dlaczego jedne dzieczyny maja szeczscie i poznaja od razu....

odrazu wlasciwych facetow a inne cierpia i poznaja zawsze samych drani?

te pierwsze nie maja szczęścia, tylko głowe na karku i w niej wiecej oleju.

roznie to bywa..raz sie poznaje zlych raz dobrych, ja tez przeszlam fatalny toksyczny zwiazek z ktorego sie ledwo podnioslam..teraz jestem z kims najukochanszym na swiecie, chlopakiem ktory mnie doslownie na rekach nosi :) teraz wiem- tamto bylo doswiadczenie, szkola zycia... nie ma tak ze od razu sie poznaje super... trzeba szukac zeby byc naprawde szczesliwym, noo i cierpienie uszlachetnie!! :)

Bo duzo dziewczyn odrzuca spokojnych facetow myslac ze sa nudni i pchaja sie w zwiazki z draniami myslac ze daje im to wieksze emocje.

agnesina-racja

Pewnie zależy do tego, co w facecie cenią. Jeśli uczciwość, dojzrałość, odpowiedzialność, to z takim się związują. Najważniejsze to uczyć się na błędach.

Uważam siebie za taką szczęściarę. Nigdy nie byłam w nieudanym związku, nigdy nie cierpiałam z powodu faceta (nie licząc pechowego zakochania z którego wyleczyłam się sama, rozsądnie nie wchodząc w relacje z obiektem uczuć). Może to zabrzmi naiwnie ale... (1) mam wrażenie że w oczach mojego jedynego zobaczyłam jaki jest. Moja intuicja (utajone rozumowanie, oparte na przesłankach z nieuświadomionego doświadczenia) podpowiedziała mi że to taki facet jakiego potrzebuję. (2) Potem sama go zaczepiłam. (3) Nie musiałam wybijać go sobie z głowy bo był wolny i mną zainteresowany więc mogłam iść dalej. (4) Następnie zastanawiałam się czy jest mi z nim dobrze, czy chcę z nim być. Czy akceptuję go takiego jakim jest. Co jest potrzebne mi, a co jest czyimś wymogiem za którym się uganiam, nieosiągalnym lub niepotrzebnym mi wzorem. W efekcie uznałam że ten facet nie musi być ideałem jaki sobie wymyśliłam, że taki jaki jest, najbardziej mi odpowiada. (5) Jednocześnie robiłam wszystko żeby być na dobrej pozycji w związku czyli żeby on też mnie chciał. I tak chcemy być z sobą do dzisiaj. I mogę powiedzieć że znaleźliśmy prywatny raj we dwójkę. Ja bym powiedziała że receptą na udany związek odnalezienie w sobie harmonii między logiką i zdrowymi emocjami, i kierowanie się tym w wyborze a następnie dbanie o związek lub wycofanie się jeśli nie ma on sensu (brakiem sensu związku nazywam na przykład stan gdy uczucie nie jest odwzajemnione).

Niemniej część z was uznałaby mnie za wyrachowaną, gdyby wiedziała jak często zastanawiałam się czy jeszcze jestem w tym związku na plus, czy jeszcze jest mi dobrze, czy już ponoszę straty emocjonalne, jak się dystansowałam do swojego uczucia... a część za naiwną, gdybym wyznała jaki był mój partner na początku związku, jak nie pracował, jak skłonny do awantur z innymi facetami był, jak wyglądało wcześniej jego życie uczuciowe.

jak za 50 lat bedziecie razem to wtedy zrozumiem, ze to faktycznie byla wielka milosc, a teraz to mozesz sobie tak pisac, ze pewnie tego jedynego juz spotkalas, ale nigdy nie wiesz czy za jakis czas ksiązę z bajki nie zamieni się w ohydna ropuchę :o

Podchodząc w zalecany przez ciebie, "bez stanika", sposób do tematu, należałoby pytać zmarłych przy wywoływaniu duchów. To już chyba bardziej miarodajne jest dyskutować o wrażeniach żywych na temat ich związków. Mam trzydzieści jeden lat, czuję że moje życie uczuciowe jest udane. Wspominam zresztą o tym na początku postu, że nigdy przez mężczyznę nie płakałam. Chyba więc robię coś dobrze lub jestem szczęściarą. Dlatego piszę co wiem. I tyle.

acha to przepraszam :) myslalam ze masz gora 21 lat :D pozdrawiam i szczęscia życze oczywiscie :)

Natomiast, jeszcze odnośnie postu osoby "bez stanika", nie wiem czy to jest "wielka miłość". Nie wiem czy zjawisko "wielkiej miłości" w ogóle ma sens i sprawdza się w życiu. Ja wiem tylko że już się nie mogę doczekać bo zaraz on wróci z pracy. I... będziemy celebrować chwile bycia razem (nie to żebyśmy mieli jakiegoś hopla, po prostu radość z codziennej, wspólnej prozy sama nam wychodzi).

dzięki i życzę wszystkiego dobrego!!

Ja jak narazie mialam tylko jeden nieudany związek... ale jak tak sobie pomyslę, to chyba w tym byla moja wina, bo niepotrzebnie w ogole chcialam być z tym czlowiekiem, ktory powiedzmy sobie szczerze, do konca normalny nie byl... no tylko taki dziwak :) teraz mam nauczkę na przyszlośc i bede juz szukala normalnego faceta a nie takie niewiadomo co. drugi facet juz na pewno bedzie ten wlasciwy :)

"Ja wiem tylko że już się nie mogę doczekać bo zaraz on wróci z pracy. I... będziemy celebrować chwile bycia razem (nie to żebyśmy mieli jakiegoś hopla, po prostu radość z codziennej, wspólnej prozy sama nam wychodzi)." Skoro tak jest to wasz związek ma spore zadatki na wielką miłość :)

"Bo duzo dziewczyn odrzuca spokojnych facetow myslac ze sa nudni i pchaja sie w zwiazki z draniami myslac ze daje im to wieksze emocje." sama prawda

zgadzam sie z czwarta wypowiedzia. To od ciebie zalezy, jakiego faceta masz. Nie zwalaj wszystkiego na los, szczescie/pecha. Do takich typow widocznie cie ciagnie. W koncu to kobiety wybieraja facetow, nie na odwrot.

Bo tak!!!!!