Kobieta vs mężczyzna

Wiecie Państwo, prawda jest taka, że narzekać wszyscy możemy, a i tak wiemy doskonale, że kobieta bez mężczyzny - tak samo jak i mężczyzna bez kobiety - są niespełnieni. Uzupełniamy się nawzajem - i to jest piękne i niech trwa. Jeżeli chodzi o kwestie zawodowe, to uważam, iż niektóre zawody/stanowiska są typowo "męskie" - ponieważ albo kobieta nie ma do nich odpowiednich cech/predyspozycji, albo po prostu nie chce. W sprawach sercowych Panie więcej od Panów wymagają jeżeli chodzi o okazywanie uczuć, lecz nie zawsze. Mężczyźni czasem nazywają siebie "myśliwymi". A prawda jest taka, oczywista zresztą, że to kobiety wybierają mężczyznę - a najlepsze jest w tym to, że ów mężczyzna myśli, iż to on wybrał. Panie mogą więcej, bo są bardziej emocjonalne. Panowie zaś twardziej stąpają po ziemi i dzięki temu odwodzą Panie od zrobienia czegoś, czego później Panie mogłyby żałować. Konfrontacja charakterów, sposobów/stylów myślenia, podejścia do życia, okazywania uczuć - to wszystko jest potrzebne i właśnie to nas do siebie wzajemnie przyciąga - tak, tak, drodzy Panie i Panowie. Ale wszyscy o tym dobrze wiemy przecież. A na brak równouprawnienia narzeka ten, kto nie ma odwagi, siły lub chęci, by zrobić krok naprzód. I tyle w tej kwestii.

:)

:)

wrzucmy cos na ruszt :D

Jejku, przeczytałam właśnie moją wypowiedź na tym topiku z maja. Zapomniałam kompletnie, że tu pisałam kiedykolwiek. Ale głupoty. Cofam wszystko! Jest ogromna dyskryminacja jeżeli chodzi o życie zawodowe. O tym się niedawno boleśnie przekonałam. Kobieta też może być b. dobrym analitykiem biznesowym czy maklerem pap. wartościowych! Niegorszym od mężczyzny! I niech mężczyźni najpierw zechcą sprawdzić umiejętności kobiety, zanim odrzucą ją jedynie na podstawie stereotypów!