać się i teraz dopiero wiem jak mi tego brakowało.

agrafka nie wierze, że nie uda Ci się wygospodarować wieczoru dla siebie. Ja w tygodniu pracuje, weekendy na uczelni, a mimo tego zawsze znajdę czas na zabawe... Trzeba to tylko jakoś pogodzić i zorganizować ;)

jakis czas by sie znalazl, ale wszyscy moi znajomi i tak ucza sie w innych miastach albo pracuja i rzadko mam okazje z nimi bywac a tym bardziej sie bawic. moze gdybym tez wyjechala i zmienila studia bylo by inaczej. ale boje sie zycia samemu

agrafka - nie taki diabeł straszny... ;) Jak nie spróbujesz, to się nie przekonasz. Też mialam obawy.

ja studiuje, i chodze na imprezy, na razie to tylko jedno male moje szalenstwo..