Co sadzicie o facecie z ktorym jest ladna atrakcyjna blondynka

Szczupla, wysoka, z sliczna buzia, inteligentna. Czy zastanawiacie sie co ona widzi w tym wlasnie facecie?? Czy jestescie ciekawe co on ma w sobie ze ona z nim jest. Czy probowalybyscie go poderwac. Ja wlasnie tak mam. Prosze o szczere odpowiedzi

ma w sobie to cos co przyciaga ;)

a tak szczerze to pewnie jestes ciekawym i fajnym facetem.

super boy jestes gejem?

a co mnie obchodzi kto z kim jest i z jakich powodów?

Powiedzmy, ze facetowi imieniem Stefan podoba sie kobieta... nazwijmy ja Jolka. Zaprasza ja do kina. Ona sie zgadza, spedzaja razem mily wieczor. Kilka dni pozej proponuje jej obiad w restauracji i znow oboje sa zadowoleni. Zaczynaja sie spotykac regularnie i zadne z nich nie widuje sie z nikim innym. Az ktoregos wieczoru w samochodzie, Jolka zauwaza: - A wiesz, ze dzis mija dokladnie szesc miesiecy odkad sie spotykamy? W samochodzie zapada cisza. Dla Jolki wydaje sie ona strasznie glosna. Dziewczyna mysli: "Kurcze, moze nie powinnam byla tego mowic. Moze on nie czuje sie dobrze w naszym zwiazku. Moze sadzi, ze probuje na nim wymusic jakies zobowiazania, ktorych on nie chce, albo na ktore nie jest jeszcze gotowy". A Stefan mysli: "O rany. Szesc miesiecy". Jolka mysli: "A tak w sumie to i ja sama nie jestem pewna, czy chce takiego zwiazku. Czasami chcialabym miec wiecej przestrzeni, wiecej czasu, zebym mogla przemyslec, co chce dalej zrobic z tym zwiazkiem. Czy ja naprawde chce, zebysmy posuwali sie dalej...? W zasadzie... do czego my dazymy? Czy tylko bedziemy sie nadal spotykac na tym poziomie intymnosci? Czy moze zmierzamy ku malzenstwu? Ku dzieciom ? Ku spedzeniu ze soba calego zycia ? Czy ja jestem juz na to gotowa ? Czy ja go wlasciwie w ogole znam ?" A Stefan mysli: "... czyli... to byl... zobaczmy... czerwiec, kiedy zaczelismy sie umawiac, zaraz po tym, jak odebralem ten samochod a to znaczy... spojrzmy na licznik... Cholera, juz dawno powinienem zmienic olej!" A Jolka mysli: "Jest zmartwiony. Widze to po jego minie. Moze to jest zupelnie inaczej ? Moze on oczekuje czegos wiecej - wiekszej intymnosci, wiekszego zaangazowania... Moze on wyczul - jeszcze zanim sama to sobie uswiadomilam - moja rezerwe. Tak, to musi byc to. To dlatego on tak niechetnie mowi o swoich uczuciach. Boi sie odrzucenia." A Stefan mysli: "I musza jeszcze raz sprawdzic pasek klinowy. Zwalaja wine na mrozy. Jakie mrozy? Jest 8 stopni, a ten silnik pracuje jak stara smieciara! A ja glupi jeszcze zaplacilem tym niekompetentnym zlodziejom 6 stow." A Jolka mysli: "Jest zly. Nie winie go. Tez bym byla na jego miejscu zla. No - to moja wina, kazac mu przez to przechodzic, ale nic nie poradze na to, co czuje. Po prostu nie jestem pewna..." A Stefan mysli: "Pewnie powiedza, ze gwarancja tego nie obejmuje. To wlasnie powiedza.... Chamy." A Jolka mysli: "Moze jestem po prostu idealistka, czekajaca na rycerza na bialym koniu, kiedy siedze obok wspanialego mezczyzny, z ktorym lubie byc, na ktorym naprawde mi zalezy, ktoremu chyba takze zalezy na mnie. Mezczyzny, ktory cierpi z powodu mojej egoistycznej, dziecinnej, romantycznej fantazji." A Stefan mysli: "Gwarancja! Ja im dam gwarancje! Powiem, zeby ja sobie wsadzili w d...... Ja chce miec sprawny woz!. - Stefan - odzywa sie Jolka. - Co? - pyta Stefan, wyrwany niespodziewanie z zamyslenia. - Nie drecz sie juz tak - kontynuuje Jolka, a jej oczy zaczynaja napelniac sie lzami. Moze nigdy nie powinnam... Czuje sie tak... (zalamuje sie i zaczyna szlochac) - Ale co? - dopytuje sie Stefan - Jestem taka glupia... Wiem, ze nie ma rycerza. Naprawde wiem. To glupie. Nie ma rycerza i nie ma konia.... - Nie ma konia? - pyta zdziwiony Stefan - Myslisz, ze jestem glupia, prawda ? - pyta Jolka. - Nie! - odpowiada Stefan, szczesliwy, ze wreszcie zna prawidlowa (chyba) odpowiedz na jej pytanie. - Ja tylko... Ja tylko po prostu... Potrzebuje troche czasu... (nastepuje 15-sekundowa cisza, podczas ktorej Stefan, myslac najszybciej jak potrafi, probuje znalezc bezpieczna odpowiedz. W koncu trafia na jedna, ktora wydaje mu sie niezla) - Tak. - mowi Jolka, gleboko wzruszona, dotyka jego dloni. - Och, Stefan, naprawde tak czujesz? - pyta. - Jak? - odpowiada pytaniem Stefan. - No, o tym czasie... - wyjasnia Jolka. - Nnnoo... Tak. (Jolka odwraca sie ku niemu i patrzy gleboko w oczy, sprawiajac, ze Stefan zaczyna sie czuc bardzo nieswojo I obawiac, co tez ona moze teraz powiedziec, zwlaszcza, jesli dotyczy to konia.... W koncu Jolka przemawia) - Dziekuje ci, Stefan. - To ja dziekuje - odpowiada z ulga mezczyzna. Potem odwozi ja do domu, gdzie rozdarta, umeczona dusza chlipie w poduszke az do switu, podczas gdy Stefan wraca do siebie, otwiera paczke chipsow, wlacza telewizor i natychmiast pochlania go powtorka meczu tenisowego miedzy dwoma Szwedami, o ktorych nigdy wczesniej nie slyszal. Cichy glos w jego glowie podpowiada mu, ze w samochodzie wydarzylo sie dzis cos waznego, ale Stefan jest pewny, ze nigdy nie zrozumie co, wiec stwierdza, ze lepiej wcale o tym nie myslec (te sama taktyke stosuje w stosunku do wielu tematow np. glodu na swiecie). Nastepnego dnia Jolka zadzwoni do swej najblizszej przyjaciolki, moze do dwoch i przez szesc godzin beda omawiac te sytuacje. Drobiazgowo analizuja wszystko, co ona powiedziala i wszystko, co on powiedzial, po raz pierwszy, drugi i n-ty, interpretujac kazde slowo, kazda mine i kazdy gest, szukajac niuansow, znaczen, rozwazajac kazda mozliwosc... Beda o tym dyskutowac, przez tygodnie, moze przez miesiace, nie osiagajac zadnej konkluzji, ale takze wcale sie tym nie nudzac. W tym samym czasie, Stefan, pijac piwo ze wspolnym przyjacielem jego i Jolki, zastanowi sie i zapyta: - Janusz, nie wiesz, czy Jolka miala kiedys konia?

:D:D:D:D