Co się może stać jeśli ktoś ma depresję i jej nie leczy???Pytam poważnie

bezsennosc, coraz wieksza bezsilnosc, brak wszelkiej aktywnosci, samobojstwo. Depresja nasila sie latem, potem ustepuje. Tak mozna zyc, ale po co, ja uwazam, ze warto i trzeba isc do lekarza psychiatry. To normalny lekarz jak kazdy :)

fg a co się dzieje? ktoś z Twoich bliskich ma depresję czy Ty ją masz?

może nawet doprowadzic do samobójstwa

nawet jeśli ktoś się boi popełnić samobójstwo???

ja wyszłam z depresji bez leków, ale to dlatego, że wiem, jak leki potrafią uzależnić..:o Na depresję chorują ludzie wrażliwi, wrażliwsi od innych...to nie żaden wstyd leczyć depresję

fg - trzeba sobie przewartościować sposób myślenia, mi pomogło. Z jakiego powodu ta osoba ma depresję?

jeśli ktoś nie leczy depresji to ona sie pogłębia i może doprowadzić do samobójstwa

goła baba - - - w jaki sposób Ci się udało???

zdałam sobie sprawę z tego, że czym szybciej się podniosę tym szybciej zaczne nadrabiac stracony czas... podeszłąm rozumowo do tego, że skoro kazdy ma mnie gdzieś a jedynym co mnie stawia na nogi jest praca, to nalezy tę pracę znalezc i nie pokazywać nikomu w jakim się jest stanie. Pamiętaj - ludzie maja innych gdzieś i nikogo nie zmusisz do tego, żeby powiedzial Ci chociaż dobre słowo. Nie pokazuj bólu. Ja 2krotnie trafilam do psychologa, a oprocz tego bylam tez raz u prywatnego - kazdy miał mnie gdzieś.Powiedzialam wiec sobie, że ktoś nie będzie za mnie decydował o moim życi, że dopóki jestem młoda, ładna i zdrowa muszę żyć, bo potem moze być za pozno.

jeśli masz PODEJRZENIA, a nie postawioną diagnozę - skąd wiesz, że to depresja, a nie np. psychoza maniakalno-depresyjna lub dystymia, a może po prostu okresowe obniżenie nastroju? czy diagnozę postawił lekarz?

goła baba... - też pytanie do ciebie, czy mialas postawioną diagnoze?

hellishbloodystorm-->ja miałam nawet przepisane leki, tylko znajomy lekarz odradzil mi tę terapię..

goła baba... - ok :), pytam dla pewności

okresowe to nie trwa to jakieś 2,5 roku z krótszymi i dłuższymi przerwami

głównie w zimie ale teraz też i w lato

fg--przepraszam ze spytam - czy u Ciebie w domu ktoś pije?

fg - a ile trwają przerwy?

nie nikt

to załeży od 2 dni to 2-3 miesięcy

przesrana sprawa z ta depresja

ale chyba najwazniejsze to znalesc sobie zajecie a nie myslec o bzdurach

jaka jest Twoja sytuacja? skad masz tą depreję?

fg - nie śmiem postawić ci diagnozy lekarskiej, ale jeszcze zapytam, czym ta twoja \"depresja\" się objawia?

fg - widze, ze nie odpowiadasz, aczkolwiek zastanow sie, czy nie masz dystymii, a nie depresji

to się zaczęło w drugiej klasie liceum kiedy rodzice zapisali mnie namultum zajęć dodatkowych 6 razy w tygodniu chodziłam do najlepszego liceum przez pół roku spałam po dwie trzy godziny dziennie conajmniej dwie noce w tygodniu były zarwane (nie wiem czy to faktyczny powód mojego stanu ale wtedy to się zaczęło) nie miałam już siły nie było dnia kiedy bym nie myślała o samobójstwie w maturalnej klasie to samo do tego stres przed maturą nikt mnie nie lubił prawie nikt się ze mną nie kolegował nie chodziłam na imprezy (najpierw rodzice mi nie pozwalali potem już mi się nie chciało) już nic mnie nie cieszyło - zdana matura dostanie się na studia...nawet specjalnie pozbawiałam się przyjemności (chciałam się ukarać że jestem gruba i brzydka i dlateg onie poszłam na studniówkę) teraz już nie mam siły na nicjuż nie chce mie się wstać żeby zrobić sobie coś do jedzenia ciągle bym tylko spała głowa boli mnie tak że czasami nie mogę już wytrzymać studia mnie nie cieszą zawaliłam sesję teraz się powinnam uczyć ale nie mogę się skupić cały czas płaczę (nawet nie wiem z jakiego konkretnie powodu byle głupota wystarczy) nawet jak jest całkiem nieźle to i tak uważam że już gorzej być nie może sama wprowadzam się w "doły" mam już tego wszystkiego dość moich studiów znajomych ze studiów (którzy zaczynają się ze mnie śmiać że nigdzie nie wychodzę) mam dość nowego miasta samotności (nie mam się nawet do kogo odezwać rodzice nie chcą już wysłuchiwać moich żali) już w zeszłe wakacje było lepiej porzuciłam mysli o odebraniu sobie życia ale teraz chciałabym móc spać i nie wstać już więcej

czuję się taka stara najlepsze lata już za mną a ja je przegrałam

masz pieprzniętych starych...:o współczuję Ci...postawili /ci chore wymagania... Ty zyj swoim zyciem, bo nitk za Ciebie nie bedzie zyl i lecz się ludzmi a nie lekami...

bardzo bym chciała ale ja nie mam życia

wylaz miedzy ludzi, odetnij pepowine z rozicami... zdobywaj znajomych poko mozesz, bo potem po studiach ludzie zakladaja rodziny i za pare lat lat obudzisz się sama..tak jak ja... mi z tym nieajgorzej w sumie, ale Ty mozesz rozegrac ten czas lepiej ode mnie-jestes mlodsza.. zajrze tu jeszcze...teraz musze odpoczać milej nocy;)