Mamusie siedzące w domu z maluchami - jak to jest?

Powiedzcie mi proszę, jak się czujecie w roli mamy siedzacej w domu z dzieckiem, niepracującej zawodowo? Czy jesteście zadowolone z takiej sytuacji? Czy była ona wynikiem dobrowolnej decyzji czy może konieczności? Na pewno wiele tu kobitek, które spędzają dnie ze swoimi maluszkami, a nie pracują zawodowo - czy nie doskwiera Wam samotność, nie narzekacie na brak pomocy? Pytam, bo mam koleżankę, która bardzo źle znosi taką właśnie sytuację, czuje się gorsza, niespełniona zawodowo (zwolnili ją z pracy gdy zaszła w ciążę) - opiekuje się swoim 2,5-latkiem podczas gdy mąż zarabia na dom. Jak to jest u Was?

ja rowniez opiekuje sie dzieckiem. nie pracuje a na dodatek przelecial mi staz ale nie zaluje niczego. opieka nad dzieckiem to bardzo trudna praca bo uczy cierpliwosci i pokory. czasem jest ciezko ale nie ma nic piekniejszego gdy jako pierwsza odkrywasz np rzeczy ktore uwielbai twoje malenstwo.widze ze wowczas maz mi zazdrosci tej bliskosci z dzieckiem. miedzy facetami i dziecmi nie ma takiej wiezi emocjonalnej co miedzy matkami a potomstwem. tego nikt nam nie odbierze i to chyba wazniejsze niz jakas tam praca. kilka tyg temu pierwszy raz moje dziecko zasmialo sie w glos bo rozmieszla je moja minka. bylam w niebowzieta ze to ja JA pierwsza zobaczylam i ze to mi sie udalo. nie czuje sie tez ograniczona siedzac w domu. duzo spaceruje i staram sie utzrymywac kontakty z przyjaciolmi.owszem wieczory zawsze spedzam w domu ale za dyskotekami tez mi nie teskno bo wiem ze wiele osob zmieniloby sie ze mna. stawiam na rodzine i stabilizacje.