Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

Gość abcd1234

Róźnice między Kościołem rzymskokatolickim a prawosławnym?

Polecane posty

Gość abcd1234

Witam, jakie są róźnice między Kościołem rzymskokatolickim a prawosławnym?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Doktryna prawosławia opiera się na dekretach siedmiu pierwszych soborów powszechnych i przekazach ojców Kościoła. Nie uznaje ustanowionego po tzw. \"schizmie wschodniej\" (wielkiej) w Kościele zachodnim prymatu jurysdykcyjnego biskupa Rzymu, opierając się na tradycji Kościoła starożytnego; dogmatu o \"Filioque\", czyli pochodzenia Ducha Świętego od także Syna (teologowie prawosławni tłumaczą, że Bóg Ojciec, jest jedynym źródłem i Syna i Świętego Ducha. Dlatego Bazyli Wielki napisał \"Bóg jest jeden bo Ojciec jest jeden\"); odrzuca też ideę odpustu, czyśćca, dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, dogmat o Wniebowzięciu Matki Boskiej (dwa ostatnie to nowe elementy wprowadzone do nauki kościoła rzymskokatolickiego), nauczanie o grzechu pierworodnym Augustyna z Hippony oraz celibat niższego duchowieństwa (diakonów i prezbiterów). Ikona Trójcy świętej autorstwa Andreja Rublowa z początku XV wieku, jedna z najpopularniejszych ikon prawosławnych Ikona Trójcy świętej autorstwa Andreja Rublowa z początku XV wieku, jedna z najpopularniejszych ikon prawosławnych Ważnym w Kościele prawosławnym jest fakt znaczącej odmienności eklezjalno-liturgicznej, konkretnie w pojmowaniu Kościoła jako wspólnoty soborowej (scs. sobornost\'), co wyklucza prymat papieża (jakiegokolwiek biskupa), a co za tym idzie uznanie jego nieomylności w sprawach wiary i moralności (co postuluje KRK w uchwalonym na Vaticanum I dogmacie). Istnieją również różnice w pojmowaniu życia duchowego i sakramentalnego (choć uznaje się często obecnie tożsamo rozróżnienie siedmiu sakramentów, jakkolwiek nie jest to prawo w sensie dogmatycznym). Kościół prawosławny uważa się za jedynego \"depozytariusza wiary\" oraz za jedyny ściśle trzymający się Tradycji Ojców Kościoła katolickiego, powołanego przez Jezusa Chrystusa Strukturę Kościoła tworzą cztery starożytne patriarchaty (składowe dawnej pentarchii) – Konstantynopolitański (nazywany ekumenicznym; biskup tego miasta ma tytularne pierwszestwo primus inter pares w prawosławiu), jerozolimski, antiocheński i aleksandryjski, pięć późniejszych patriarchatów: rosyjski (moskiewski, od 1589), gruziński, bułgarski, rumuński (od 1925), serbski i 6 kościołów autokefalicznych (niezależnych), w tym PAKP oraz kilka mniejszych, autonomicznych ( grecki, cypryjski, albański, czesko-słowacki i amerykański). Sobór Wasyla Błogosławionego w Moskwie, jedna z wizytówek rosyjskiego prawosławia Sobór Wasyla Błogosławionego w Moskwie, jedna z wizytówek rosyjskiego prawosławia W prawosławiu duże znaczenie mają autonomiczne, podlegające biskupom klasztory, nazywane monasterami (te o szczególnie wysokiej randze, podlegające patriarsze to monastery tzw. stauropigalne). W prawosławiu istnieje silna tradycja dużej autonomii organizacyjnej – tzw. autokefalia (od gr. auto i kephalos – głowa). Autorytetem zdolnym ogłaszać prawdy dogmatyczne jest tylko sobór powszechny, aczkolwiek istnieją też pewne prawdy przyjęte po zakończeniu ostatniego z Soborów, które zostały uznane przez całą Cerkiew. (Przykładem jest doktryna św. Grzegorza Palamasa o niestworzonej naturze łaski), ponieważ cerkiew wierzy, że każde twierdzenie usprawiedliwia się jedynie zaakceptowane przez całą wspólnotę kościoła – taką aprobatę muszą uzyskać także uchwały soborów. Jednak nie były to zwykle ustalenia o randze dogmatu tych z okresu patrystycznego (Ojców Kościoła), a raczej porządkujące i dostosowujące Kościół do nowych warunków (tj. z zakresu prawa kanonicznego). Ilość prawd dogmatycznych w Cerkwi Prawosławnej jest o wiele mniejsza niż w katolicyzmie. Twierdzi się, że dogmatyzować należy tylko prawdy zagrożone – ta zasada tłumaczy, dlaczego nie zapisano w dogmatach nowych tez mariologicznych (jak Wniebowzięcie NMP). Stąd wszystkie dogmaty w prawosławiu, również dotyczące Bogurodzicy, mają charater chrystocentryczny (dowodzą bóstwa Chrystusa). Dogmaty Soborów Powszechnych uznawane są przez całą Cerkiew jako stałe, niezmienne części wiary, o wiele więcej jednak występuje tu teologumenów (prywatnych, dopuszczalnych ale nie obowiązkowych opinii teologicznych), które pozostawiają wiele spraw otwartych (np. nie neguje się Wniebowzięcia Matki Boskiej, ale też nie widzi się potrzeby podniesienia do rangi dogmatu). Kościół prawosławny nie wykazuje potrzeby dogmatyzacji wiary w takim stopniu jak katolicki, zostawiając wiele spraw natury moralnej i etycznej do indywidualnego rozpatrzenia na poziomie wierny-opiekun duchowy. To właśnie tłumaczy brak oficjalnego stanowiska Cerkwi w sprawie np. antykoncepcji, a zauważa się głosy zezwalające na nią przy pewnych okolicznościach.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość mala chinka
a mnie interesuje czy tylko dzieci wyznania katolickiego maja przyjecie i bierzmowanie czy rowniez dzieci innych odlamow chrzescijanskich

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
KOśCIół RZYMSKOKATOLICKI (katolicki, zachodni, rzymski, łaciński) — właściwa nazwa winna brzmieć Kościół katolicki obrządku łacińskiego; największa liczebnie część Kościoła katolickiego, opierającą liturgię na obrządku łacińskim (czyli wg Mszału Rzymskiego) i liturgiach bliskich oraz pochodnych. Głową Kościoła jest papież (biskup Rzymu) jako patriarcha Zachodu. Współcześnie nazwa Kościół rzymskokatolicki nie odnosi się do całego Kościoła katolickiego (choć potocznie jest stosowana i w takim znaczeniu), pierwotnie nazywno tak cały Kościół katolicki, zaś przedrostek rzymsko odnosił się nie do obrządku, ale do jedności z biskupem Rzymu. PRAWOSłAWIE – doktryna ortodoksyjnego (gr. orthodoxos – prawdziwie, prawidłowo wierzący) Kościoła chrześcijańskiego – jednej z dwóch grup Kościołów powstałych w wyniku rozłamu w Kościele chrześcijańskim z 1054 roku (tzw. schizmy wschodniej, lub, co uznaje się za historycznie bardziej uzasadnione – schizmy wielkiej). Współcześnie obejmuje ona w zasadzie wyłącznie Kościoły wschodnie i Kościoły orientalne, choć w Europie Zachodniej funkcjonują parafie prawosławne obrządku łacińskiego. Doktryna głoszona jest głównie przez Kościoły prawosławne tzw. kanoniczne oraz niekanoniczne oraz wspólnoty staroobrzędowców.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Bezpośrednio po Chrzcie prawosławne dziecko jest „bierzmowane” lub „konfirmowane”.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość glowna w filio que czyli
ze w rzkatolickim mowi sie "w Ducha Swietego ....ktory od Ojca i Syna pochodzi ..." a w prawosławnym tylko " kt óry od Ojca..." Prawde mowiac , nawet ksieza katoliccy o tym nie bardzo wiedzą

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość a co z grekokatolikami
jesli wiesz to napisz mi jak wyglada slub osoby wyznania grekokatolickiego z osoba wyznania rzymskokatolickiego?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
nie wiem , wiem jak wyglada slub prawoslawny - rzymskokatolicki ...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość abcd1234
a wie, ktoś jakie były niezgodności między tymi Kościołami i dlaczego doprowadziły do wielkiej schizmy wschodniej? I jeszcze te różnice ;/

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość a co z grekokatolikami
szkoda :-O ale dzieki za odpowiedz, jestem pod wrazeniem Twojej wiedzy

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
abcd1234-->> google nie gryzie... Wielka Schizma Wschodnia – rozłam między chrześcijaństwem wschodnim i zachodnim. Liczne próby pojednania nie dały efektów. Pierwszym ważnym krokiem w tym względzie okazało się dopiero wzajemne zniesienie klątw, będące dziełem papieża Pawła VI i patriarchy Atenagorasa (1965). Wielką schizmę wschodnią poprzedziły dwie inne: schizma Akacjusza (484) i schizma Focjusza (861). Bezpośrednią przyczyną tej schizmy było ekskomunikowanie przez papieskiego posła kardynała Humberta patriarchy Konstantynopola Michała I Cerulariusza (1054), który w rewanżu ekskomunikował cały Kościół rzymski i jego głowę, papieża. Powstała na tle sporu o Filioque. Rozłam miał podstawy w pogłębiających się różnicach kulturowych, politycznych i językowych, między Bizancjum, a Kościołem rzymskim, takich jak: * rywalizacja pomiędzy Kościołem Bizantyjskim a Rzymskim o strefy wpływów w Europie, szczególnie na słowiańszczyźnie. * różnice religijne, Kościół Wschodni odrzucał część dogmatów rzymskich * różnice organizacyjne * Rzym od drugiej połowy IX wieku dążył do podporządkowania sobie Wschodu

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
a co z grekokatolikami-->> to copy- paste z netu :) moj facet jest prawosławny , wiec z zycia tez troszke wiem :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość abcd1234
ak Ty to szukasz ja nic nie znalalzlam :( a potrzebuje tych roznic ;/

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
a tutaj masz o rozłamie... Choć w chrześcijaństwie już wcześniej pewne grupy podążały własną drogą (szczególnie liczne są kościoły wschodnie powstające jako herezje w opozycji do ustaleń kolejnych soborów, jak nestoriański czy monofizycki), moment oddzielenia się od siebie katolicyzmu rzymskiego i prawosławia wyznacza – jak na razie ostateczny – koniec Kościoła uniwersalnego, rozumianego jako związek pierwiastka wschodniego i zachodniego na terytorium dawnego Imperium Romanum. Po zerwaniu łączności eucharystycznej Kościoła lokalnego Rzymu z Kościołami lokalnymi na Wschodzie wspólnota nazwana została Kościołem (Kościołami) wschodnim, często także wschodnim katolickim (by podkreślić odrębność grup małych, heretyckich Kościołów lokalnych). Genezy rozłamu chrześcijaństwa upatruje się w pogłębianiu różnic cywilizacyjnych między greckim Wschodem a łacińskim Zachodem oraz w pogłębianiu się różnic doktrynalnych i teologicznych takich jak: pojawienie się dodatku filioque do Symbolu Wiary na Zachodzie (dzisiaj niekiedy interpretuje się je obustronnie jako konflikt nie merytoryczny, a semantyczny), Świątynia \"Hagia Sofia\" (Mądrości Bożej) w Konstantynopolu – symbol cesarstwa bizantyjskiego i prawosławia, obecnie muzeum Świątynia \"Hagia Sofia\" (Mądrości Bożej) w Konstantynopolu – symbol cesarstwa bizantyjskiego i prawosławia, obecnie muzeum zapożyczanie systemów filozoficznych neoplatonizmu św. Augustyna, które wpłynęły na kierunek rozwoju teologii łacińskiej i spowodowały powstanie scholastyki w Kościele zachodnim (na Wschodzie wystrzegano się filozofii greckiej, korzystając jedynie z jej pojęć, a nie całych systemów). Problem stanowił również brak dialogu teologicznego chrześcijańskiego Zachodu i Wschodu, w wyniku czego w momencie rozłamu Kościół rzymski znał jedynie łacińskie pisma i przekłady greckich ojców Kościoła. Ikonostas z cerkwi Zwiastowania w Moskwie Ikonostas z cerkwi Zwiastowania w Moskwie Bezpośrednią przyczyną rozłamu były roszczenia papieża o prymat jurysdykcyjny nad pozostałymi Kościołami lokalnymi, co było niezgodne z postanowieniami Soborów Powszechnych. Mimo wielu prób zjednoczenia Kościołów (Sobór Lyoński II w 1274 r., Sobór Florencki w 1439 r. czy unia brzeska z 1596 r.) nigdy do tego nie doszło. Takie wydarzenia jak złupienie Konstantynopola w 1204 r. przez krzyżowców (IV krucjata), czy próby likwidacji konfesji w Polsce w wyniku unii brzeskiej i powstanie grekokatolicyzmu, powodowało narastanie uprzedzeń. Przyczyną niepowodzenia prób przezwyciężenia podziału stał się upadek Bizancjum w 1453, który pozbawił te wysiłki racji politycznej.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Sakrament pokuty w Kościele prawosławnym i katolickim – różnice i podobieństwa Cerkiew prawosławna, podobnie jak i Kościół katolicki przyjmuje siedem sakramentów, a wśród nich sakrament pokuty zwany pokajanije lub ispowiedanije. W prawosławiu nie ma Pierwszej Komunii Świętej, ale istnieje rodzaj Pierwszej Spowiedzi. Dzieci otrzymują Eucharystię już podczas chrztu wraz z sakramentem bierzmowania (myropomazannia). Gdy osiągną wiek wystarczającej dojrzałości, w którym potrafią rozróżnić pomiędzy dobrem a złem i zaczynają rozumieć, czym jest grzech, a więc w wieku około 6 lub 7 lat, choć w praktyce następuje to znacznie później, przystępują do pokajanija. Wtedy penitentowi zostają odpuszczone wszystkie grzechy popełnione po chrzcie św. Z tego też względu sakrament ten w teologii prawosławnej jest często nazywany „Drugim Chrztem”, „nowym narodzeniem” i „odnowieniem duszy”. W katechizmach rosyjskich jest on również nazywany „Chrztem łez”. „Teologia łez” miała szczególne znaczenie w nauce świętych Cerkwi Prawosławnej: św. Jana Klimaka, św. Izaaka Syryjczyka i św. Szymona Nowego Teologa. W pismach św. Jana Klimaka łzy stanowią odnowienie łaski chrztu. Pisał on: Źródło łez po chrzcie jest obfitsze niż sam chrzest, chociaż słowa te mogą brzmieć nieco zuchwale. Pierwszy chrzest otrzymaliśmy jako dzieci, ale wszyscy skaziliśmy go; poprzez łzy odtwarzamy czystość pierwszego chrztu.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość abcd1234
dzięki wielkie

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
normalnie szukam... wpisz w google \"prawosławie kosciol rzymskokatolicki roznice\" i powinnas cos znalezc ... :O to proste , nie wiem jak tego szukalas skoro nic nie znalazlas...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×