JA ON I ON

Wiecie co opowiem wam pewną historię...Jeśli macie wypisywać pod nią głupie komentarze to odrazu sobie darujcie,nie potrzebuje ich...Tak więc kiedy zaczynałam liceum w mojej małej mieścinie poznałam chłopaka,spotykaliśmy się i z czasem jak to z czasem po wielu rozmowach i przemyśleniach doszłam do wniosku że się zakochałam.No ale jak to zwykle na tym świecie bywa,on niestety nie odwzajemniał moich uczuć:( Mimo wszystko traktował mnie jak jak dobrą przyjaciółę,wręcz powierniczkę,a ja nadal byłam w nim piekielnie zakochana.Pzrez cały ten czas oboje byliśmy sami,no ale mijały lata a ja poznałam kogoś nowego...Skończyłam liceum i wyjechałam na studia do stolicy(chłapak w którym się kochałam kończył już właśnie tam studia).Być może też on troszkę wpłynął na moją decyzję co do miasta...Zaczełam być z kimś innym,wszystko układało się świetnie,wydawało się że nie mogę być bardziej szczęśliwa...a jednak nadal pozostawał miw głowie ten chłopak,moja niespełniona miłość.Odswieżyliśmy kontakt,zaczeliśmy sie ukradkiem spotykać,a ja czuję że to coraz abrdziej wymyka mi się z pod kontroli.Niedawno dowiedziałam się,też że zawsze marzył o tym żeby ze mną być,ale nigdy nie potrafił się do mnie zbliżyć...że liczył na mnie,a ja miałam wrażenie że mnie odrzuca i tak tkwilismy przez lata w błędnym kole..Teraz jestem od 3 lat w udanym związku,ale coraz częściej zaczynam wątpić w to że kocham mojego chlopaka.Mam 27 lat,a on coraz częściej zaczyna wspominać o ślubie i rodzinie.Boję się że podejmę decyzję której będę później żałować całe życie...Teraz mam jeszcze szansę się wycofać,ale z jednej strony nie mam siły żeby go zostawić,bo on tak bardzo mnie kocha i ciągle mi to okazuje.Z drugiej strony nie wiem jaki ejst ten drugi,może związek między nami okaże się porażką i co wtedy??Jestem w totalnej kropce...